Özel bir tema oluştur
0
Eve Dönmek Güzel Şey
Gönderen
suheda
,
11.07.2010
·
2.175 Gösterim
Saatler gece yarısını çoktan geçmiş iniyorum İst havaalanına seyyah ruhum gene baskın geldi düştüm yollara ilk durağım istanbul..
İçinde bana ait bir şeylerin bulunduğunu bildiğim şehir vazgeçilmezim uzun vadede yaşayamam belki ama olmazsa olmazım nedense tüm yollarım İstanbul'a çıkar benim..
Zamanı tutamadığım şehir 24 saatin yetmediği..
Bu sefer üç gün konaklıyorum ama üç güne onlarca şey sığdırıyorum her gidişimde olduğum gibi..
İstanbul'a gidipte her seferinde ziyaret ettiğim mekanların başında gelir Eyüp,sonra Pier Lotide bir türk kahvesi içmek haliçi galatayı seyrederken..
Sonra salacak sahilinde kız kulesine göz kırpmak,boğazda yemek,tekneyle dolaşmak..
Daha bir sürü şey işte..
Ardından karayoluyla Gelibolu'ya geçiyorum bu ikinci gidişim ömrüm vefa ettikçe daha çok giderim anlatılmaz bir haz alıyorum şehitler mekanında ruhum maneviyata doyuyor..
Ege ve Marmaranın birleştiği noktada denizi seyre dalıyorum orada geçen savaşın ve tarihin en acı zaferini duyumsayarak..
İlerde birgün buraya yerleşmeliyim diye düşünüyorum eceabatta küçük bir evim olsun denize nazır hergün o menevi havayı soluyayım..
sonra ki durağım Balıkesir Bandırmada bir otelde konaklayıp Bursa'ya doğru yola çıkıyorum..
Ulu cami avlusunda koca bir çınar altında serinleniyorum Hacivat ve Karagözün diyarından elimde kestane şekerleri ve havlularla Ankaraya yollanıyorum..
Anıtkabirde saygı duruşundakilere inat bir fatiha gönderiyorum büyük lidere..
Ve onun ilk kurduğu meclisin taş koridorlarında sanki o oradaymış gibi heyecanla yürüyorum..
sayısız müzelere tarih kokan Ankara evlerini ve kalesini ilave edip Samsun'a uzanıyorum..
elimin üstüne hint kınasından dövme yaptırıyorum havası kokusu hep birbirine benzer karadeniz şehirlerinin..
Eve gelmişim gibi hissediyorum..
Ordu'ya uğramazsam haksızlık olur düşüncesiyle bir çay molası veriyorum denizin yosun kokusunu içime çekerek..
Biz deniz çocuklarıyız denizi görmezsek yönümüzü bile bulamayız doğduğumuz anda dimağımıza yerleşir denizin tuzlu kokusu nereye gitsek tanırız..
O yüzden deniz olmayan yerler boğar bizi..
Gecenin bir vakti eve dönüyorum,nemin en yoğun olduğu aylardayız duştan çıkıp üstünü giyene kadar terleten bir nem..
İşte denizin cilvesi..
Yarın mesai ekşimiş bir suratla uyanma zamanı aklımda gezip gördüklerim içerisinde en beğendiklerim..
Eve dönmek güzel şey..
Suheda
İçinde bana ait bir şeylerin bulunduğunu bildiğim şehir vazgeçilmezim uzun vadede yaşayamam belki ama olmazsa olmazım nedense tüm yollarım İstanbul'a çıkar benim..
Zamanı tutamadığım şehir 24 saatin yetmediği..
Bu sefer üç gün konaklıyorum ama üç güne onlarca şey sığdırıyorum her gidişimde olduğum gibi..
İstanbul'a gidipte her seferinde ziyaret ettiğim mekanların başında gelir Eyüp,sonra Pier Lotide bir türk kahvesi içmek haliçi galatayı seyrederken..
Sonra salacak sahilinde kız kulesine göz kırpmak,boğazda yemek,tekneyle dolaşmak..
Daha bir sürü şey işte..
Ardından karayoluyla Gelibolu'ya geçiyorum bu ikinci gidişim ömrüm vefa ettikçe daha çok giderim anlatılmaz bir haz alıyorum şehitler mekanında ruhum maneviyata doyuyor..
Ege ve Marmaranın birleştiği noktada denizi seyre dalıyorum orada geçen savaşın ve tarihin en acı zaferini duyumsayarak..
İlerde birgün buraya yerleşmeliyim diye düşünüyorum eceabatta küçük bir evim olsun denize nazır hergün o menevi havayı soluyayım..
sonra ki durağım Balıkesir Bandırmada bir otelde konaklayıp Bursa'ya doğru yola çıkıyorum..
Ulu cami avlusunda koca bir çınar altında serinleniyorum Hacivat ve Karagözün diyarından elimde kestane şekerleri ve havlularla Ankaraya yollanıyorum..
Anıtkabirde saygı duruşundakilere inat bir fatiha gönderiyorum büyük lidere..
Ve onun ilk kurduğu meclisin taş koridorlarında sanki o oradaymış gibi heyecanla yürüyorum..
sayısız müzelere tarih kokan Ankara evlerini ve kalesini ilave edip Samsun'a uzanıyorum..
elimin üstüne hint kınasından dövme yaptırıyorum havası kokusu hep birbirine benzer karadeniz şehirlerinin..
Eve gelmişim gibi hissediyorum..
Ordu'ya uğramazsam haksızlık olur düşüncesiyle bir çay molası veriyorum denizin yosun kokusunu içime çekerek..
Biz deniz çocuklarıyız denizi görmezsek yönümüzü bile bulamayız doğduğumuz anda dimağımıza yerleşir denizin tuzlu kokusu nereye gitsek tanırız..
O yüzden deniz olmayan yerler boğar bizi..
Gecenin bir vakti eve dönüyorum,nemin en yoğun olduğu aylardayız duştan çıkıp üstünü giyene kadar terleten bir nem..
İşte denizin cilvesi..
Yarın mesai ekşimiş bir suratla uyanma zamanı aklımda gezip gördüklerim içerisinde en beğendiklerim..
Eve dönmek güzel şey..
Suheda
Seni en iyi şekilde ağırlamaya hazır İzmir nerede ?