suheda Blogu

Gülce beyaz sihir
Gülce ölümcül naz
Buram buram zehir
Yar yüzünde infaz

Ben,bize Gülce adını verdiğimde ne bu şiirden haberim vardı ne de "açılmamış gülgoncası"anlamına gelen isimden..
Ayrıca bir şiir akımıymış gülce "ben değil biz diyen" bir şiir akımı..
Bak...

Akşam üstü semt pazarına uğrarsınız aklınızda alacaklarınız ve bir an önce eve gidip pişireceğiniz yemek..
O kalabalıkta tezgahlara bakıp sebzenin meyvenin en güzelini araştırırken bişey olur bütün vücudunuzu yerinden sıçratan sinirden kasan bir şey..Bir el tam kalçanızın üzerinde daire çizer ya da sıkıp geçer bütün kanınız beyninize doğru hucum...

Yıllardır en yakınım diye bildiğin insanların birgün gelipte aslında sana hiç yakın olmadıklarını öğrenmek ne acı birşeymiş..
Ya rollerini çok iyi oynadılar ya da ben çocuk saflığımla değer verdim onlara..
Büyümek ne zor birşeymiş ve ne kadar meşakkatli bir işmiş..
Keşke hep çocuk kalsaydı yüreğim,hep yedi yaşında bir çocuk saflığında..
İnsanların maskeleri...

Ağlamamam lazım biliyorum söz vermiştim çünkü sana ardından ağlamayacağım diye..
Sırf o yüzden uğurlamaya bile gelmedim seni "gelme" dedin gelmedim.
Ama içimde dayanılmaz bir ağlama hissi dayanamıyorum başka bir şeyleri bahane edip ağlıyorum devamlı,ne olduğu önemli değil sebebi ise hiç mühim...

Allahım idrar torbam patlamak üzere aksilik değil mi hiç bilmediğim bir şehirde dolaşıyorum.
Etrafta bir benzinci de yok ki camiye de gidemem oldum olası umimi tuvaletlerden nefret etmişimdir o kadar çok şeye şahit oldum ki artık yanımda biri varsa önce ona kontrol ettirip giriyorum..Tam o esnada polis karakolu çıkıyor karşıma polisin görevi vatandaşa...

Yaklaşık 2 saate yakın süren bir yolculuktan sonra 2.640 rakımlı Rize ili İkizdere ilçesine bağlı Ovit yaylasındayız hemen ötesi Erzurum binlerce araç binlerce insan her yıl düzenlemekte olan bir şenlik için toplanmış her yıl sayısız sanatçıya ev sahipliği yapan bu uçsuz bucaksız ve normalde kuş uçmaz kervan geçmez dağ başında tatlı bir telaş var çünkü...

Saatler gece yarısını çoktan geçmiş iniyorum İst havaalanına seyyah ruhum gene baskın geldi düştüm yollara ilk durağım istanbul..
İçinde bana ait bir şeylerin bulunduğunu bildiğim şehir vazgeçilmezim uzun vadede yaşayamam belki ama olmazsa olmazım nedense tüm yollarım İstanbul'a çıkar benim..
Zamanı tutamadığım şehir 24 saatin...

Ben seni yüzyıllardır aynı özlemle bekledim..
Her gece zifiri karanlıkta kocasını denize uğurlayıp endişeli uykusuz bir gecenin ardından gün doğarken kıyıya koşan balıkçı eşi gibi..
Bir tren vagonunun ardından Yemen'e giden ve dönüşü meçhul nişanlısının ardından öylece bakıp...

Düşün ki hırçın bir rüzgardım bir anlık saçlarını savuran
Düşün ki eski bir hatıraydım çocukluktan kalma,annenin pişirdiği çörek kokusu tanıdık bildik eskilerden hafızanda kalan...
Düşün ki bir düştüm bir hayal
Düşün ki sıcak bir akşam üstünde içilen soğuk bir su...
Düşün ki bir filmdim sonu acıklı biten
Düşün ki...

Saatlerdir kendimi tamamen konsatre ettiğim kitabımdan çalan telefon sayesinde gerçek dünyaya döndüm..

Ara vermek zorunda kalacak olmanın verdiği bir can sıkıtısıyla telefona uzandım.Kim olduğuna bakıp açıp açmama kararı vermeye çalışırken çok uzaklardan ta Rusya'dan geldiğini görünce yüzüme bir gülümseme yayılarak açtım...
Bir kaç...