HER GÜN AYNI İSYAN
Her gün aynı kederdeyim acısı var benim içimde
bitmeyen cefanın sancısı var kalbimde
her gün aynı kederdeyim acısı var benim içimde
bitmeyen cefanın sancısı var kalbimde
günlerimi derde boğup yıllarımı harcadınız
rüyalarımı soğuk köşelerde bıraktınız
gözlerimi doldurup hergece ağlattınız
huzurumu yok edip beni kedere saldınız
bu günlerim artık meteliksizlikten ibaret
sayenizde ne gücüm kaldı nede gayret
kafa dolu moral bozuk etmesemde hayret
beni ben yapan her darbeniz olsun daha net
aydınlığıma engel ekmeğime balta
huzuruma ateş yüreğime kanca
aklıma kavma zehiri damlatan oldunuz çok sağolun
çok mersi varolun
memlekette yurtsuz kaldım ellerim boş artık
yabancı elediniz beni sersem yapıp
hislerimi kaybettim her dertten keçıp
gün doğar sandım ama güneş hepten batık
çocukluğum sadece zamn harcamaktı
aile ve huzur felan evet hepsi yalandı
gençliğim gölgede perde arkasındaydı sürekli askıda yani yerle bir olmaktı
çabalar ve emeğim aklımda anlayış daldı bulutçasına
yarınlarım umutla dolu
şans olmasada güneş doğar elbet doğar çok yakında
güneş doğar elbet doğar çok yakında
her gün aynı kederdeyim acısı var benim içimde
bitmeyen cefanın sancısı var kalbimde
her gün aynı kederdeyim acısı var benim içimde
bitmeyen cefanın sancısı var kalbimde