tarih düşmem gereken oysa hayattan düştüğüm anlardı cinayetsaatlerim... Bir şiirin hayatıma bu denli işleyeceği hiç aklıma gelmezdi... Ne zaman yaşamaya kalksam bir el tutuyordu beni oysa hiç ölemiyordum... Ya ters bir sokağa giriyordum sürekli yada girdiğim sokaklarda kimseler olmuyordu; sen yoktun!
Yeni bir cinayet saatindeyim; içimde yaşama dair kalmış umut kırıntılarını öldürme vaktidir... hayırlı olsun...
Yokluk hiç yok olmamış haberiniz olsun!