0
22 Temmuz'da Türkiye, kendi geleceğini belirlemek üzere sandık başına gitti. Demokratik veya değil, bir şekilde yeni meclis kuruldu. AKP, açık farkla en çok sandalyeyi kazandı.
Bu seçimin ülkemize neler kazandırdığına kısaca bir bakalım.
Partiler kendi çaplarında demokrasi dersi verdi
Baykal'a kendi partisinden gelen tepkiler arttı. Mustafa Sarıgül, saçma bir zamanlamayla, seçim yapıldıktan bir yıl sonra CHP lideri Baykal'ın istifaya çağrıldığı, bir nevi ayaklanmanın öncülüğünü yaptı.
Atatürk'ün koltuğuna Abdullah Gül oturdu
Yeni Cumhurbaşkanı bağırış çağırışlara rağmen yine AKP içinden seçildi.
Eski kurtların hâlâ siyasette kullanılabildiği görüldü
Necmettin Erbakan, oğlu Recai Kutan'ın burnunun dibinden ayrılmadı ve ikisi de sandığa gömüldü.
Doğudaki vatandaşlarımızın okur-yazarlığı övüldü
Kendisinin Ankara'dan milletvekili adayı olduğunun altını çizen ve bu bölgedeki vatandaşların kültür seviyesinin daha yüksek olduğuna dikkat çeken gazeteci-yazar Hulki Cevizoğlu, Güneydoğu'daki ve Doğu Anadolu'daki vatandaşlarımızın oy pusulalarını kullanmadaki dikkatine hayran kaldığını dile getirdi.
PKK'lı teröristler "kardeşimiz" oldu
Harabe.net üyelerinin de yokluğundan şikayetçi olduğu demokrasinin sonucu olarak meclise giren DTP milletvekilleri PKK'lılara "terörist" diyemeyeceklerini söylediler.
Ben bu seçimden bir şey anlamadım. Kötümser de olmak istemiyorum, ama çocuklarımız için iyi bir gelecek göremiyorum. Kimse kusura bakmasın.
Mel G.
