Bekleyenler Için
Bir ayak sesi duymayayim
Kapiya kosuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüregim burkuluyor
Aglamakli oluyorum
Her sey bana seni hatirlatiyor
Gökyüzüne baksam
Gözlerinin binlercesini görürüm
Bir rüzgar degse yüzüme
Ellerini düsünmeden edemem
Yaktigim bütün sigaralarin dumanlari sana benzer
Tadi senden gelir
Yedigim yemislerin
Içtigim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanilmaz sikinti
Bu emsalsiz hüzün
Seni bekledigim içindir
Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artik
Utaniyorum odamdaki bütün esyalardan
Su sedir hala gelip oturmani bekliyor
Su ayna karsisinda güzelligini seyretmeni
Su kadeh dudaklarina degebilmek için duruyor masada
Ve su saat geldigin anda
Durabilir sevincinden
Zaman çildirabilir
Çünkü benim dünyamda
Ölümsüzlük, seni sevmek demektir.
Bir çocuk dogmayi bekler
Bir agir hasta ölmeyi
Bitkiler yagmur ve günesi bekler
Yalniz bir kadin sevilmeyi
Ve düsün ki bir adam
Içinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi
Seni bekler
Asilmayi bekleyen bir idam mahkumu gibi
Sen gelinceye kadar
Pencerem kapali duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artik perdeleri açmayacagim
Gün isigi girmesin diye
Sonra kahrolacagim
Bu karanlikta, bu derin yalnizlikta
Ve günlerce gecelerce haykiracagim
Nerdesin diye, Nerdesin?
Bir gün bu kapidan sen gireceksin
Biliyorum
Ergeç bu bekleyisin bir sonu gelecek
Yillarca sonra
Öldügüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyisimi ve öldügümü unutup
Çocuklar gibi sevinecegim
Kalkip sarilacagim ellerine
Uzun uzun agliyacagim.
Ümit Yasar Oguzcan
Düzenleme: Aynısı burada
Bu mesaj Mel G. tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 17.09.2007 - 11:58