2 replies to this topic

[pennywise]

Hepimiz ölü bir yıldızız

Ten tenden ayrılır, sızlar can, hayıflanırız
Kim demişse yalan demiş, yaşanabilir de aşksız
İçinden eksileni kendin ile tamamla,
Kader değil aslında, biziz gerçek insafsız

Ne dilersen o seni bulur, var olmalı katıksız
Yaşanan bir surettir, bizim yarattığımız
Koşuşturma bitti, dönüp bir bak aynaya
Biz ışığı hala parlayan, gerçek ölü yıldızız

Hayata 'ruh ikizimiz' için boşuna yalvarırız
Kendi ışığıyla görünür karanlıkta her yıldız
Boşluk, bunu farkedelim diye konmuş uzaya
Aslında hepimiz ebediyen yalnızız

[tusiana]

yıldızlar bizden yıllar önce ölüp hayalet gibi dolaşılar aramızda
bakarız gök yüzne tesellimiz bize bakıyor olmalarıdır aslında
oysa onlar dönüp arkalarını gideli kendilerini gömeli
bizim tesellilerimizi yok edeli yıllar olmuştur...
tıpkı aslında gideli çok olmuş sevgililer gibi
ışıkları yıllar sonra söner işte evrenden bir yıldız daha yok olur
ve bizde veda ederiz sevdalarımıza sönen yıldızlar arasında...

[Arjantin Cad.-ANKARA]

Her yıldız gittiğinde bir düş kalır içimde
Sen döndüğünde ben sadece kayan yıldıza aldanırım
Gözlerim her zaman ki gibi seni ister
Sensiz olmaz, sensiz yapamaz gökteki yıldızlar...

Sen şimdi sadece denizden bakılınca
Kıyıya vuran küçük dalgalar gibiydin
Ben ise mehtab da duran garip bir aşık
İkimiz sadece kayan bir yıldız da buluştuk...

Bu kalp her zaman aşk için atar
Gözlerim her zaman bulutlara dalar
Her şeyim sendin kayma dur solmayan yıldız
Yüreğimde kalan son bir ateş gibiydin...

Sensiz gece olmaz dı bu liman da
Gecelere bakmazdı gözlerim
Ellerini ilk kayan yıldız da tuttum
Dudaklarını da son kayan yıldızda öptüm...


Tusiananın yazdığından etkilenerek yazdım bu şiiri kardeşim pennywise a armağan ediyorum