59 replies to this topic

[...:öslem:...]

ajite(yataktan kendını atmaya calısmak gıbı..)olan hastaya sakınlestırıcı verıp uyutup ıkı dk sonra hastanın bılıncı kapandı diye ortalıgı ayaga kaldırmıstım...dr falan muayene edıp sebebını arastırdıkları ara yaptıgım ılac aklıma gelmıstı sonrasında durumu toparlamak benım için cok utanc verıcı olmustu

[Rabbit]

depocuya annem dedigim günü unutamıyorum unutamıyorum kendimi unuttum o günü unutamıyorum

[cipidi_cipidi_yuzen_balik]

günlerden bir gün...henüz hali hazırda öğrenciykene..dersimin olmadığı sıcak bi izmir günü..ev bodrum katı şahane serin..dedim evde durayım..ev hanımlığım da tuttu hani..yemek yapıp ortalığı temizleyeceğim..yalnızım zati..azıcık aşım kaygısız başım modu...ne yapsam ne yapsam..dedim mercimek yapoayım..o vardı evde napiim..önce haşlamak lazım evet..evet..yeşil yeşil mercimeklerimizi bir güzel ayıklayıp,yıkayıp koydum tencereye..haşlanıp kara sularını atıcaz..daha lezzetli olacak ya..bak..bak..çok bilmişe bak..artiz...o orda haşlanırken başında beklicek halimiz yok ya..ev kızıyız ya..hamaratız ya...hadi bakiim yerleri süpürelim..hemen davrandım orta çağdan kalma 9oktav sesi olup ta zar zor pislikleri içine çeken yatık rowenta elektrik süpürgeme...başladım süpürmeye..vııınnn...vıınn.....derken odalardan biri bitti..zaten ev 2 oda...diğer odayı da hallettik..koridora geldimm..snıff snııfff..bi kökü...aaaaa diyorum bi duman şeysi....alla alla süpürge mi yandı la yoksa..alışkın değil tabi hayvancık bööle uzun uzun çalışmaya...yok o da deel..neyse...salağın biri bişey yaktı herhalde...ulan yuh artık ya..bu nasıl bi oyundur zihnimin bana oynadığı..aklıma herşeyin yanabileceği geliyo ama ocaktaki mercimek gelmiyo..mutfağa sıra gelipte mutfakta göz gözü görmeyecek kadar duman oluşunca (ki hala şaşarım nasıl o kadar duman çıkar şuncacık mercimekten..)derhal ocağı kapatıp bir el beziyle ocaktan tencereyi aldık ve fekat o güzelim..o canım yeşil mercimekler simsiyah bir kül yığınına dönüşmüşler tencereciğin dibinde..ve o tarihten ve de saatten itibaren anladım ki..yemek pişirirken mutfakta iş yapmak lazım..şimdilerde olsa kendime demet akalın'dan gördüğün gibi çok unutkanım şarkısını armağan ederdim ancak o dönemde demet akalın henüz mankendi sanırım..ya da değildi..yok yaff şarkıcılığa başlamıştı..hatta sarışın bile olmuştu..hayır alexandır olmamıştı..olmuştu..tabi tabi...

[Rebel_Angel]

Aşık Olmak

[ecehan]

çamaşır makinesini de diğer iş için kullanmadıysan iyi

[Gölge]

Detarjanı nereye koymak gerektigini merak eddim bak şimdi *kihkih

[Denio]

klozet kaç devirli sizin


la benim ki dalgınlıktan çıktı huy haline geldi...örneklerden biri şu...Eskişehir'i bilenler bilir Atatürk Caddesinin başlarında bir ticarethaneden tahsilat yapmak üzere yola koyuldum,o zamanın parasıyla 20 lira alacağım ki o zaman memur maaşı 10 lira başbakan Menderes daha asılmamış ben o sıralar Harbiye Futbol Kulübünde yüzücüyüm...düşün artık gerisini yüzme kulübü bile değil,toprak sahada yüzüyoruz...o zaman yokluk yılları...zor yıllar zor...neyse yüzmeden fırsat bulup arada tahsilat işleri ile uğraşırken bahsetmiş olduğum olayla yüz yüze geldim...tahsilatı yapmak üzere bahsi geçen ticarethaneye emin adımlarla ilerliyordum...o emin adımlardan bir saat sonra ''Ankara arabası kalkıyor,Ankara'mı abi'' sesine irkilip şöyle bir etrafıma baktım...evet gideceğim yerin tam tersi istikamete yürümüş Otogara gelmiştim,tarifsiz bir duygu kaplamıştı içimi...o yürüdüğüm mesafede ne olup bittiğini bilmiyorum zaten...Filedelfiya deneyi demiştim ben buna...fakat bir süre sonra ''salaklık'' demek daha doğru olur diye düşündüm...huy edinme meselesi de buna benzer 3-4 olay yaşamış olmamdan mütevellit...bunun gibi 1 saat sonra farkına vardığım olaylar değildi,daha kısa süreli,bir boz üveyiğin kanat çırpışı esnasındaki zaman dilimi kadar kısa ve öz dalgınlıklardı...güzel günlerdi...sonra zaten menderesi astılar

Edited by Denio, 06.08.2008 - 01:31.

[...:öslem:...]

evde tv ye daldıgım zaman dılımınde telefon ve kapı aynı anda calmıstı ...
telefonu acıp kımo dedıgımı hatırlıyorum

[GÜL_ZAR]

nevresimleri katladıktan sonra onları dolaba yerleştiriyordum yer açmaya çalşırken elime gelen zeytin dabağı aklımı başıma getirdi

[yasingncfb]

bir keresinde elimde bulunan kumandayı nerede diye aramıştım. hatta evi dağıtmıştım. en sonunda şu elimdeki şeyi bırakıyım diyince buldum kumandayı.


bi keresindede sakız almıştım sakızı çöpe atıp kabını ağzıma atmıştım. bi keresinde daha da çaya şeker yerine kabuğunu atmıştım.

[Edys]

yaptığım en büyük dalgınlıklardan biri .. bir gün dışarı çıkacaktım çok acele giyindim.. ya da ben giyindiğimi sanmışım

çok acelem vardı yani.. neyse ben üstümü giymişim ama altımı giymemişim abi ehehehhhe ama hiç farkında değilim.. çıktım kapıya asansörü çağırdım bekliyorum.. annem dedi böyle mi gidiyosun nesi var dedim.. fena değil dedi ama bir pantolon giy istersen dedi

pohahahahahhahahah

[epru']

alışverişde seçilen kıyafetlerin oldu olmadı denemesi için kabindeydim,soora kabinden çıkarkee,yeni yaptırdıgım telefonum sen tut şaaaakk die yere düş,olcak iş mi? bunu sonra konuşalım da,düşen telefonu yerden alırkee,tezgahtarların yanında, ona; - acıdı mı ? - die sordum ya ben,bi süre kimseyle görüşmek istemiyom

[Serra]

bugün başıma gelen feci talihsiz bi dalgınlık...
eyüpten eminönüne gelen otobüslere bindim. karşıya geçmek üzere tın tın gidiyorken bi de baktım ki karaköyden geçen otobüse binmişim. aman iyi dedim çünkü çok tuvaletim vardı. niyetim karaköyden ido'lara binmekti.turyol iskelesinden kalkan motorlarda tuvalet olup olmadığını bilmediğim için kendimi garantiye alayım dedim.
karaköyde indim altgeçitten geçip iskeleye geldim tuta tuta.bi baktım vapurun kalkmasına 2 dakika var ve insanlar ana baba günü gibi yığılmış. hemen pasomu basıp en arka sırada yerii aldım ve zar zor da olsa vapura attım kendimi. sonrasında emin adımlarla vapurun tuvaletine bindim.
sonrası müthiş bi tahatlama.. 1-2 dakika sonrasında bi anons: "haydarpaşa-kadıköy vapuru hareket etmiştir". içimden de diyorum ki yandan; "ulan nasıl hareket ediyo bu koca vapur.. hiç mi kımıldamaz yav?" neyse.. çok kurcalamadım ve işimi halledip dışarı çıktım. malum bugün hava güzeldi. içieriye girmeyeyim de girişteki yan taraflarda oturayım martılara simit atayım filan dedim. ama o da ne? bir tane insan yok.. o kalabalıktan eser kalmamış allah belamı versin ki.. her yer bomboş.. amanın.. noluyordu?!
sonra bi güvenlik görevlisi kahkahalar eşliğinde yanıma yanaştı ve bana acı durumu anlattı.
meğersem kalkacak olan vapura, benim bindiğim vapurun içinden geçerek binmem gerekiyormuş.. bense can havliyle vapura bindiğim için, ve direkt tuvalete koştuğum için, onca insanın nereye gittiğini bile farketmemişim..

bindiğim vapursa 32 dakika sonra kalktı.

[Hammurabi]

)))) hayat işte dua et ki kalkmış

[...:öslem:...]

serra koptum yaaaa

Allah ılını versın

[duygusuz]

direksiyon hocama "hojjam bugün bana hiç karışma bakam, ben sakin sakin süreyim aracı, nasıl olacak" dedim kendimden emin... hocam "e hadi bakalım kızım" dedi o da benden emin...
motoru çalıştırdım, kalktım,aheste aheste kafa malum kişide dumanlı gidiyorum, ileride 2.vitese atmaya çalışıyorum gitmiyor, uğraşıyorum gitmiyor, neredeyse direksiyonu bırakıp iki elimle sarılacağım vites koluna... hocam o esnada sordu " bu güzel havalar acep neye delalet?".. o anda kafamda ampul yandı, "salaklığa delalet hojjam" dedim ve debriyaja bastım.... adamcağız onca güvenmişti bana, rezil hissettim kendimi...

[webgirl]

okudum çok güldüm.kendi dalgınlıklaırımıda hatırladım.

Edited by webgirl, 01.03.2009 - 23:52.