bu konuya 5 yanıt verildi

[almira]

Bir gece, kadının biri havaalanında bekliyordu,Uçağın kalkmasına daha epeyce zaman vardı.Havaalanındaki dükkandan bir kitap ve bir paket kurabiye alıp kendisine oturacak bir yer buldu.Kendisini kitabına kaptırmış olmasına rağmen,yanında oturan adamın olabildiğince cüretkar bir şekilde aralarında duran paketten birer birer kurabiye aldığını fark etti;ne kadar görmezden gelsede.

Bir taraftan kitabını okuyup kurabiyesini yerken, bir taraftan da gözü saatteydi.'Kurabiye hırsızı' kurabiyeleri yavaş yavaş tüketirken, kadının kulağı saatin tik taklarındaydı;ama tik taklar sinirlenmesini yine de engelleyemiyordu. Kendi kendine düşünüyordu; "Kibar bir insan olmasaydım,şu adamın gözlerini morartırdım!"
Her kurabiyeye uzandığında, adam da elini uzatıyordu.
Sonunda pakette tek bir kurabiye kalınca, "Bakalım şimdi ne yapacak?" dedi kendi kendine.

Adam yüzünde asabi bir gülümsemeyle son kurabiyeye uzandı ve kurabiyeyi ikiye böldü. Kurabiyenin yarısını ağzına atarken, diğer yarısını kadına verdi. Kadın kurabiyeyi adamın elinden kapar gibi aldı ve,'Aman tanrım,ne cüretkar ve ne kaba bir adam; üstelik bir teşekkür bile etmiyor!' diye düşündü.

Hayatında bu kadar sinirlendiğini anımsamıyordu. Uçağın kalkacağı anons edilince, derin bir nefes aldı ve rahatladı. Eşyalarını topladı ve çıkış kapısına yürüdü. Kurabiye hırsızına dönüp bakmadı bile. Uçağa bindi ve rahat koltuğuna oturdu. Daha sonra kitabını almak üzere çantasına uzandı.

Çantasına elini uzatınca, gözleri şaşkınlıkla açıldı. Gözlerinin önünde bir paket kurabiye duruyordu! Çaresizlik içinde inledi:"Bunlar benim kurabiyemse eğer,ötekiler de onundu ve benimle her bir kurabiyesini paylaştı!" Üzüntüyle, özürdilemek için çok geç kaldığını anladı.

Kaba ve cüretkar olan 'Kurabiye hırsızı' kendisiydi.

[Prozzi]

koştu.aklında binbir düşünce vardı.uçağa binip yerine oturmuştu bile.belkide adam dalgınlıkla kurabiyelerini yemişti.utanır gibi oldu.ateş bastı biranda vucudunu.sonra sevindi en azındna kötü bir şey yapmadım daha ileri gitmedi diye düşündü.kurabiye kutusuna baktı.
-tadları çok güzel neden açmıyorsunuz yoksa hediyemi ?
arkasına döndü baktı.kurabiye hırsızıydı konuşan.
gülümsedi
-hayır,birazdan belki.
dedi ve sustu.slında konuşmak istiyordu.çok kısa bir cevap oldu.göz ucuyla süzdü kurabiye hırsızını.kurabiye hırsızı ismini değiştirdi.kurabiye canavarı olmalıydı ismi.çocukluğunun susam sokağındaki kurabiye canavarı.yakışıklı sayılırdı.sarışındı kısa saçları vardı.mavi gözleri ışıktı ışıktı.biraz önce önyargılı davrandığını düşündü.oysa kibar birine benziyordu.siyah takım elbisesi,traşlı yüzü,işadamı havası vardı.ve sevimliydi kurabiye canavarı.
-tatilemi gidiyorsunuz ?
diye sordu kurabiye canavarı
-evet
-bu mevsimde iyidir antalya,eylülün başlarındayız sıcak olmaz temmuz,ağustostaki kadar.deniz,kum,güneş eminim iyi bir tatil olacak.
-inşallah buna çok ihtiyacım var.
dedi ve duraksadı hem konuşmayı bitirmek istiyor hem devam etmek istiyordu.devam etti
-sizdemi tatile
-hayır ben antalyalıyım.bir iş sebebiyle burdayım.geri dönüyorum.3 gündür istanbuldayım ama özledim antalyayı,cennette antalya gibi olsa gerek ondan ayrı kalmaya dayanamıyorum.ne okuyorsunuz.
bir anlık şaşkınlık geçirdi,kitabın ismii hatırlayamadı,k,itabı çevirdi.
-kavuşma mevsimi.daha yeni okumaya başladım başlarındayım
-güzel bir kitapdır.bir yaz aşkını anlatıyor.beğenirsiniz umarım ben beğenmiştim.kavuşmaları okumak ayrılıkları anlamaya çalışmaktan çok daha güzel.
-bencede.ben sinem bu arada
-bende mert.memnun oldum
-sizden özür dilerim bu arada
-ne için
-biraz önce kurabiyelerimi çaldığınızı zannetmiştimde.
gülüştüler.mert konuştu
-sanırım izin istemeliydim yemeden önce

[sahtekar]

Sinem isterik bir tebessüm fırlattı merte. Mert de ona gülümsedi. Elindeki ekonomi dergisinin sineme uzattı. Sonra iştahla konuşmaya başladı.
-Eğer farkındaysan son dönemde ülkede garip bir durgunluk var.Faizler iniyor, Dolar düşüyor. Borsa da kıpırdanmalar var. Eğer iyi bir hisse senedi yakalarsam bir ömür uçaklarda dünyayı dolaşacağım
Sinem gülümsedi. Ona en son aldığı hisse senetlerini sordu. İYi bir ekonomist yakalamıştı sonunda. Hemde karşılıksız bilgi alabiliyordu. Yerden binlerce metre yüksekte bir uçakta. Elini kaldırdığında hostes çaylarını getirmişti bile. Bir an gözleri hostese takıldı. SOnra mertin hostese olan bakışlarına. ÇAyını karıştırırken mertten hisse senetleri konusunda ne kadar şanslı olduğunu öğrendi. Daha sonra merti süzmeye başladı. Süzerken iyi bir koca adayıyla karşı karşıya olduğunu hissetti. Bu bir otobüs değildi ki. Burada uçanların çoğu belirli bir sınıfın üstündeydi. Yani davul dengi dengine çalıyordu uçaklarda.
Mert ise habire konuşuyordu. Sanki bu çocuk borsada borsazede bir anneyle babanın çocuğu gibiydi. NE kadar birikimli, ne kadar kültürlü diye düşündü sinem. Antalya bu mevsimde rahatsız etmez insanı diyordu merte. Oysa hayatında antalyada hiç bir mevsimde rahatsız olmamıştı ki. Klimalı lüks evinde çoğu zaman gündüzleri hiç dışarı çıkmazdı ki. Arada bir eve gelen gecelik arkadaşları olurdu. Arada bir gece kulüplerinde kendi gibi züppe arkadaşlarıyla gezerdi. Gezmek onun işiydi. Bir de para yemek. Doyasıya, hiç bitmeyecek gibi. Elindeki kitabı merte uzatırken kendiyle gurur duydu. Mert ise neresiyle gurur duyuyordu kimbilir.
Bu arada istanbuldan kalkan 3.sınıf bir antalya firması boluya ulaşmak üzereydi. Ne trajik ki, uçağın inmesine beş dakika kalmıştı. Ve hayatında uçak yüzü görmemiş insanlar, internet sitelerinde hayatlarında asla olamayacağı bir burjuva kişilikle hikayeler yazıyordu. YAzdığı 5.sınıf hikayelerle devamının getirilmesini bekliyordu. Bu aslında zavallı bir kızın her gece uyurken gördüğü bir rüya olmasın.

[inan]

sahtekar iyi halt ettin ne güzel hikayenin gerisi uydurulmuştu neden kıskanıyorsun

[almira]

Cruise

[Prozzi]

hayır bu hikayenin buraya gitmediği belli nedir bu lupmen sosyalist yazarlardan çektiğim kardeşim