0
Buz gibi duvarların karanlık dehlizleri,
Çıldırası sessizlik, yalnızlık kahrolası.
Sinyali yok umudun, geçer mi ömür böyle,
İnsanlıktır yok olan, parmaklık baş belası.
Bir nefes hava ile bir görümlük güneşe,
Neler feda edilmez, bu korku tünelinde.
Allah kurtarsın diye dualar edilirken,
Belki yavru belki eş, bir gözyaşı selinde.
Türküde adı geçen hapishane çeşmesi,
Neden kanla doludur, yalak ağzına kadar.
Tasının zincirine üzülürsün bilirim,
Oysa onun cezası, seninle sona kadar.
İçinde mahpushane taşıyan özgür adam,
Solukların derin olsun, gözlerini iyi aç.
Prangalar sır paylaşmaz, bilekleri sararken
Sabır acı da olsa, zaman her şeye ilaç.
Saygılarımla.
ARALIK_2008
Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK
