Sevdamı bir yol üzerine koydum, beklemeye başladım.Uzaklardan gelen ıssız seslere göz kırpdığımda ortaya dökülen kara sözlere mağlup olup nefessiz kalıyordum.
Senin gözlerindi aşk. Şimdi ise bir o son bakışım., senin için son kare.
O gün yumdum gözlerimi.
Buğularımda senin adını yazdım.
Yeryüzüne kattım yüzünü.
Gökte senden eser yok. Uykum gibi ağır, ağır sözler kadar hafif dokundum tenine.
Rengim de sen oldun renksizliğim de.
Son yudumu ağızda çalkalanmış şarap gibi içtim seni.
Kokun gitmiyor burnumdan..
Bedelini ödemeyeceğim mutlulukların peşinden gidiyorum bugün.
Sevdanı bilerek girdiğim evden, bilmeden sen olup çıkarken içinden,sen asla bunları bilmezken gidiyorum..
Sadece hoş anılarımı ve sonsuz mutluluğumu, olması gereken yere, çok sevdiğim mavi bulutların yanına teslim ettim..
Karanlığa sevdalanıyor aslında insan bu yalnızlık saatlerinde.
Ay ışığı da süzülmese pencerelerden.
Perdeler gözlerde şimdi, pencereler çıplak.
Bu karanlık, vefa abidesi, unutulmuş yürek sevdasıdır bu karanlık..
Yüreğimin sessizliğine sakın olaki gelmeyesin. Bırak ayrılığında yolu yordamı olsun.
Bakma bahar bahar gözlerimin körüne ya da bak; misli hazanlar döktü onlar, yüreğine dert olsun…
Yeniden sabah olacak..
Sen odaya dağıttığın birkaç parça eşyanı toplayıp, en savunmasız olduğum anda; uykunun kollarında; sessizce kapıdan çıkacaksın en başından beri yaptığın gibi.
Bu kez farklı olacak. Biliyorum ki o kapıdan bir daha hiç ürkek adımlarla kaçmayacaksın çünkü o kapıdan artık içeri girmeyeceksin.
Ama ruhsuz bir beden olmayı bir daha yaşamak istemiyorum..
Bugün seni terk etmeye bir kez daha karar veriyorum....
Şimdi...
Ben artık giderken kendi geleceğime,yine bir sıcaklık hissedeceksin kulağınla boynunun birleştiği yerde..
O benim vedam sana …Tüm iyi dileklerimle...