Adagio* in G minor
Beste: Tomaso Giovanni Albinoni
Yorum: The Academy of St. Martin-in-the-Fields Oda Orkestrası
*Adagio, Klasik Batı Müziği'nde parçanın yavaş seslendirileceğini bildiren terim; ve sanatçıların bu tarzda yazdıkları eserlerin adıdır.
**********
Tomaso Giovanni ALBINONI
(1671-1750)
İtalyan besteci Tomaso Albinoni, barok dönem müzisyenidir, Venedik doğumludur ve toplam 50 kadar opera yazmışsa de en çok obua konçertolarıyla tanınan bestecidir. Dilettante Veneto ile müziğe amatör olarak adım atan ve Musico de Violino ile kariyerine devam eden Albinoni, Vivaldi hayranıydı.
Opera sanatçısı Margherita Raimondi ile evlendi. Margherita 1721'de öldü.
1740'da Fransa'da Albinoni keman sonatlarını kapsayan bir eser yayınlandı ve bu eserin başlğında Albinoni'nin ölümünden sonra yayınlandığı açıklandı. Bundan dolayı muzik bilimcileri Albinoni'nin 1740'dan hemen önce öldüğü varsayımını kabul etmekteydiler.
Fakat yeni araştırmalarla Tomaso Albinoni'nin 1751'de diyabet hastalığından ölmüş olduğu Venedik San Barnaba kilisesi mahalle yaşam kayıtlarında bulundu.
Aynı zamanda ses ve keman sanatçısı olan ve yaşadığı dönemde yalnızca sahne müzikleri değerli bulunan Albinoni’nin entrümental yapıtları, ölümünden sonra beğenildi, günümüzde ise yeni bir ilgiyle karşılandı. Bach, onun kimi temalarını yeniden işledi.
Albinoni 80 civarında opera besteledi. Fakat eserlerinin çoğunun orijinal partisyon notaları 1945 Dresden bombardımanında yok oldu. 1720 yıllarında operaları İtalya dışında Münih'te tanıtıldı.
Albinoni'nin Yapıtları
- Ünlü Adagio’sunun Öyküsü...
İtalyan müzikolog Remo Giazotto 1945 yılında Tomaso Albinoni’nin biyografisini tamamlamak için Dresden’e gittiğinde, el yazması bir kağıt parçası bulur. Sadece bas hattı ile altı ölçü melodiye, o gün bu kağıt parçasıyla böylece ulaşılabilinmiştir. Bulunan şey büyük olasılıkla trio sonata’ ın bir bölümüdür. Giazotto özgün yapıtın kilisede çalınmış olabileceğini düşündüğü için org ekleyerek yapıtı yeniden yazar. Albinoni’nin “Adagio”’su işte böyle doğmuş olur.
Albinoni’nin opus sayısı belli olmayan sol minör üçlü sonatının bir bölümü, «adagio» idi. Bu bölümden sadece basılmış numaralanmış bir bas partisyonu ile 1. kemanın el ile yazılmış iki partisi elde bulunmaktadır. Birinci keman partisinde numaralanmış olan bas partisi, son savaştan hemen sonra Dresdner Milli Kütüphane’since prof. Giazotto’ya gönderildi. Buna göre Albinoni’nin yapıtlarının konularına göre bir fihristi yapılarak yayınlandı.
Remo Giazotto önce bas partisyonunu ele aldı, (onu kısa bir girişle tamamladı) . Bu ana temel üzerine elde var olan partileri kullanarak (tümü 6 takt «mezür») melodik bir birlik sağladı. Yapıta tam bağlı kalarak bas’ın hakkını veren armonik bir bütünlük kurdu. Numaralanmış olan «bas» partisyonunun mistik yanı ağır bastığından, çembalo yerine org bas’ını temel almayı yerinde bulmuştur.
- Yayınlanmış Çalışmaları:
Op. 1 (1694) : 12 Sonate a tre
Op. 2 (1700) : 6 Sinfonie & 6 Concerti a cinque
Op. 3 (1701) : 12 Balletti a tre
Op. 4 (1702) : 12 Cantate da camera a voce sola
Op. 5 (1707) : 12 Concerti a cinque
Op. 6 (c. 1711) : 12 Trattenimenti armonici per camera
Op. 7 (1715) : 12 Concerti a cinque
Op. 8 (1722) : 6 Balletti & 6 Sonate a tre
Op. 9 (1722) : 12 Concerti a cinque
Op. 10 (1735/36) : 12 Concerti a cinque
- Operaları:
Zenobia (1694)
Il prodigio dell'Innocenza (1695)
Zenone (1696)
Tigrane (1697)
Primislao (1697)
L'ingratitudine castigata (1698)
Il Radamisto (1698)
Diomede punito da Alcide (1700)
L'inganno innocente (1702)
L'arte in gara con l'arte (1702)
La Griselda (Apostolo Zeno librettos, 1703)
La fede tra gl'inganni (1707)
Elio Seiano (1707)
Astarto (1708)
Pimpinone (intermezzo, 1708)
Tradimento tradito (1708)
Il Nascimento dell'Aurora (1708)
Engelberta (1709)
Ciro (1709)
Il tiranno eroe (1710)
Il Giustino (1711)
Alarico (1712)
Amor di figlio non conosciuto (1715)
Il vinto trionfante del vincitore (1717)
Eumene (1717)
Cleomene (1718)
I veri amici (1722)
Gli eccessi della gelosia (1722)
Ermengarda (1723)
Eumene (Apostolo Zeno librettos, 1723)
Laodice (1724)
Antigono (1724)
Scipione nelle Spagne (Apostolo Zeno librettos, 1724)
Didone abbandonata (Pietro Metastasio librettos, tragedia, 1725)
Alcina delusa (1725)
Lucio Vero (1725)
Il trionfo d'Armida (1726)
L'incostanza schernita (1727)
Le due rivali in amore (1728)
Il concilio dei planeti (serenate, 1729)
Elenia (1730)
Li stratagemmi amorosi (1730)
Il più fedel tra gli amanti (1731)
Ardelinda (1732)
Candalide (1734)
Artamene (1740)
(yalcinguran.com, tr.wikipedia.org)
Edited by alsancakE24, 23.11.2009 - 09:50.