Kar gibi örttün üstünü, içinde tüm çiçekler
Birer birer titrediler
Uykusuzlugundan belli, kafanda birikintiler
Teker teker döküldüler
Yasamak dopdoluydu akan pinarlar gibi
Inanmayanlar beklediler
Umutlarini borç verdin, cebinde hiç kalmadi
Dostlarin anlamadilar
Nar gibi güzelligin gizliydi vereceklerin fazlaydi
İnsanlar inanmadilar
Sustun sustun konusmadin, sonra kaçtin arkana bakmadan
Insanlar sasirdilar
Sen hep kendine önlemler aldin
Ben kendime yasaklar koydum
Önümüzde barajlar var
Bu su hiç durmaz!..
Bu su hiç durmaz!..
Edited by _RomantizmA_, 29.07.2009 - 15:40.