bu konuya 1 yanıt verildi

[antiqa]

“1071’de Türklere yardım etmeseydik Malazgirt’i kazanamazlardı” ile başlayıp “Cumhuriyeti birlikte kurduk, ama sonradan bize ihanet edildi.


İçinde bulunduğumuz çatışmanın en önemli kaynağı budur. Bu nedenle, Anayasa değiştirilmeli ve Türkler ve Kürtler ortak kurucu unsur olarak metne girmelidir. Ayrıca, Kürtlerin kimlikleri ve dilleri için anayasal güvence verilmelidir”e varan iddialara açıklık getirmek isteyen bir okur, Genelkurmay Başkanlığı verilerinden yararlanarak hazırladığı bir liste gönderdi. Bu listeye göre Kurtuluş Savaşı şehitlerinin illere göre dağılımı şöyle:



* * *


Adana (365), Adıyaman (20), Afyon (425), Ağrı (1), Aksaray (133), Amasya (261), Ankara (913), Antalya (339), Ardahan (22), Artvin (26), Aydın (204), Balıkesir (40), Bartın (143), Bilecik (192), Bayburt (18), Bingöl (3), Bitlis (10), Bolu (541), Burdur (157), Bursa (351), Çanakkale (28), Çankırı (334), Çorum (526), Denizli (541), Diyarbakır (44), Edirne (11), Elazığ (55), Erzincan (40), Erzurum (108), Eskişehir (289), Gaziantep (412), Giresun (324), Gümüşhane (40), Hakkâri (0), Hatay (3), Isparta (293), İçel-Mersin (405), İstanbul (179), İzmir (59), Kahramanmaraş (150), Karaman (182), Kars (13), Kastamonu (758), Kayseri (264), Kırıkkale (114), Kırklareli (8), Kırşehir (171), Kocaeli (203), Konya (780), Kütahya (228), Malatya (33), Manisa (51), Mardin (13), Muğla (208), Muş (5), Nevşehir (216), Niğde (201), Ordu (434), Rize (48), Sakarya (295), Samsun (405), Siirt (3), Sinop (399), Sivas (307), Şanlıurfa (51), Tekirdağ (6), Tokat (340), Trabzon (251), Uşak (25), Van (10), Yozgat (351), Zonguldak (358).


* * *



Türkiye Cumhuriyeti sınırları dışında kalan yerlerde doğan şehitler:

Bingazi (8), Mısır (1), Trablus (5), Azerbaycan (1), Batum (1), Karakilise (1), Tebriz (1), Bosna (1), Bulgaristan (3), Debre (2), Drama (6), Girit (5), Görüce (1), İşkodra (3), Kosova (12), Manastır (13), Romanya (1), Selanik (13), Serfice (4), Yanya (2), Bağdat (6), Halep (5), Hicaz (1), Kerkük (9), Kıbrıs (1), Musul (1), Süleymaniye (1), Suriye (6), Trablusşam (37), Yemen (24), ili belli olmayan (114).


TOPLAM: 15.055 (On beş bin elli beş) şehit!

* * *

Yukarıdaki liste Kurtuluş Savaşı’nda düzenli ordunun Batı cephesinde verdiği kayıpları içeriyor. Çukurova, Gaziantep, Maraş, Şanlıurfa ve öteki yerlerde yerel direnişçilerin (çetelerin, milislerin) verdiği şehitler bu listeye dahil değil.


Yerel çeteler olsun, düzenli ordunun subay ve erleri olsun, hiçbir askeri etnik kimlik dürtüsüyle savaşa katılıp gazi ya da şehit olmadı. Vatansız kalma tehlikesini ortadan kaldırmak, Sevres Antlaşması’nın zorladığı onursuzluktan kurtulmak için savaştı bu insanlar. Bağımsızlık ve özgürlük için savaşırken hep birlikte bir ulus olmanın bilincini de yarattılar.


Daha önce de yazdım: Türkiye Cumhuriyeti bir kolektif şirket ya da yapı kooperatifi olarak kurulmadı. Zaten hiçbir devletin kuruluşu böyle süfli bir gerekçeye dayanmaz!

Bu nedenle yüce Kurtuluş Savaşı’nı en bayağı ticari ortaklık düzeyine indirgeyen iddialardan kurtulmak gerek. Özellikle de özel mitoslar, menkıbeler yaratmak için tarihe aykırı iddialarda bulunmak ve yorumlar yapmak son derece tehlikeli ve ayıp!

Unutmamak gerekir ki Kurtuluş Savaşı bir vatan yaratmak, bir millet (ulus) inşa etmek için yapıldı; ulusu cemaatlere, etnisitelere ayırmak için değil!

[antiqa]

Kurtuluş Savaşı şehitleri anıtı


İSTANBUL Teknik Üniversitesi (İTÜ) 1949 mezunu Yüksek Mühendis Orhan Yavuz bir tuhaf insan galiba. (Tuhaflığını biraz sonra anlatacağım.)


İTÜ’yü 1949’da bitirdiğine göre, doğum tarihini merak ettim, 1924 yılında Afyon’da doğmuş. Tam anlamıyla bir cumhuriyet çocuğu. Üniversiteyi de 14 Mayıs 1950’den önce bitirmiş. Bu da “iflah olmaz” cumhuriyetçiliğin yardımcı göstergelerinden biri.

15 BİN İSİM

Özyaşam öyküsünden öğrendiğime göre varlıklı bir insan. Şimdi 85 yaşında olan bu cumhuriyet çocuğu bundan 5 yıl önce “Büyük Taarruz Şehitliği” alanında tahsis edilecek bir bölüme bütün masrafları kendisi ödemek üzere bir “Kurtuluş Savaşı Şehitleri Anıtı” yaptırmak üzere girişimde bulunuyor. Gerisini, Orhan Yavuz’un zamanın Genelkurmay Başkanı Orgeneral Hilmi Özkök’e yazdığı, 22.09.2004 tarihli dilekçe-mektuptan aktarıyorum:

“Çok titiz bir ekip çalışması yapıldı. On beş bini aşkın şehidimizin isimleri, kimlikleri belirlendi. Bu çalışmalar ve sınıflandırma çok ilginç yorum ve sonuçları gün ışığına çıkardı. Bu isimleri mermere yazacak olan özel bir makine ithal edildi.

Bu hazırlıklardan sonra Afyon Valiliği’ne gerekli müracaat yapıldı. Uzunca bir zaman geçmesine rağmen yanıt alınmaması üzerine müracaat tekrarlandı. Bu konuda alınan yanıt eklice sunulmaktadır.

Günümüze kadar proje hakkında hiçbir gelişme sağlanamaması sonucu 2004 yılında bu proje için ayırdığım bütçe Akçakoca’da bir okul yapımına tahsis edilmiştir.”

Orhan Yavuz’un yazdığı dilekçelerden birine Afyon Valisi Muzaffer Dilek şöyle bir cevap vermiş:

“Ancak 17.03.2005 tarihinde gönderdiğiniz yazınızda dile getirdiğiniz projenizin gecikme durumu ile Valiliğimizin bir ilgisi bulunmamaktadır. Bahse konu şehitlikle ilgili karar mercii Valiliğimiz olmadığını bilgilerinize iletmek durumundayız.”

Orhan Yavuz Bey bana bir dosya gönderdiğine göre, durumu okurlarıma duyurmamı istiyor. Ben de bunu yapıyorum ve şu soruyu soruyorum:

Bir vatandaş giderlerini kendi cebinden ödemek üzere “Kurtuluş Savaşı Şehitleri Anıtı” yaptırmak isterse, bu girişimin Türkiye’deki muhatabı kimdir, hangi devlet kurumudur? Genelkurmay Başkanlığı ise proje sahibi Orhan Yavuz ile temasa geçmeli ve bu projenin uygulanması yasal olarak mümkün ise mutlaka yardımcı olmalı.

Proje hazır, anıta adı yazılacak şehitlerin bilgileri hazır, mermere adları yazacak makine hazır.

Projenin gerçekleşme olasılığı ortaya çıkarsa, Orhan Yavuz belki finansmanı da yüklenir.

SAYGIYLA SUNARIM

Orhan Yavuz’un eski Genelkurmay Başkanı Hilmi Özkök’e yazdığı mektuptan bir alıntı daha: “Bildiğiniz gibi Batı ülkelerinde müstemleke amaçlı, ilkeden yoksun savaşlarda dahi hayatlarını kaybeden askerler için anıtlar yapılıyor, ölenlerin isimleri, kimlikleri tarih bilincinin kaybolmaması amacıyla taş üzerine yazılıyor.”

Orhan Yavuz bana 22.06.2009 tarihli bir mektup yazmıştı. Mektubu özellikle “Büyük Taarruz Günleri”nde değerlendirmek üzere beklettim.

Durumu Türkiye’nin ve ilgililerin bilgisine saygı ile sunarım.

özdemir ince-hürriyet