bu konuya 241 yanıt verildi

[kübra]

HEP BU AYAK SESLERİ

Hep bu ayak sesleri, hep bu ayak sesleri,
Dolaşıyor dışarda, gün batışından beri,
Bu sesler dokunuyor en ağrıyan yerime,
Bir eski çıban gibi işliyor içerime,
Ey şimdi kara haber gibi bana yaklaşan,
Sonra saadet olup yanımdan uzaklaşan,
Sesler, ayak sesleri kesilmez çıtırdılar!
Bana gelen müjdeyi galiba caydırdılar,
Böyle adım atarlar, ayrılanlar eşinden,
Böyle yürür, gidenler, bir tabutun peşinden,
Kimsesiz gecelerim, bu kesik sesle doldu,
Artık, atan kalbimde bir ayak sesi oldu
Bir gün, sönük göğsüme düştüğü vakit başım
Benden ayrılıyormuş gibi bir can yoldaşım,
Gittikçe uzaklaşan bu sesi duya duya,
Yavaşça dalacağım, o kalkılmaz uykuya
NECİP FAZIL KISAKÜREK

[kübra]

Çekilmez bir adam oldum yine :
uykusuz, aksi, nâlet.
Bir bakıyorsun ki
ana avrat söver gibi, azgın bir hayvanı döver gibi bugün çalışıyorum,
sonra bir de bakıyorsun ki
ağzımda sönük bir cıgara gibi tembel bir türkü
sabahtan akşama kadar sırtüstü yatıyorum ertesi gün.
Ve beni çileden çıkartıyor büsbütün
kendime karşı duyduğum nefret
ve merhamet...

Çekilmez bir adam oldum yine :
uykusuz, aksi, nâlet.
Yine her seferki gibi haksızım.
Sebep yok,
olması da imkânsız.
Bu yaptığım iş ayıp
rezalet.
Fakat elimde değil
seni kıskanıyorum
beni affet...

[kübra]

Seni düşünmek güzel şey
ümitli şey
dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey.
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkı dinlemek değil
şarkı söylemek istiyorum...

[kübra]

TAHİRLE ZÜHRE MESELESİ

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.

Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

[kübra]

ZEHİR*



Çocukken haftalar bana asırdı;

Derken saat oldu, derken saniye...

İlk düşünce, beni yokluk ısırdı:

Sonum yokluk olsa bu varlık niye?

NECİP FAZIL KISAKÜRAK

[dora]

cd takıldı kalkıp düzeltmeye üşeniyorum, yapılacak cok iş ne kadar daha azimli olurum bilemiyorum.. maddi sıkıntılarım cok fazla, moralim bozuk, ilahi adalet diyorum, bir yerlerde haksızlık etmiyor mu?
neden diye sorgularken buhran içinde buluyorum kendimi ki tam o sırada hırsım aklıma geliyor.. irademe de güveniyorum, bir de allah elimden tutsa artık..
hani en büyük torpilim, sıgınagım, allahım..

cd düzeldi, mor salkımlı sokaklar calıyor..
üşendigim yi olmuş, kalkmadım boşuna

mor salkımlı o sokakta ellerimi tut, okşa yine saclarımı dizinde uyut..

[Bulutsuzluk]

Çaresizlik beni sana bağlamakta.
-ki sen sanırsın halen bu çaresizlikte ölen benim.
Bir gün gelirde dikilirsem karşına.
İşte sen o günü unutma.

Ben senin içinde düşünsel bir avuntu.
Sen karanlığın zamansızlığında solgun bir yüz.
Biliyorsun azimle ilerleyen dizlerim,
Çünkü ayrılığımızdan beridir yürümekte.

[Bulutsuzluk]

Bugün iş yerinden dışarı süzülen ikindi ışığıyla,aklıma geldi Eşşek. Adı Murat,hani teyzem ve halamın oğullarının ismi Murat olmasa hiç düşünmeden oğlumun ismini koyacağım isim. O kadar önemlidir benim için eşşek kardeşim.

Şimdi Murat kardeşime, Onu,halen sevdiğimi söylesem,benim bu halimi olduğu gibi kabul edecek yeğane kişi. Bir gün ayak üstü laflıyoruz. Bir elden bir başka ele geçtiğinde başkaca tatlar bırakan,ancak bir araya geldiğimizde hatırladığımız bafra cigarası da elimizde. Şimdi diyoruz,bir tek şansımız olsa,bir kelimeye,bir a'na sığdırabileceğimiz sihirli (şey)lerle haykırabilsek giden sevgilinin arkasından. Durup,o güzelim boynunu geriye çevirip bir kez olsun göz göze gelebilirmiyiz acaba..

Peki ama nasıl?

Sanırsın ki sevgili. gittiği günden beri mutlu mesut. Öpüp de başının üstüne almakta mevcut duygu yükünü. -Ki ağzından çıkacak bir söze bel bağlayanlar varken. Neden bu mutsuzluğun peşinden koşmalar.

Biliyor aslında,gel dediğinde geleceğimi. Biliyorsun da işine gelmiyor...

değil mi?

Değil mi bu haykırışlar. Haykırışlar içinde beni bırakıp gittiğinden sonraki hıçkırıklar.

Ne tuhaf,bir durak geride dururmusun dedin.
Duramadım.
Kızdın,sana olan sevdamın üstesinden gelemeyeceğin için.

Oysa hazır değildim..

Yine benimle oyun oynadın. Seninleyken ben. Birden içimden kendine baktın. Kendini gördün bende,giremedin yine de beynimin içine. Yarım kalan birşeyin eksikliğin farkına vardın da,yine terk ettin beni.

Ben seninleyken aslında hiç de mesut değilim.

Bazen,sevgiliyi sandığımdan daha fazla gözümde büyüttüğümü düşündüğümde. Bu düşüncenin beni bir daha esir almaması için,daha hızlı koşuyorum sana.


Sevgili Kübra kardeşim hoş gelmişsin harabemize. Kusuruma bakma lütfen,kendime ait olduğunu sandığım dilbilgisi ve literatürümle sahifelerini karalarım artık. Bu arada abinin sözünden çıkma,hem biz beşiktaşlıyız :=) sen çarşı taraftarısın. Ayrıca psikoloji bölümünü kazanacaksın ve kübra doktorumuzu ziyarete gideceğiz inşallah.
Saygılarımla...

[kübra]

içimde var mı gercekten bir kör dügüm?
Peki içimi acıtan ne
Sorularmı coğaltan yanlızlığımı,yoksa insanlar mı?
Mümkünmü ağlamadan gülebilmek,
Mümkünmü ölmeden dirilebilmek,
Mümkünmü acı cekmeden olgunluğa erişmek,
Peki mümkün mü herşeyi geride bırakmak?
Benim gibi kaç kişinin düşlerine düşüyor acaba bulutlar,
Acaba kaç kişinin üstüne yağmurlar boşaltıyor tüm kirlerini yeryüzüne


BEN HEP BEŞİKTAŞLIYDIM


.*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

____00000_______000____00____00___
___00___00_______00____00___00 ___
___00__00________00____00__00 ____
___00000_________00____0000 ______
___00___00___00__00____0000 ______
___00__00____00__00____00__000 ___
___00000_____00000_____00____00___


*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_* ALAYINA İSYAN

Bu mesaj kübra tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 30.12.2009 - 22:11

[Bulutsuzluk]

Bir zamanlar biz de 17 yaşındaydık derdi kalafat abi. Sabahın ilk ışığına kırmızı kosava şarabıyla girer,hiç sevmediği elmayı burun kıvırarak ısırır,o günün gecesini de esrarlı gözlerle kapardı. O da hiç olmadık bir rüyanın peşinden gitti. Daha doğrusu alaycı bakışlarla,tebessüm ederek gitti.
Alır oturturdu karşısına mahallenini yağızlarını. Oğlum nasıl bir kafanız var sizin. Ben bu zamane gençlerini anlayamıyorum?
Şimdi ben kalafat abiyi anlayacak yaştayım sanırsam.


Kübra,meltem ilgin sanırsam,necip fazıl ustamız,ezberlemeni istediğim tahir zühre meselesi şiiri, tüm bu şiirler güzel.. Ancak, o güzel ruhunla beyninde sıyrılmak isteyen kelimeleri azad etmelisin. Dikkatinizi çekmek istiyorum, mevcut 17 yaşını mum ile ararsın kardeşim.

Ayrıca,bir sonuca ulaşmak için sarfettiğin emeğin karşısında saygıyla eğiliyorum. Sen de bu olmasa zaten bu kadar saçmalamazdım. Emin ol :=)

[kübra]

bide ben artık 18 yaşandayım

[Bulutsuzluk]

Her dengenin bir dengi vardır. Sevgili kardeşim,inanırmısın insanlar hergün birşeyler öğreniyor. -ki ben öğrendiklerimi şimdi unutmaya başladığımı varsay. Sen 17 yaşındasın :=)

[Bulutsuzluk]

Nasıl bulabildin mi bir cevap. ' ne idüğü belirsiz bir hayatın ..... gayri sen getir gerisini.


Orhan kardeşim mesaj atmış ve demiş ki; ' ve bir portakalın daha kanımıza girmesine izin verdik. Genç ve güzeldi. Akdenizin tuzuyla serpilmiş,yörenin nasırlı elleriyle uğurlanmıştı. Çizdik kabuğunu önce, her meridyen arasını dakika ölçtük. Ve indirdik mideye,gözlerimizde ışık olsun diye. Yeni yılınız kutlu olsun. '

Ben bu sesi çok seviyorum kardeşim.

Bu arada sahifeni deneme tahtası gibi kullandığım hissine kapılmazsın umarım. Saygılarımı sunarım kardeşim :=)

[kübra]

Bu arada sahifeni deneme tahtası gibi kullandığım hissine kapılmazsın umarım. Saygılarımı sunarım kardeşim :=)

yok abi ne kapılması aklımdan bile geçmedi.

[kübra]

neden yalnız hissettiğini anlayamamak,
neden korku edindiğini hissedememek…
neden, sürekli nedenini araştırdığını sorgulamak,
ama hiçbir sonuca varamamak…
nedenini bilmeden, birşeyler yapma isteği…
nereye gideceğini düşünmeden, davranma isteği…
soru eklerinden sıkılmak…

soru işaretiyle biten cümlelerden nefret etmek…
istediğini bulmayı ummak yerine,
isteklerini azaltıp, bulduğunla yetinmek…
dünyadaki misafirlikte, umduğunu değil, bulduğunu tüketerek,
ev sahibine şirin görünme çabaları içinde tebessüm etmek…
tebessüm etmekten sıkılmak…


tebessümün, hiçbir işe yaramadığını kavramak…
orta yerde, tebessümlerle iç içe olmaktan sıkılmak…
ya hıçkıra hıçkıra ağlamak, ya da çatlayana kadar gülmek…
ya avazın çıktığı kadar bağırmak, ya da avazın çıktığı kadar susmak…
düzen…

bir gün can sıkıp, bir gün tebessüm etmek değil…
tebessüm, iyi sayılacak birşey değil!
ya her gün canını sık,
ya da her gün güleç yüzünle, mutlu insanın nasıl olması gerektiğini öğret insanlara!
yaşadığım bir düzen değil…
bu bir düzensizlik…

bu; bünyenin, layık olduğu ruh hali değil…
niye böyleyim ben?
yine bir soru cümlesi,
yine nokta yerine soru işareti…
hem de bu kez, soru beni ilgilendiriyor, bana yöneltiliyor…
neden böyle olduğumu bilmiyorum…
ilacımın ne olduğunu kestirebiliyor, ama nasıl ulaşacağımıda bilmiyorum…
ama neden başka bir şeye gereksinim duyduğumu bilmiyorum…
böyle mi olmalı, onu da bilmiyorum…
bu iş böyle mi yürür, ondan da emin değilim…

bohem acılarımla, zaman öldürmeyi seviyorum diyebiliriz bu ruh haline…
ortada hiçbir sorun yokken, yapacak birşeyi olmadığı için, canını sıkıyor diyebiliriz…
ihtiyaçlarını göz ardı ettiğinden, şimdi göz ardı ettiklerinin birikiminde boğuluyor da diyebiliriz…
ya da hiçbir şey söylemeyiz, susarız…
susarız ve susuzluğumuzu giderebilecek hiçbirşeyi de bulamayız…
susarız… susarım, susmalıyım belki de…
susmalı ve hiçbirşey söylememeliyim…
belkide konuşmalı, haykırmalı…
ya da susmalı ve bu ruh hali geçene kadar, konuşmamalıyım…
belki de, en azından bu seferliğine değişken bir ruh haline sahip olabilmek adına, umutlar beslerim…

konuşmamı gönülden isteyen biri konuşmama ön ayak olana kadar, susarım…
ya da susmam, ama bilirim ki, susulması gereken zamanlarda, susmalı insan…
konuşmak istemediğinde, başını yastığa gömmeli ve uyumalı,
ya da boş gözlerle bakmalı etrafına…
ya da, yazısını artık sonlandırmalı… bir kutunun içine konmalı ve gönderilmeli,
uzun bir süre adresi belli olmadan ortadan kaybolmalı.

yok olmalı.

Bu mesaj kübra tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 02.01.2010 - 19:20

[kübra]

ben artık sıkıldım. sahte gülüşlerden başkalarının dertlerinden tasalarından kimseyi kıramamaktan herşeye tamam deyip kafa sallamaktan şu sıralar kimseyi görmeye tahammülüm yok.Çok sevdiğim bir dostumun yanlarına geliş sebebimi kendine bağlamasından bile çok sıkıldım.Ne zormuş meğer bu insan oğlu denilen varlığı anlamak.Ben artık kimseyi anlamak istemiyorum.

Yeni yılla beraber hayatıma format atmak istiyorum.Ama yine önüme illlaki bi engel çıkıyor.
bu sefer sadece kendim için bişey yapıyorum.


Sevgili yaşar abi sen bana '' ne idüğü belirsiz hayatın peşinden'' cümlenin devamını getirmemi istedin ben devamını getiremiyorum sonunu getiriyorum.

BEN NE İDÜÐÜ BELİRSİZ HAYATIN PEŞİNDEN KİM OLDUÐUMU BİLMEDEN SÜRÜKLENİP GİDİYORUM.

Bu mesaj kübra tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 02.01.2010 - 21:51

[kübra]

Bazen zamansız döküldü yapraklar...
Bazen bir çocuk ağladı sebepsiz yere...
Aniden sevdiğimiz şarkı çıktı radyoda...
Bayram senlikleri yaşandı bu şehirde...
Düğünler oldu, cenazeler kalktı...
Ben hiç değişmedim
Bazen ayaklarımı acıttı frangalar...
Bazen yasamak bir uçurumun eşiğinde...
Kalmak gibiydi...
Ölüm gibi soğuk nefes almak...
Yılmadım, ben hep eski ben gibi kaldım...

Bu mesaj kübra tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 05.01.2010 - 17:40

[kübra]

Gün gelir tüm bağların kopar hayattan.
sığınacak kimsen kalmaz kendinden başka!
Gün gelir bakışların düşer yaşama tutunmaktan
ve gün gelir ki ;
kendi içinde kalırsın yapayalnız...

[kübra]

Karanlık ağızlı dipsiz bir kuyu başında attığı taşların sesini duymaya çalışan
çocuk gibiyim ...
korkuyla,merakla,çabuk tükenen gayretlerle atıyorum taşları kuyuya
Bugün ne yazık ki vazgeçme lüksüne sahip değilim

Bu mesaj kübra tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 06.01.2010 - 18:29

[kübra]

Peki sen kimsin? Dediler bana
Dedim ben üçüncü tekil kişilik
Peki dostluk varmı?Dünyada
Dedimya dünya iki kişilik

Bu mesaj kübra tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 06.01.2010 - 18:37