241 replies to this topic

[kübra]

Bugün öylesine bir gün ki...
Yazmak yerine boş bir sayfa bırakmak isterdim ama yinede parmaklarım klavye tuşlarına dokunmak istedi.
Anlatamadığım okadar çok şey var ki...

[kübra]

Bu kaçıncı noktalayış
Bu kaçıncı gidiş
Sen,
Kelimelere bile sığmazken...
Söylenemeyen sözlerin yürekte fırtanalar koparması ne tuhaf...
Bu sefer ağlatmadan git...

[kübra]

Ne güzel de söylemiş üstad;
Yaşamak ümitli iştir, sevgili...
Yaşamak: seni sevmek gibi ciddi bir bir iştir.

[Arjantin Cad.-ANKARA]

birini severken insan yaşayamaz...

yaşadığını hissederkende sevemez.

[kübra]

Belkilerle başlayan bir günün ardından içime dola buz gibi hava...
Gece pencereye vuran yağmur damlacıkları ve bir günün bitimi daha.

[kübra]

Yağmur geri getirecek buharlaşan sevgimizi...

[Bulutsuzluk]

Birazdan bir ses çınlayacak beynimin alacalı yerinde.
Birazdan tüm zamanlar uykusuz gecelere yenik düşecek.

Adının baş harfini çocukluk mevsimimden kalan inadıma gömdüm. Sadece sen değil sevgili günsüz, tüm bu yaşadıklarımızın bir anlamı olmalı dediğim telaşım, ismi bende saklı kalsın istediğim platonik sevgili, bir anlık göz göze gelişler, sağ yanımın sol yanıma muhalif kalışı, çaresizliğim, özlemim ve aklıma gelipte dile getiremediklerim baskın yemiş gecelere esir düştü.

Adım gibi eminim, hiç kimsenin göremediği kadar gerçeksin.
İşte bu çelişkiler olmasa...
gögsümün taaa şurasında saklardım seni.

[kübra]

Bir masal anlatmak isterdim bugün sana sevgili günsüz, biraz klişe, bir varmış bir yokmuşla başlayan bu masala biraz kendimide katmak isterdim. Sokakta elleri cebinde düşünerek yüreyen o güzel insanıda.Kendimide katmak isterdim dedim ama bu yalandı kim olduğumu bilmiyorum çoğu zaman, aslına bakılırsa bildiğim sandığım şeyleride bilmiyorum ne tuhaftır...

[Bulutsuzluk]

Bilinmez, saklı kalmış gerçeklerin ne kadarı sürgün edilmiş edilgenliğe bulaştığı ve ne zaman kime kızıp kime sırılsıklam aşık olunacağı. Bunu anlamak için çok geceler gizli bir sigara sarıp bahanemi kattım gökyüzüne. Sonra sustum ve sonra cebimde unuttuğum kenevir tohumlarının bir ertesi güne kalabildiğine hayret ederek güne başladım.

Bilinmez, gizemi kalıtsal bir düşte olduğum. Kendimden eskittiğim kelimeler ve kendimden alıntılar. Hep kendini yenileyen bu amansız zaman ancak günü kurtarabiliyormuş meğer.

Uzun uzadıya yazmak ve boğulmak isterdim ve sol yanımda yanık bir melodiye göz yaşı dökerek bilinmezliğe yürümek...

Ne kadar gerçeğim acaba dedirten yüzlerce ayrıntılar, kalbur üstü kelimeler , terk edilişler, ağlamaklı gözlerin hepsi koca bir hiçmiş bilinmezlikte...

[kübra]

Sevgili bulutsuzluk ne güzelde yazmış.

[kübra]

Bilinmezliğin adresinde birer muammayız...
Kelimelere bile sığdıramamak...
İşte yazamamak böyle birşey...

[kübra]

Anlatmalıymış meğer...

[kübra]

İnsanlık eskir mi? Yada neden eskir? Düşündüm farkında olmadan bizler bişeylerin başına eskiyi koyarız, neden koyarız ki!
Eski arkadaş, eski dost, eski sevgilİ, dün eski bir arkaşımla görüştüm vs. ne kadar çok eski koyuluyormuş meğer. Hiç dostluk, arkadaşlık eskir mi? Bu düşünce korkuttu beni...
Pişmalık karışımı bir şey neden eskitiriz ki!

Tuhaf hisler bıraktı bende eski...
Kimbilir neleri eskittik hiç farkında olmadan.

Aslında eski diye bir şey yok arkadaş benim, dost benim, sevgili benim sadece hayatımızda bir zaman önce vardı bir zaman sonra yok daha farklı konumdalar.Ve asla eskimezler.



Not: Çok saçmaladığımın farkındayım...

[Bulutsuzluk]

Doğruyu söylemek gerekirse sevgili günsüz, yalnızlığı umursadığım felan yok. Hem neden an'lık hiçlik duygusundan ibaret olduğunu bildiğim mevcut yalnızlık duygusunu umursayayım ki. Boş bir kağıdın üzerine kurşun kalem ile itina göstermek suretiyle " BEN YALNIZ BİR İNSAN DEĞİL, AKSİNE HERGÜN İÇİMDEKİ AHALİDEN ÖLEN BİRİNİN ÖLÜMÜNE TANIK OLMAKTAN VE BU DURUMDAN BIKTIĞIMDAN DOLAYI MEVCUT HAYATI BU HALİYLE TERKEDİP İSTİFA EDİYORUM "lu dilekçemi yazamayacak ve üstüne cilalı sözlerle bezeyip yalnızlığın öyküsünü anlatamayacak kadar öksüzmüdür etkenliğim!
Bugün ikinci kez doğruyu söylemek gerekirse sevgili günsüz, bir sonraki telaşın bir öncekini unutturmasıyla başlayan yaşam biçimi. Bir türlü anlam veremediğim bir sonraki telaş kendimden geri neyin kaldığına dönüp bakamayacak kadar hızlı akıp gitmekte. -Ki aslında şahsıma ait meselem bir sonraki telaşın derdiyle başbaşa kalmamdan ziyade zamanın hızla akıp gitmesi... Sanırsam bu telaş, rezillikten daha beter bir zaman diliminde seyir halinde.
Hoş kalman dileğiyle sevgili günsüz..

[kübra]

Gülümsemek kadar güzel bir şey daha yok sevgili bulutsuzluk

[kübra]

Bugün öylesine birgün ki kelimelere bile sığdıramıyorum..

[kübra]

(*_*)

Edited by kübra, 11.08.2012 - 22:38.

[Serra]

Sevgili Günsüz
Seni ihmal ettim, sayfalarını karıştırdım bugün, bir not bırakmak istedim ama en son hangi sayfada kaldığımı bile bulamadım...

Ama en iyi arkadaşlıklar aradan uzuuun bir zaman geçse de yeniden bir araya gelindiğinde kalındığı yerden başlanılanlarmış ya; ben de öyle yapacağım. Ancak bil ki; ben bıraktığın yerde değilim malesef. Ama korkma dur; iyiye gitti genelde. İyiyim hani. Bi sorun yok yani.
Artık karşının taksisiyim mesela; düzenli bir hayatım var, her öğlen yemek yediğim belirli saatlerim var ki, enfes, sorma, sen de denemelisin.

Bir de farkettim ki, ne kadar italik olursan, o kadar da yamuksun...

Dün sen burada mıydın bilmiyorum ama, gördün mü ne de güzel yağmur yağdı, toprak koktu filan. Yalan ama, ben de görmedim, azcık saçlarım ıslansın dedim, yetişemedim.

Tamam dur çok yüklenmeyeceğim.
Yavaş yavaş geri döneceğim...
Nokta...

[kübra]

Anlatamadıklarım var.

[GÜL_ZAR]

sevgiliii günsüzzzz bugün ne yaptımm 6 yıll olmuşşş ben burayaa kayıtt olalıı onu farkettim ve geri dönüş yaptmmmmm