0
Bu gidiş gelişler yordu seni hep Bir türlü yoluna girmedi bu hayat. İsteklerin bir bir olurdu da ya sırası yanlıştı ya geç kalmıştı Şaşırtıyordu bu sıralama seni, yolundan ediyordu. Darmadağın oluyordun. Hiçbirşeyin peşinden tutkuyla gidemedin, gitmedin belki de bilmiyorum. Uzaktan uzağa seyrederken seni hep içimde birşeyleri düğümledin Ağzımdan çıkacakları hep tarttım, hep hesapladım. Kırmaktan korktum seni hep. Zaten herşey ters bir de ben karartmak istemedim ortalığı. Şimdi şimdi anlıyorum yanlış yapmışım Keşke korkmadan söyleseymişim düşündüklerimi. Belki o zaman omuzlarındaki yükü biraz hafifletebilir, bu sıkıcı dünyanın içinde belki uçuk da olsa bir renk olabilirdim Siyah beyaz bir dünyaya hapsolacağını bilseydim, inan bana yapardım. Kırmaktan da, seni kaçırmaktan da korkmazdım. Bilemiyor işte insan. İyi yaptığını zannediyor hep. Zaten ne olursa hep bu yüzden olmuyor mu? Herşey olup bittiğinde bir bakıyorsun ki; geriye senden eser kalmamış. Başkaları hep senin için en iyisini istiyor, hep senin adına kararlar alıyor; sen de bir başkasının hayatını yaşıyorsun. Ama unutuyorsun; başkaları cehennemdir. *
*Sartre'nin "huis clos" oyunundan.
"hell is other people" yani "cehennem başkalarıdır"..
