0
ZEYNEP
Ne kadar özenmiş yaradan sana
Ab-ı hayat oldun adeta cana
Bir damla umudun kafidir bana
Bu gönül sevgini ediyor talep
Sensizliği lügatten siliyor Zeynep
Biçareyim derbederim sarhoşum
Sevgine kahrına talip olmuşum
Derdime dermanı sende bulmuşum
Ruhuma hitap eden ne varsa hep
Her şeyi sende buluyor Zeynep
Hasta gönlü avutmak mümkün değil
Okyanusu kurutmak mümkün değil
Gül yüzünü unutmak mümkün değil
Sen oldun sanki varlığıma sebep
Aklım hep sende kalıyor Zeynep
Cemalini gördüğüm günden beri
Alev aldı içerim yangın yeri
Elinden içeyim en acı zehri
Tutuşup yanan yüreğime su serp
Bu yangın canımı alıyor Zeynep
Matlaştı hayatın renkleri soldu
Gözlerim başkasını görmez oldu
Deli gönül bahara ermez oldu
Eridikçe umudum kelep kelep
Gözlerim yaş ile doluyor Zeynep
Met cezir içinde buldum kendimi
Dalga dalga yıkamadım bendimi
Ak kağıda açar iken derdimi
Dona kaldı kalemimde mürekkep
Yazdığım yazılar soluyor Zeynep
Sanma ki bu sevda küllenir biter
Olmuşum mecnundan keremden beter
Gemileri yakarım gel de yeter
Mecnuna iki adım yoldur Halep
Aşk dediğin dağları deliyor Zeynep
Coşkun ARSLAN
Ateşinden Köz Bıraktın Geride
Çektin gittin veda bile etmeden
Perişan bir öz bıraktın geride
Sormayacağım sana nasıl, neden
Tutulmamış söz bıraktın geride
Dolaşmışsın ruhuma ilmek ilmek
Mümkünü geçmişi bir anda silmek
Umutlarımı yakıp erittin tek tek
Ateşinden köz bıraktın geride
Zavallıyım boynum büküktür benim
Hissiyatım kırık döküktür benim
Gözlerimden yaşlar dökülür benim
Aşka küskün yüz Bıraktın geride
Talihim yok imiş sevdadan yana
Kader böyle imiş ne diyim sana
Ne renk kaldı ne ses kaldı ne mana
Teli kırık saz bıraktın geride
Coşkun Arslan
Cesaretim Yoktur İlan-ı Aşka
________________________________________
Gülüşün başka güzel endamın başka
Cesaretim yoktur ilan-ı aşka
Halimden azıcık anlasan keşke
Sevdamı yürekte saklar dururum
Vurulmuşum sevmişim her halini
Haz verir kurmak senin hayalini
Resmetmişim o güzel cemalini
İkibir zihnimi yoklar dururum
Uykular rüyalar yarım yamalık
Mecalim kalmadı yoruldum artık
Geceler olsada zifiri karanlık
Gördüğüm düşleri aklar dururum
Aklımda sen varsın hep ruhumda sen
Sevincimde sen oldun korkumda sen
Anlatabil semde anlayabilsen
Lal olur bu dilim tekler dururum
Kırgınım dargınım sensiz hayata
Nasibmidir bilmem ermek vuslata
Zamanı iple çekerim adeta
Kavuşma gününü bekler dururum.
Coşkun Arslan
Sensizliğin Resmi
Şimdi beşinci mevsim,
Hüzün sinmiş duvarlarda
Yankılanıyor sesim,
Denize düşmüş bir yaprak gibi
Sürüklenip akıyorum.
Yosun tutmuş düşlerim
Umutlar teğet geçiyor
Ben isyan kokuyorum.
Paslı mengeneye sıkışan ruhumu
Çepeçevre kuşatmış hasretin,
Ansızın yakalandım
Sensizliğe ansızın
Gecenin koynunda
Şimdi yapa yalnızım.
Baktığım aynalarda
Yansıyan silüetin
Buğulu gözlerle bakıyorum
Sen yoksun ya
Herşey boş, herşey anlamsız,
Herşey yalan.
Ve senden geriye kalan
Siyah beyaz bir fotograf karesi
Onuda yakıyorum.
Coşkun Arslan
Güllere Sor Beni Güller Anlatsın
Sevmişim ben seni can-ı gönülden,
Anlamazsan eğer lisan-ı halden,
Dillere sor beni diller anlatsın.
Baktıkça yüzüne meftun olmuşum,
Yandıkça narına mecnun olmuşum,
Çöllere sor beni çöller anlatsın.
Gözlerden akseder en derin mana,
Ağladım halimi arzetsin sana,
Sellere sor beni seller anlatsın.
Hasretin bir lahza dinmedi inan,
Yelkovan durdu buz tuttu zaman,
Yıllara sor beni yıllar anlatsın.
Ey hilal kaşına kurban olduğum,
Bir yürek sevgiyle sana sunduğum,
Güllere sor beni güller anlatsın.
Coşkun ARSLAN
