Sahiden gittin mi sen şimdi??? Beni kimsesiz bırakabildi mi yüreğin yani? Sahiden gittin mi sen? Oysa ne çok hayalimiz vardı küçük dünyamızda. Sadece ikimizin sığabildiği,başka kimseye gerek olmadığı zaten. Biliyor musun sen gittiğinden beri ağlıyorum ben. Hiç durduramadım gözyaşlarımı. Ben istemesem de inadına ağlıyorlar. Seni istiyor yüreğim. Delicesine çarpıyor. Sanki sen yokken bende olmak istemiyor. Sahiden bırakıp gittin mi sen beni?
Ben kimseyi sen gibi sevmedim biliyor musun? Aklıma geldiğinde gözlerimin içini parlatan biri olmadı hiç. Sadece varlığına tutunup hayatı sevmedim. Kimse için gözyaşı dökmedim en önemlisi. Kaybetme korkusuyla delirmedim. Yokluğunda gittiğimiz sahil kasabasını defalarca ziyaret etmedim. Sevdiği şarkıyı aylarca değiştirmeden dinlemedim. Her cümleden sen anlamını çıkarmadım. Uyku diye gözlerim kapanmadı sevgiyle. Dedim ya ben kimseyi sen gibi sevmedim ki. Sahiden sen gittin mi benden???
Şimdi sen gitsen de nasıl unutur bu yürek? Her nefesi adını fısıldayarak alan bu beden nasıl sensiz yaşar? Ben sen olmuşken, bunca zaman sonra nasıl biter bu büyük sevgi? Nasıl bitirilir? Nasıl dönüp giderim ardıma bakmadan? Nerde bulurum sendeki sıcaklığı? Ben kimseyi sen gibi sevmedim ki. Acısını nasıl taşırım. Gerçekte özlediğim,rüyalarımda avunduğum gözbebeğim, bir tanem ben sensiz ne yaparım. Sahiden gidiyorsun öyle mi? Bari son kez sarıl bana rüyamda da olsa. Kokunu çekeyim içime. Gözlerinin içine bakayım son defa. Son kez gül gözlerimden akıp yüreğime kazınsın. Çiçeklerim soluyor bak. Saçlarımda aklar. Yüzüm de yılların vereceği çizgiler. Bu acı fazla inan. Sahiden sen gittin mi benden???
*alıntı