0
elif şafak'ın aşk kitabı yeni çıktığı sıralardı. kadıköy'de bir arkadaşla dolaşıyorduk. bir kitap sergisi gördük.
hadi gel şuradan iki kitap bakalım dedim.
kitap sergisinde kitapları incelerken arkadaş bana elif şafak'ın kitabını gösterdi. bu kitap çok güzelmiş dedi. yeni çıkmış herkes methediyor.
ben de kitabı elime aldım ve; "oğlum bu kitap pembe lan" dedim.
ben bunu söyleyince kitap sergisinde görevli kız sanki bizi dinliyormuş gibi atıldı ortaya; "sizin gibiler yüzünden bu kitabın gri kapaklısı da çıktı işte bakın burada" dedi.
ben şaşırdım ilk başta. döndüm görevliye ve; "senin gibiler derken?" diye sordum.
görevli; "sizin gibiler işte" dedi. "sırf pembe kapaklı diye kitaba bakmıyorsunuz bile yayınevi de size özel gri kapaklı kitap basmış. alın hayrını görün" dedi.
çok utanmıştım. boynumu büktüm. ezildim büzüldüm. sonra çıktım kitapçıdan. koşa koşa vapura doğru gittim. vapurun en ücra köşesine oturup boynumu büktüm. kimseyle konuşmak istemiyordum. eve geldim ve direk odama girip yatağıma yattım. uyku tutmamıştı. ben bu utançla yaşayamam artık diye düşündüm. gözlerimi kapattığımda karşıma hep pembe kapaklı kitaplar çıkıyordu. resmen bir çin işkencesine dönüşmüştü. daha fazla dayanamayıp mutfağa gittim. dolabın kapısını açtım. yörsan yoğurtlarından bir kase yoğurt yiyip geri yattım. uyumuşum o arada. sabah uyandığımda her şey güllük gülistanlıktı. hava çok güzeldi. kabus dolu bir gün geride kalmıştı.
sonra kitapçıya gittim gri kapaklı aşk romanıyla pembe kapaklı aşk romanı yanyana duruyordu. elim bir pembe kapaklı kitaba gitti. bir gri kapaklı kitaba...tam gri kapaklı kitabı almıştım ki kitap sergisindeki görevli kız geldi gözümün önüne. bana hiddetle bakıyordu. hayır der gibi başını salıyor ve gözleri ile pembe kapaklı aşk romanını gösteriyordu. ben yine çok duygulanmıştım. gri kapaklı kitabı bırakıp pembe kapaklı kitabı elime aldım. görevli kız sevinmişti. her taraf pespembe olmuştu. tam ben kitabın ücretini ödemek için kasaya doğru yöneleceğim sırada arkadaşım mehmet'i gördüm. elimdeki pembe kitabı görürse karizma çizilirdi. bunca yıllık karizmayı çizdiremezdim. ne pahasına olursa olsun bunu yapamazdım. hemen geri döndüm ve bir hışımla pembe kapaklı kitabı bırakıp gri kapaklı aşk romanını elime aldım. kitapçıdaki kız yine gözümün önüne gelince bu sefer kovdum onu. kitabı da aldım mutlu oldum.
karizmayı çizdirmemiştim çünkü. sonra arkadaşımla gittik tavla oynadık.
arkadaşımın yaşadığım bu olaylardan haberi yoktu... bütün bu yaşadıklarım ömür boyu benimle sır olarak kalacaktı.
