bu konuya 530 yanıt verildi

[Bulutsuzluk]

İki dudağın arasından çıkacak kelimeler ne kadar tanıdıkdı oysa. Koca bir evrene sığdımda,kelimeler artık ağır gelmekte bana.

Alabildiğine tembellik yapmak istiyor canım ve bu benim zoruma gidiyor. İşin ilginç tarafı hiç bir şekilde bu ruh halime engel olamıyorum. Tüm bedenim sanki iflas etmiş durumda.

[elma]

Tek cümlem var sana günsüzüm:

"bir bebek gibi sevilmek"

[IssIz]

kırdığımı biliyorum...muhtemelen yine yanlış anladım..anlayamadım bile..

sadece...bana yönelik her cümle,dikkatle ayağa dikilmeme sebep oluyor,hani köşeye sıkışan kedinin sırtını kamburlaştırıp beklemesi gibi...sonrası malum...

sadece...duvarlarımda çentik görür gibi oldum...acilen tamir etmem ve duvarı biraz daha yükseltmem gerekiyordu...sonrası malum..

sadece...gardımı düşmüş gördüm bir an...bir anlık zafiyet yenilgi demekti...hemen zırhlarımı kuşanmalı,kılıcımı bilemeliydim..sonrası malum...

olmamalıydı,yanıldım...sadece...kendini koruma içgüdüsüydü...gereksizdi....saçmalıktı...


affet...

eğer,anlayabilecek kadarsan affedersin de...

[Bulutsuzluk]

Bir dostun merhabası sinmişti üzerimize ve ağır olan nediri ararken sohbetimizde. Böyle bir insiyatif inmişti,beyinden dillere.

inan:
Perdeler var bulut'um.
inan:
Nasip olurda kalkarsa ne mutlu bize.
bulutsuzluk:
Bu durumda bize susmak düşer.
bulutsuzluk:
Nasip'e hatır olmaz.
bulutsuzluk:
Hatırı varsa da nasip olmaz.
bulutsuzlukt:
Sen hatrını güdeceksin nasipsiz.
bulutsuzluk:
O perde bir gün kalkar,bir gün iner.
bulutsuzluk:
Ama sen buna hep nasip diyeceksin.


Bunu saklı kelimelerimde tutacaktım ki,seninle paylaşmayı daha uygun gördüm sevgili günsüz. İnan affımı isterim senden habersiz. Haberin ola.

[Bulutsuzluk]

Kim yazdıysa o okusun deme lüksümüz yok. İşte kader de böyle bir şeydir. İstesende,istemesende mevcut havayı çekeceksin genzine.

[IssIz]

affedilmemek kötü...anlaşılmadığını düşünmek daha kötü....

[inan]

Leyla isteyen kişi mecnun olmalı.. Eyvallah bulut'um.

[Bulutsuzluk]

Sol elimde biriktirdiğim zifir. Parmak ucuyla tutulduğu her haliyle belli,zar-zor okunan el yazı,çömelerek oturduğumda aklıma gelen rezillik,küçük bir odaya sığmamaya karar vermişti sanki. İnce bir ışık akıyordu gözlere. O gözlerin ihtirası acı verdikçe,yeniden doğruluyor,avuç içi ile ovaladıkça dizimden utanıyordum. Geçerliliğimin kalmadığını düşünmeye başlamıştı ki,bir kağıda dörde katlayan umut yeniden kapımı çaldı. Gelen tanıdık bir yüzdü. Acı.

[inan]

Sana bakmak
Bir beyaz kağıda bakmaktır
Her şey olmaya hazır
Sana bakmak
Suya bakmaktır
Gördüğün suretten utanmak
Sana bakmak
Bütün rastlantıları reddedip
Bir mucizeyi anlatmaktır
Sana bakmak
Allah'a inanmaktır..

YILMAZ ERDOÐAN

Haydi bakalım..

[Bulutsuzluk]

Sessizlikte boğuluyor zaman ve sensizliğin bahanesiyle hep yanlış gösteriyor saatimi akrep ile yelkovan. Efkarlı bir gecenin sonrasında,belirtmekte lüzumu olup-olmadığını düşündüğüm bir gerçek var us'umda. Sevgili,en çok sevdiği alışkanlığı ile miğren sancısına bağlayıp terk etti beni. Kimin nerede olduğu önemli olmadığı bir yerde,deli gibi nisan yağmurlarında ıslanırcasına bile,bile teslim ettim kendimi sana. Kalbimin mahsuniyeti,içimde biriken kırıntı ve senden sonra bir daha olmaz dediğim,bu yüreğimin paslı anahtarını ecel gibi arıyorum. Kahretsin ki,halen sana koşuyorum. Benim alışkanlığımda bu olsa gerek. Kaybedeceğimi bile,bile sana aldanmak. En büyük tesellim,avuç içime yaktığım kınanın asker mabedi. Ve bu disiplin benim en büyük sermayem.

[Bulutsuzluk]

Mahsuru olmayan,ya da ayak üstü bırakılan kirlenmişliğin hafif bir yel ile silineceği bir günlük ömür benimkisi. Benden sonra ziyanı yoktur,laf olsun diye söylenen aptallıkların.

[Bulutsuzluk]

Malumunuz olric, seninle son demleri yaşamaktayım. Köşeye sıkıştığında ya tırmalarsın,ya da sonsuz bir teslimiyete girersin. Ne yazıktır ki,malumun dışındaki hiçliğim her ikisini de yapamıyor.

[dumrul]

Böyle insanlar halen varmı acaba diye arar dururum. demek ki varmış.

not: dünya kupasına katılmayı düşündün mü bulutsuzluk kardeş,bu kelimelerle kesin final oynarsın. öm attım,iplemedin beni ya,peşindeyim yine de.

[IssIz]

''İSTANBUL'DAN GİTMEK LAZIM.....
..
..
ÖZÜMÜZE DÖNMEK İÇİN ARTIK BİRŞEYLER YAPMAK LAZIM...''

[dokuzharf]

Böyle insanlar halen varmı acaba diye arar dururum. demek ki varmış.

O'na hepimiz hayranız dostum.. Büyük bir sevgiyle....

[inan]

Aynadır bu hep kendini görürsün..

[IssIz]

son kez açtım avuçlarımı sana...bu kez duvarımdan bir tuğla getirdim...şaşırma o kadar,en değerlim buydu...başka şeyim yok ki sahte olmayan...hayata dair ne varsa sahte çünkü...

ama bu gerçek...en gerçek...sabırdır bunun mihenk taşı...sabır olmadığında ve tahammül,sadece bir taş parçası...

şimdi al bunu...istersen yok et, koyamayayım bir daha eski yerine....ya da....

ya da kendi duvarına ekle...yükselsin senin de duvarların...ve çık sonra duvarının en üstüne,benim gibi yap sen de;başın dönsün aşağıya her baktığında,gözün korksun duvarının aşılmazlığından....


son kez açtım avuçlarımı sana...bu kez duvarımdan bir tuğla getirdim...biliyorum şimdi ne yapacağını...öyle çok korkuyorsun ki şeffaflaşmaktan,bunu da kendi duvarına ekleyeceksin,duvarın yükseldikçe kimsesizleşeceksin...olsun biriciğim,ben anlarım seni....en az senin kadar gurbetteyim...

[Bulutsuzluk]

Seneler senden habersiz geçsede. Benimle beraber,loş bir odaya bıraktığın şaka gibi gelen gerçekler,senin izahındır aslında. Belki kaç kere A4 kağıdını mimaks marka delgeç ile delip geçtim kalınca sayfaları,belki kaç defa mutlu olmak için güler yüz aradım boş koridorlarda. Kim bilir umudun bittiği anda yeşerdi,imza sekülerine bıraktığım paraflar. Olsun istemiyordum kendime dair hiç birşey,lakin peşimi bırakmıyordu evde bekleyen bir boğaz ve senden sonra bekleyen soğuk bir ilkbahar. Aklımın yetmediği anlamadığım mıdır,ya da anladığım sadece bana ait midir bilmiyorum. Kendimi hazır hissetmediğim bu zamana bir türlü ayak uyduramamanın karın ağrısıdır benimkisi.

Sevgili Günsüz Sırt üstü uzanmışım,öyle israf ediyorum kelimeleri. Bugün de çalışasım yok.

[Bulutsuzluk]

Pamuk prenses'i anlatmaya çalıştım dün gece. Anlatmak için de rüyaya daldım. Üşüdüm. Vesile oldu da gecenin karanlığı,açık bıraktığım penceremi kapadım. Satır aralarında unuttuğum bir detayı arar gibi evde kendimi aradım. Bulamadım. Bu tanıdık bakışlar,efkarlı bir duman,irdelenen kelimeler hepsi,hepsi talan olmaya namzet artık. Aşkı ertelemeyi askıya almayı düşünmüşken henüz,yazık olası bir dilenmenin umarsızlığı,kim bilir belki de hiç karşılaşmadığım bir kelimede seni seviyorum demek.

Alınganlığım düşümden büyük sevgili günsüz.

[Bulutsuzluk]

Biri zahmet edip; "Ne olmak istersin" diye sorsa.

-Bu sorunun cevabını bilen kişi olmak istiyorum derdim.


Bu anlamsız boşluk beni uzun zamandır eksiye düşürmekte,kurtulamıyorum bir türlü...