bu konuya 530 yanıt verildi

[_RomantizmA_]

Hangi yara daha çok tuza dayanıklıysa Günsüz ve en az ne kadar sızı veriyorsa bir tutam alkol, üzerine alkol döküp sar boş yanlarıma...

Nerde varsa bir tutam BULUT, hangi yüreği rahatlatmaya koştuysa bul Onu Günsüz... ve cesareti sunması için özündeki yabancılara BEN adına BİZ adına yalvar Ona...
-Cesaretine, korkusuz gülmelerine, dik durabilmelerine muhtacılığımı anlat günsüz... Ve söyle BULUT'a; "Öz'de yabancı kalınamıyormuş, gönüller bir olunca"; Anladığımı söyle O'na...

Unutmadım günlük:
"Hiç bir nefse kaldıramayacağı yük yüklenmez"
-Unutturma!

Bu mesaj _RomantizmA_ tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 02.02.2009 - 01:51

[inan]

Dijital reklam billboardını görünce arkadaşıyla yakınındaki banka doğru yönelip,
''Şuraya oturak da biraz TV izleyek''
dedikten 10 dk sonra;
''Yav gardaş bu reklamlar da bitmedi gittı, amma çok reklam koyuyolar yauv, gah gidek...''
diyen, her halinden buram buram Anadolu havası yayılan insanların olduğu ülkemde, çok da şaşırmamıştım aslında, göğüs kıllarını ortaya çıkaracak şekilde düğmelerini açtığı gömleğinin cebinde maltepe sigarası, ortası sararmış bıyıklarıyla, ''Bankamatiğimiz arızalıdır'' yazısını pürdikkat okuduğu halde, hala ve hala, inatla kartını sokup, para çekmeye çalışan, parasını çekemeyince, bankamatiği yumruklayan vatandaşların da olabileceğine...
''Ülkem insanı işte'' diyorum. Gülüyorum.
Merhamet duygusuyla karışık bir huzur yayılıyor içime...
Anlıyorum ki ülkemdeyim.
Türkiye'm. Ülkem benim.
Gül kokulu memleketim.

Yer, Trabzon Farabi Tıp Fakültesi.
Acil kapısının önüne kornalar çalarak 3 araç gelir. İçinden insanlar fırlayarak, ateş alıp tutuşmuşcasına, o klasik "doktorlar nerde sedye getirin" şeklinde bağırışlarla çıkar. Öndeki arabadan çıkan bir adam, arkadaki arabaya doğru seslenerek hastayı hemen arabadan çıkarmalarını söyler.
Arkadaki arabadan yanıt gelir:
"Sizin arabada değil miydi?"
Yani ülkem insanı, hastayı Rize'de bırakıp, her ikisi de diğer arabada oldugunu sanarak, Rize'den yani 1 saatlik yoldan son sürat gelmişlerdir. Bir kez daha anlıyorum ki ülkemdeyim.

Kendimize has özelliklerimiz vardır bizim. Bizi biz yapan. Dünyanın neresinde olursa olsun, pek de zor değildir aslında bir insanın Türk olup olmadığının anlaşılması. Bir kelime, bir hareket, bir bakış bile yeter bazen...

Fakat dünyanın neresine giderseniz gidin, hiç bir ülkede göremezsiniz eve misafir geldiğinde hemen ocağa bir çay suyu koyma misafirperverliğini... Ve aramayın boşuna. Okuyamazsınız çünkü ''büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden'' öpüp, ''kestane kebap, acele cevap'' beklemenin özlemiyle ucu yakılan mektupları...
Duyamazsınız başka hiç bir ülkenin otobüsünde yolculuk yaparken
''Yolculuk nere hemşerim''
diye soran bir insanın o ıhlamur sesini...

Tercih edebilir misiniz bir başka ülkenin metrobüs şoförünün sirke satan suratına, ülkemin dolmuş şöförünün
''arkada boşluklar var, dolmuşun arka tarafı da Taksim'e gidiyor beyler'' diyen nüktedanlığını?...
Peki ya başka hangi ülkede kamaştırabilir gözlerinizi, balkondan sarkan sepete, bakkal çırağının ekmeğin yanına koyduğu, parktan topladığı papatyaların beyazlığı...
Hangi ülkede seyredebilirsiniz, televizyonun üzerine ekranın yarısını kapatacak şekilde konan dantelli örtünün işlemelerinde gizli, yasak bir aşkın rengarenk düşlerini...

Hangi ülkede doldurabilir avcunuzu, pencere kenarına saksı niyetine dizili, plastik yoğurt kaplarında açan fesleğenlerin kokusu...
Hangi ülkede kızabilirsiniz bir pazar sabahı ''çıtır simit'' diye avazı çıktığı kadar bağıran simitçinin uykunuzu bölmesine...
Sizi bilmem ama,
Bir başkadır benim memleketim.

Ömür BİNGÜL

[Bulutsuzluk]

Kelimelere anlam kazandırmaya tenezzül edecek bir aptalın dingilliği ve soluksuz dinlenişin bedende bıraktığı ölü katılığı mevcut içimde. Çek git bırak beni sessizlik. Senin bende bıraktığın iz yanlı bir yalnızlıktan ibaret... Dünden bugüne değişen bendimin, hafif bir yele yenik düşecek kadar yetersiz kalışına tanıklık etmek istemiyorum. Yazamamanın ne demek olduğunu bildiğim halde,kimseye kızamıyorum.
Merhaba sevgili günsüz.

[cipidi_cipidi_yuzen_balik]

Efkar dediğin gece çökmez miydi ayaz ayaz...Güneşe inat neden bu keder parmaklarımın arasında..göz kapaklarımın içinde...Hem günsüz,hem gecesiz kaldım..Çıplak gibiyim..Utanmak üşümekten daha baskın bilinçaltımda..Halbuki üşümek daha insancıl değil mi?Neyin utancı bu..Kendimden mi utanıyorum?..Kırgınlıklarım için daha ne kadar kendimi suçlarım ki..Daha ne kadar yükü taşır bu çıplak omuzlar..Omuzlar ki herşeye şahit!Omuzlarım ki onsuzlar...Ürperen sırtımın , ağırlaşan zihnimin,sızlayan kalbimin yüküdür hep taşıdıkları...Dimdik tutmaya çalıştığım...Yalnızlığıma rağmen güçlü görünmeye çalıştığım omuzlarım...Yoruldum artık güçlü görünmekten...Ucuz gözyaşlarından..Peş para etmez acılardan...Kendimden mi sıkıldım..Bu şehirden mi..Ana rahmine dönmek istiyorum...Başka yerde huzur bulamamaktan korkuyorum..Umutlarım çok azaldı..Tükenmeden ana rahmine dönsem...Ah bir dönebilsem...



İnsan dediğin uçan güvercinin farkında olacak./Ve bir çiçek açacak kendince....Bu aşk var ya bu AŞK,,,DİKKAT!Yangında ilk kurtarılacak.................

[cipidi_cipidi_yuzen_balik]

Şimdi bir meşaleyse bu gönlüm..Yanıyorsa alev alev ve nice kandilleri yaktıysa...Dağıttıkça ateşi büyüdüyse ama yine de yetmediyse bir "o" kandili yakmaya..Avutsun mu bu meşale kendini o kandil zaten o rüzgara dönüktü diye..Kandili mi suçlasın..Meşaleyi mi...Kendine bi günah keçisi bulup onunla mı uğraşsın yenilmişliğini kırılmışlığını ört pas etmek için...Meğerlerle mi başlasın cümlesi keşkelerle mi...Belki......................................................................
.........................................."Bu dağın çilesi dolmaz,Bu dağın çiçeği solmaz,Bu dağ bir.....................Sus şair!Hepsini demek olmaz"GCBAL yıllığı 2002 mezunları..Liseli bir kalpten çıkmıştı bu dizeler...Ki dizeleri yazandan da hiç haz etmezdi ruhum ya......

[sevoş]

Hayatımı kurtarmışım bilmeden karanlıklardan..Aslında etrafım hep ışıl ışıl ediyormuş da ben inadına siyaha boyamaya çalışmışım gözümü günsüzüm.Ben yok oluşun eşiğinden dönmüşüm.Hüzünün sonsuzluğundan kıl payı kurtarmışım yüreğimi.Ki zaten düşmemeliydim meçhule,dibi koyu kuyulara.Ben son dakka tutmuşum mutluluk kapısının kolundan,son dakka sökmüşüm boynumdaki kördüğüm olmuş ipi.

[inan]

OKYANUS YÜREKLİ

Su, kendine sırdaş arıyordu.Önce buluta verdi sırrını. Ağır geldi sır buluta. Sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını. Sonra göle gitti su. Ona anlattı derdini. Bu arada bulut suyun sırrını yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman zaman taşıyordu göl ve çıkıyordu suyun sırrı iyice açığa . Sonra nehre verdi su sırrını. Nehir de aldı suyun sırrını çekti gitti. Dereye verdi. Dere biraz daha yavaş olsa da nehirden, o da götürdü suyun sırrını bir başka bilinmeze... Çağlayanlar, şelaleler, akarsular... Hepsi kayboluyordu bir anda. Sonra bir gün su takip etti dereyi.Dereye okyanusa kavuşunca farketti su, bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla, ırmaklarla...okyanusa taşındığını. Karar verdi su. Sırrını okyanusa verecekti. Öyle de yaptı zaten. Tüm sırlarını okyanusa verdi. Artık suyun sırrını okyanustan başkası bilmiyordu. Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne de kurudu.... Geçenlerde karşılaştık suyla. Bir bardaktaydı. Suskundu.Çok uğraştım konuşturamadım. Ben tam giderken '' Dur !'' dedi su. Durdum! '' Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma! Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü, canını yakarlar, utandırırlar....'' dedi. Çevrenizde hep "okyanus yürekli" dostlarınızın olması dileğimle .....

[cipidi_cipidi_yuzen_balik]

Günaydın günsüz.....


Nihayet evet nihayet yıllar sonra nihayet artık kendi mesleğimi yapabileceğim...Makus kaderimi alt edip nihayet 73 ortalama ile 24 yaşımı bitirdiğim şu günlerde dersini verdim Reading dersinin ve artık nihayet gerçekten kendimi ingilizce öğretmeni gibi hissedebiliyorum...Nihayet başım eğik değil..Nihayet dimdik çıkabileceğim ailemin karşısına..Dönebileceğim memleketime...Bu ne demek biliyor musun günsüz?Gerçekten ezik olmak ve o eziklikten kurtulmak...Nefes almak gibi...Kana kana su içmek gibi....


Nihayet günsüz...nihayet...Güzel günler göeceğiz galiba...

[dokuzharf]

Sök çıkar diyorum artık o kalbi yerinden,
Ne sevmeye hakkı var ne de yaşama hakkına.
Sevsen bin pişman,
Sevmesen perişan..

Sök çıkar diyorum artık o kalbi yerinden.

[inan]

Bilinmez,yolculuğun görünür kılındığı bu rehavet ve ardımda bıraktığım zafer sarhoşluğu,candan ötedir her kanat çırpışın,bir gün koydun ya adımızı bize düşen susmaktır. Ne vakit kozamı yırtıp kondum gözüne,o vakit gördüğünü sandın kar tenesinin yüzüne düşmesi gibi çaresizliği,oysa ben güneşli günlerin efendisi,bir ilkbaharın müjdecisi,üşür yüreğim. İşte o vakittir benim su yüzüne çıkmış gerçeğim senin dilinde. Beni senden başka arayan olmaz. Sıradan kum tanesiyim senden gayrısına. Duyulsa da kırlarda kanat çırpışım,güzel çiçeklerin hatrına koparmazlar beni senden,ne de olsa bize kalan susmaktır, bir güne tescillenmiş adımızla...


Diye yazı vermişti eski bir dostum gönül penceremizin buğulu camına..
yazdırana şükür..

Bu mesaj inan tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 08.07.2009 - 22:53

[Bulutsuzluk]

Bilinmez,yolculuğun görünür kılındığı bu rehavet ve ardımda bıraktığım zafer sarhoşluğu,candan ötedir her kanat çırpışın,bir gün koydun ya adımızı bize düşen susmaktır. Ne vakit kozamı yırtıp kondum gözüne,o vakit gördüğünü sandın kar tenesinin yüzüne düşmesi gibi çaresizliği,oysa ben güneşli günlerin efendisi,bir ilkbaharın müjdecisi,üşür yüreğim. İşte o vakittir benim su yüzüne çıkmış gerçeğim senin dilinde. Beni senden başka arayan olmaz. Sıradan kum tanesiyim senden gayrısına. Duyulsa da kırlarda kanat çırpışım,güzel çiçeklerin hatrına koparmazlar beni senden,ne de olsa bize kalan susmaktır, bir güne tescillenmiş adımızla...


Diye yazı vermişti eski bir dostum gönül penceremizin buğulu camına..
yazdırana şükür..

Noktalama işaretlerini o zamanlarda kullanmasını bilmiyormuş bahsi konu arkadaş ;=)

Bu mesaj Bulutsuzluk tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 12.07.2009 - 02:11

[inan]

Bafradır cigarası,adının öznesi bulut, sonunda kaybolmaya alışık bir insan.

sana seninle yanıt verelim ,eski dostum..

Bu mesaj inan tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 26.07.2009 - 15:32

[Bulutsuzluk]

Kirlenmeye yüz tutmuş menekşelerin hali nicedir. Bizi, bildiklerimizi bildiklerinle yargılaki... eskiyen zaman mı yoksa dostlukmudur ona göre kafamızı yoralım inan'ım.

[Bulutsuzluk]

Önce ben, sonra biz, sonra hepimiz. Hep merak etmişimdir ya da olmasını suya hasret gönüllerin içinde bulunduğu sıralı cümleleri.
Anlaşılmazlık, su yatağına pusu kurmuş oltadan ibaret.

[Bulutsuzluk]

Benim kendimle sorunum olması, sana olan hasretime engel değil.
Benim seninle sorunum olması, her şeye engel.

Baş ucuma bırakılmış litaratür. Belli ki müziksiz yazılamaz ve içinde alkol. Düzeltilmeye müsait kelimeler hep bir başka arayışa gebe. Yazamamak işte böyle bir şey sevgili günsüz.

[inan]

''Sen'li , ben'li'' duygular oltasına takılmış bir balık olmakmı yoksa, denizin içinde bir kum tanesi olmakmı.
Sözcükler olmasaydı, düşünce(ler) dile getirilemezdi? Yani düşünce(ler) sadece dil aracılığıyla dile getirilebir? Zira "dile getirilebilir olan" ancak dile getirilebilir?sevgili dostum,Hz.ali'nin şu sözü aklıma geldi''Söz ağızdan çıkana kadar senin esirin, ağızdan çıktıktan sonra sen onun esirisin.'' seni ben değil,sözlerin yargılar , yorma ''güzel kafanı''..

Bu mesaj inan tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 31.07.2009 - 20:30

[Serra]

Sözler kişinin ruhani imgelerinin açığa vurulma figürleri.. İzleri sanıldığının aksine çok çabuk silinen, hissedilmeyen eskisi gibi, ve acıtmayan. Hiç bir şeyin eskisi gibi olmadığını gösteren yegane kesitler..
Sözlerin artık hiç bir anlamı kalmadığında...


üsttekinenot:seniburdagörmeknekadargüzel.

[Bulutsuzluk]

Aslını inkar edenler,içinde bulunduğu güzelliği göremezmiş. Aslını inkar etmeyip de içinde bulunduğu güzelliği görmek istemeyenleri de bu düşünce bağlamına aldığımızda güzelliğin aslına tabi olmadığı ve belirli bir değer yargısına koyulamadığı sonucuna ulaşabilirmiyiz diye bir soru sorsam sevgili günsüz?

[asocan]

Güzellik bir duygudur belki... Yaşadığında ve heycanını içinde duyduğunda manayı anlamla iştigal eder.Her insanın içinde vardır uyanık olduğu sürece,aslına tabilikte burdan öte gelir bence. yüzlerce sene tartışılıpta kulpu tam manasıyla kavranamayan güzelliğin ölçüsü nedir sevgili günsüz?

[atlantisli]

Sevgili asocan güzel olmayan sorunuzun cevabı şu; güzelliğin ölçüsü yoktur.Güzel güzelden güzele değişir.Herkesin gözü bir değilki.Bi insanda bile göz iki tane,ama sanma sen bu iki kefeli hassas bir terazidir.Hassasiye bi tek şey görebilmesinden kaynaklanıyor.Yoksa bu açgözlülükle insanoğlu aynı anda kaç şeyi görmeye hatta yemeye kalkardı.E o zaman bi şeyi görebilen iki şeyi karşılaştıramayacağı için ölçemez.Neyi gördüyse o,nasip kısmet.Göz güzelliği ölçemez o zaman Gönül ölçer o bi tane diyenlere aldanma,bitanem diyenlere aldırma bile,gönül de ölçemez güzelliği.O görür biçok şeyi ama onun da ölçmek için iki kefesi yok Güzellik ölçülemez o zaman,bu sebeple gönül bu ota da konuyo otoya da ama burada meseleyi saptırmamak lazım.Güzellik ölçülemez derken ölçüsüz bir güzellikten bahsetmiyoruz...
Peki bahsetiğin yüzlerce sene tartışılıpta kulpu tam manasıyla kavranamayan güzelliğin ölçüsünü napacaz.Yani diğer bir yol,kulbu kavramıycan altındaki anahtar deliğine anahtarı yerleştirip kapıyı aççan.Anahtar lazım tabi.Onu nerden buluruz neyse.Verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı özür dileriz:) Milletin oruç başına vurur,beni de iftar vurdu...
Güzelliğin ölçüsü mezro,dikim evlerindeki güzel ablalarda oluyor genelde,onlara ölçtürebilirsiniz.ben kaçar