530 replies to this topic

[Bulutsuzluk]

Bu kaçışlar nereye kadar,habersiz gidişlerin korkusu içinde yaşarken dik duramamak beni verem ediyor sevgili günsüz. Dilenci edasıyla,ortaya sunulan beyaz bir mendilin içinde biriken gözyaşını sildim yüzüme. Herkes gibiyim. Herkes gibi yaralı. En son kaybedeceğime başta elenmenin erken zevkini yaşıyorum gönüllerde.

Allahım,yorgunluğuma ver acılarıma kondurduğum tebessümümü.

[IssIz]

yaşayasın yoksa,kalmamışsa hiç,inadın ne manası var?
hala ısrarla nefes alman,kendine yalan söylediğin anlamına mı gelir?
yalan söylemeyeceğini iddia ediyorsan,denemekten alıkoyan ne seni,birkez daha?
yoksa bu sadece,''bari ölümüme karar vereyim''çocuk sızlanışı mı?
çocuklar hep affedilir mi?

[IssIz]

renk deneme 1 -2...


arada resim çizmek lazım,duvarlarının üzerine...

[inan]

Köşesine çekilmiş kelimelerden yoksuzluğun, aşifte sabahında ,asabiyet hastalığına tutulmuş dudakların, eskisi gibi acı nefes alışların ve bir türlü gelmeyen yitiksizliğinde..

[dokuzharf]

Yitirilmiş günlerin ezikliğiyle boynum bükük bekliyorum sevdiğimi.

[Bulutsuzluk]

Neyime lazım aşk,neyime lazım sen. Bir başkası benim yerime seviyor ya, o da yetiyor bana. O sevdikçe ben onu yazıyorum. O sevdikçe benim kelimelerim büyüyor.

[Serra]

günsüz dedi ya. ondan yazıyorum ben de buraya. başka yerdesin belki başka şehirde başka bi evde. ama düşünceler hep aynı. zihinden geçen namelerin hepsi aynı. hiç sekmeden hiç detone olmadan hiç şarkı sözlerini unutmadan. hep aynı. yürekten geçenler de öyle. hep aynı küfürler. hep aynı beddualar.
bugün ilk defa senin için rahmet istedim allahtan. ilk defa senin için iyi bişey yaptım ben. sana göre öyle tabi.
yoksun ya. hiç gelmiyceksin ya artık. ondan böyle rahat yazıyorum. yoksa bakamam yüzüne değil mi?
gözlerimde hala aynı gözler. ellerimde hala aynı eller.
aklımda hala aynı şarkı
"bu sabah bir umut var içimde nasıl olsa geri gelirsin diye herşey yerli yerinde yine bu sabahların bir anlamı olmalı"
dedimya bi sen yoksun. bi sen artık gelmiyceksin. bi sen değiştin bu yerleşik düzende.
hoşçakal. mutlu ol olduğun yerde.

[Bulutsuzluk]

Ne vakit,terkedilmiş sürgünlere düşse ömrüm,tamiri mümkün olmayan hayalleri zorlarım... elimde kalacağını bile,bile. Olsun isterim,benim olsun. Aha bu sevdayı ben bozdum. Ben bozdum,istemsiz bedenimle. Sönük bir ışığın peşinde giderken,bir yerlerden aklımda kalmış olacak ki,alıntıdan ibaret bir başkasının gözüyle hani dün,dün vardı ya tüm kalbimle verdiğim teselli,koca bir yalandan ibaret.

[Bulutsuzluk]

Devrik bir hikayenin,devrik okunuşu. Kül olmuş ne varsa ve kendine bırakılmış insiyatiflerin,bir şeyin üzerinde yazılmış sebebi ile seni bana getiren hikayenin birinci demi ve akla gelen tüm bahaneleri artık anlaşıldığı gibi yazmak istiyorum sevgili günsüz.

[Bulutsuzluk]

Değmedik bir yer kalmasın istiyorum olric. Belki buna ömrüm yetmeyecek. Her sonbahara aynı gözle göremezken henüz,belki son kez seni yazabilme ihtimali ile artık yazmayacağım,karşında dik durabilmem için.

[Bulutsuzluk]

Canım çalışmak istemiyor.

Ne kadar anlaşılır bir dil değil mi?

[IssIz]

susma konusunda ilk inadım beş yaşındayken başlamıştı.daha önce hiç görmediğim bir eve getirilip bırakılmış,karşıma geçen yaşlıca bir kadın,annem olduğunu ve ona ''anne''dememi söylemişti..diyemedim...günlerce sustum..

susmamı söyleyen o kitabı okuduğumda lise başlarında yahut ortaokul sonlarındaydım..daha önce de sevmezdim konuşmayı,anlaşmak için niye sesimi kullanmam gerektiği saçma gelirdi bana...o zaman da iyi saçmalarmışım demek ki...ve o kitaptan sonra iletişimsiz geçen o kadar yıl,unutturdu bana konuşmayı...

garip bir çocuktum ve sonra garip bir genç..kendi sesimi duymadan birkaç gün geçirdiğim oluyordu..dayanma gücümü deniyordum belki..ve dayanabiliyordum işin kötüsü...çok mecbur kalırsam,ilk sesim kısık çıkıyordu..sanki bana ait değil gibi...(et yememeye de aynı inatla başlamıştım..hafıza çökünce vitaminsizlikten,mecburen inattan vazgeçtim)


şimdi garip bir yetişkinim galiba...çocukluğumun masum inadına geri dönmeye,susmaya ne kadar uğraşsam da,konuşmam gereken bir işte çalışıyorum..konuşmalı,masallar anlatmalı,şarkılar söylemeliyim...

ama hala kendi sesim bazen kısık çıkıyor,bana ait değil gibi....içimdeki inatçı çocuk susuyor hala,konuşan sadece ayak uydurmaya çalışan geveze kadın...

[inan]

Ne kadar saysamda yıldızları, seni bulamıyorum toplamında..

[IssIz]

itiraf ediyorum,bu sefer acıdı günsüz...çok değil ama acıdı....

nasıl göründüğümü biliyorum,ya da büyük kısmını tahmin ediyorum,geri kalanı hakkında ise olumsuz tahminlerim mevcut..ama konuşmaya zar zor karar verebilmiş birine ''sus''denmesi acıttı biraz...acıtmalıydı...haketmiştim..belki bazılarından daha az,ama sonuçta haketmiştim...

hakikaten ayar yoksunuyum galiba...konuşturmak için yalvarırlardı eskiden..neyse...


şimdi bazı kararlar verdim...bir süre de bunları deneyeceğim...bakalım benden adam çıkar mı?

[Gölge]

Senden bin tane adam çıkar hatta zorlarsak etrafımda olan 1000 tanesi ile deiştiririm seni

Ne far günsüz ?
Benim sorunum deil git başkasına anlat benim gün lerle sorunum yok anlarla çalışıom...

[IssIz]

günsüz,bu kanatsız melek hep beni ağlatmak zorunda mı?



şimdiye kadar yaşadığım günleri eski bir çuvala doldursam ve yüklenip sırtıma uzak bir nehir kıyısına gitsem...çuvaldan birbir çıkarıp vedalaşsam her biriyle...''yine de iyi ki vardınız''desem sabırlı bir tebessümle,ve alınlarından öpsem sırayla...

sonra bıraksam nehrin sularına usulcacık tüm günlerimi...çuvalım boşalana kadar devam etsem törenime....sonra beklesem bir müddet,nehir bana yeni günler hediye edecek mi diye....etmediğini,etmeyeceğini kabullenmiş olarak kalksam ayağa...

ve sonra arkama bakmadan yürüsem,bakmasam nehir görmesin diye gözyaşlarımı...

[IssIz]

biraz uyumak lazım...kabuslar olmadan...

günsüz;sence huzurla uyunup,mutlu uyanılan bir yer var mıdır?

[IssIz]

-sanmıyorum...mu dedin?

peki...ama deneyeceğim yine de...hoşçakal günsüzüm,zamansızım...

[IssIz]

içimin kanayan yarası..köksüzlük...ne mekanım var,ne sahibim arabeskini sürekli hissetmek...

ağaçlara imrenişim bundan mı?ağaçsız yapamayışım?tayin olacağım yer hakkında ilk sorumun ''bol ağaç var mı?'' olması bundan mı?

nasıl da sağlam basıyor kökleri toprağa...nasıl da sahipleniyorlar o en fazla iki metrekarelik alanı..nasıl da hoyrat rüzgarlara kafa tutuyorlar....



rüzgarlar çoktan fırtınaya döndü...köklerimse hiç olmadı...

[IssIz]

içim acıyor yine...nedensiz...ya da çözemedim nedenini...

konuşasım kaçtı yine...nedensiz...ya da çözemedim nedenini...