bu konuya 530 yanıt verildi

[almira]

)))))))))))))))))))))))))))))))))))

müthişsin be adam..

[dokuzharf]

Bugünü günden saymıyorum Sevgili Günsüz.
Küçüklüğümden beri bana öğretileni uygulamaya çalıştım günsüz. Bana öğretilenler içinde hayatın ta kendisi vardı ki herkes bu hayatın içinde bunu sana söylemeye gerek yok. Babam doğru insan olmamı öğretmeye çalıştı hep. Saygılı olmamı , yalan söylemememi , şükür etmeyi vs.. Hepsini eksiksiz yerine getirdim diyemem. Çoğu zmaan nefsime hakim olamayıp yanlışlar yaptım. Kusursuz yalanlar söyledim , anlamadı karşımdaki. Saygısızlıklarım oldu büyüğünden küçüğüne. Şükretmedim çoğu zaman bu halime, benden kötülerininde bu hayatta olduğunu bildiğim halde.. Bunu neden yazdım sana anlatmayacağım , ama bugün sen gün değilsin. Hiçbirşeysin. Bugünü günden saymıyorum günsüz. Bugün senden yanayım. Yaşadığım herşeyi yok sayıyorum. Gördüğümü , duyduğumu , dokunduğumu yarın hatırlamayacağım bile. Kaale almayacağım bugün seni Cumartesi. Yoksun sen ..

[Bulutsuzluk]

Her bakışta, bir aldanış. Her aldanışta yeni bir oyuna başlayış. Kimi zaman kendinle,kimi zaman umarsız bir şaşkınla acizane gönlünü eğler durursun. Korku duymadığım hiç bir gün yok. Kulağımla görür,gözümle arar dururum yanlışımı. Hatırı sayılır yalanlarım dışında ah çekmediğim bir gün yok sevgili günsüz. O an başımda inceden bir makam belirir. Sol eliyle bana uzattığı kemandan zihnimde biriktirdiğim melodiyi çalmak ister. İşte o an kendime cesaretim gelir. Kılıç,kalkanla donatırım bedenimi,bir yerim açık kalır. O da benliğim!.

Bu mesaj Bulutsuzluk tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 12.11.2006 - 20:10

[Bulutsuzluk]

İklimler değişiyor insanlar gibi. Kalınca ve altı çizili hayatımızın seyrelmesi gibi,bir açıyor bir kapanıyordu güneş. Bilinmezlik adına,enine-boyuna çekememezlik hastalığı bulaşmıştır artık dünyamıza. Bu salgın halinde gelen hissiyat,ilk önce Adem'i vurdu. Anlamak için geriye dönmek gerekiyordu. Ne yazık ki vakit doldu.

[Bulutsuzluk]

Hiçbir ayrılık yoktur ki,yokluğunda kendini bulsun.
Her ayrılığı kabul edişte acılar benim olsun.

[Bulutsuzluk]

Dünya hali bu, değişen sadece zaman.
Sevecek göz gerekir.
Kalpte hissiyat.


Böylesi esintilerin peşinde sürüklenip giden yaşamımın içinde,biriktirilen göz yaşını saymazsak,hani belki bir göz yaşı ile kurtulmayacaksa da zamanın,sel olup istenilen mevzisinde baki kalacağını düşünmekteyim

Ardından;

Varlığın eksikliğini gidermiyorsa.
Eksikliğin seni kabul etmiyorsa
Ve sonunda söyleyecek bir şey kalmamışsa geriye
Elveda ey sevgili!.


Belki de yeni bir başlangıç. Hatrına onca göz yaşı döktüğümüz ayrılığın kendini yenileyen bir başka göz yaşı hikayesi doğuracağını hatırlamak da tesellimiz olsun sevgili günsüz.

Son dumanı çekerken içime,oturduğum sandalyenin gıcırtısıyla irkilmek ve yerle bir olma umuduyla,yaşama dair ütopya kurarken beynimde
Birden ;

Ağır adımlarla,ıslak kaldırımları arşınlarken. Köşe başını tutmuş, sokağın ilk sahiplerinin birbirlerini nefesleriyle ısıtmaya çalıştıklarını görmek gibidir,kendinden habersiz yaşamaklı bir gerçek resmedildi gözlerimde. Bu resim geceye olan inancımı yitirmişti. Kahretsin!

Kimi bu alemde yitirir kendini.
Kimi aşk,aşk diye mecnun olur saklı denizde.

Not: Dil ne söylerse mevlam öyle eyler. Dil ne söylerse şair olur kainat.

Saygılar özümüzdeki yabancılara.

[dementieva]

bugün yemediğim bir nane tadı ağzımda.
kime bulandı içim, kime bilendi bu kadar?

30.10.2006

d.d

[dementieva]

........
tanrı bile kuralına göre oynamıyor.
bu döngüde kısır olan kim?
ya biz kimin evladıyız böyle soysuz?
tanrıdır sonsuz ve mutlak!! olan; ya biz gidersek?
o zaman kime yapacak tanrılığını?
sınırları bilinemeyen sonsuzlukta bir başına mı kalacak?
kimse kimseyi kandırmasın
03.11.2006


d.d

[inan]

Kısa gün
Uzun yolculuklara uyku tadında bir söylem..
Ara sıra bir şaiir'in dörtlüğünden alıntı kullanırdım , ne kadar özenti cümleler kurarmışım yazık.
Bir tokat misali yüzüne her vuruşunda günahkar hıckırıların geliyor ,yastık altında biriktirdiğin gözyaşların..
Kısa gün dedim!
Buralarda böyle konuşulmaz, nasıl konuşulacağıda uzun süredir tartışılıyor.
Kendimde ki benler,sende ki sensizlikte... yormadan okumak gözlerini..
Kalkıp penceredem her bakışımda, sensizlik odalarında buluyorum kendimi..
Güneşe artık çıplak gözle bakabiliyor olmanın, sonbahar esintisi bende ki..
Vazgeçişte bir geri dönüş, bir övüş kendini,ölünün arkasından edilen dua sanki bir sövüş oluyor, dudaklar başka renklerde konuşuyor, hesaba çekilmeyi bekleyen sözlerim, sabırsızlanan ve hep duymak isteyen kulaklar..
Ahadiyetin ,sonzuluğun bir parçası olsa gerek ne anlam ifade etmeden ,küçük bir lokma düşer ağzımıza, nasip alır gibi balıkların midesindekileri.

Bu mesaj Nokta tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 16.11.2006 - 15:02

[dora]

ne kadar özenti cümleler kurarmışım yazık.

ben de..
yazık ki hemde ne yazık..

[memetstyle]

her yürek kendini kaderidir kalbin atışı ise kaderin sesidir

[dementieva]

sen günsüz, ben hükümsüz!
kaldık mı böyle yorumsuz!

[kara]

sevgili günsüz...

şu içimdekileri bi kusabilseydim keşke...

[Bulutsuzluk]

Bazen kafamın boş bir sepet ile yengeç dönencesi hizasında olduğu hissine kapılırım. Dönemcemde güneş yıl da bir kez hatırlar beni,boş sepetim ise yarıya hasret dolulukta bilgi eksikliği...

Bu mesaj Bulutsuzluk tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 17.11.2006 - 23:23

[Bulutsuzluk]

Hangimiz hükümsüz,hangimiz günsüz amansız susmalarda. Yorumsuz bırakılmaz içinde yaşayan canavardan. İşte bu yüzden ne istediğin gibi kusabilirsin,ne de içindekileri olduğu gibi bırakıp,çekip gidebilirsin.
Vakitsizdir dildeki kelimelerin ağza dökülmesi,hep bir yanı eksik kalması da bu yüzdendir. Hiç olmadık zamanda seni seviyorum demek gibidir tepelere düşen karın rengi. Ne idügü belirsiz karmaşadan çıkan sonuçdur aslında karda oynayan çocukların,kar adam hikayesi...

Gece oldumu bir an da gözünün önünde bir şeyler belirir. Gözlerini açarsın bu gerçekten kaçmak için,ama kurtulamazsın. O an anlarsın ki benzersiz bir gülüş yoktur ölüm gibi.

[inan]

Altı üstü bir ağaç, dalları var bizim ellerimiz gibi,yaprakları var tıpkı önceden dökülmeye alışık sonbahar esintisi saçların gibi..
Bir cadde var rüyamda, üzerinde hep kedilerin hakim olduğu kendi ayak seslerindem korktuğun.. Bir uçunda ''Hiç'' karşı taraf zaten sana ait olan ahediyetsizliğin.
Kimsesiz kalmış yaprak sayfaları,kalem, tebeşir ve diğerleri sırada, bu samimiyetimin bir parçası en azından..

Bu mesaj inan tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 20.11.2006 - 14:34

[Bulutsuzluk]

Hassas durumlarda,hiçliğe düşen bedenimin adı ayrılık olmasada,günübirlik telaşta biriktirdiğim unutkanlıklarımdan biridir günahlarım. Bir tarafta yalnızlık,bir tarafta senli-benli olmuş sevaplarım yazılıdır kanlı duvarda.
Kerem ile Aslı'nın derdine düşsem de,anlatmak istediklerim ah edişlerimde boğulup gidiyor. Ve yenik düşüyordu anlatamadıklarım zamana.
Anlatamıyordum mesela; dağı delecek olgunlukta olmadığımı,bir nefeste yitirileceğim zamana karşı ayak direyemediğimi.
Sonrasında sevgili günsüz çok görmüyordum kendime bunları. Sonucunda insan olduğumu hatırlatıyordu,her seferinde secdeye düşen alnım.

[inan]

''Odandan cikman gerekmez,masanda oturmaya devam et ve dinle..
Dinleme bile , sadece bekle... bekleme bile
Gerçekten sakin ve yalnız ol
Dünya özgürce sunacaktır kendini sana..
Maskesinden siyrilmak için başka seceneği yok
Huşu içinde yuvarlanacaktir ayaklarının dibine''
Kafka

Uyurken cümlelerim ahmaklaşmış dünyamda, birden ''ol'' diyesi gelir rüzgarın gözlerime... kendisini saklayan..bekle diyen kalbime...
Bu da hediyem olur ,her sabah gözlerim acılmadan aynada kendimi göremeyişim..

Satır arası yalnızlık bunun adı, başka hiç bir tırnak işareti yakışıklı durmaz artık..

Bu mesaj inan tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 22.11.2006 - 13:58

[Bulutsuzluk]

Hangimiz uzağız,ancak el yordamıyla bulunan mutluluğa.
Hangimiz biz değiliz,günün içinde bize kalan dostlukta...

[Bulutsuzluk]

Toprağın bereketinden sürülsem haksız yere. Gögsümü gere gere üstüne gidebilsem gerçeklerin. Hiç bir deniz yoktur ki,hani gidilmemiş. İşte oraya kulaç atabilsem. Başımda sağır bir kemancı, akşamdan kalma sesiyle kemanının sesini bastırsa. Yitirebilsem keşke,benim dışımdaki herşeyi. Ve oracık da öylece derme çatma haliyle kendime gömülsem. Yıllarca uğruna can verilen başkaca telaşlara sırt çevirebilsem. Yine de senin varlığın beni kendime getirir yalansız.

Sonrası yok sevgili günsüz.