bu konuya 530 yanıt verildi

[elma]

Çok özledim günsüz, gel de yardım et şimdi

[Bulutsuzluk]

İlk önce kabul etmek,sonra kabullenmek.

İkisinin arasındaki çizgide de kaybolmak.

Kaybolursun,özlenen olmak için.

[inan]

Şöyle sarhoş aklımla bir düşündümde bende bir sorun var herhalde günsüzüm.

[Bulutsuzluk]

Hep yanlış anlaşılmaya müsaitiz göz görmeyince. Nicedir toz toprağa gömülmüşüm,ağlar içim. Yine de iyimserlik saçar yüreğim. Dostun ismi yürekten gelir,öteye gitmez.Öte dediğim sondur,gidilecek yer yoktur da o yüzden.

Not: Ey dost imza bölümündeki imlaları düzeltmeden ayılma.

[Bulutsuzluk]

Sıkıntısıyla birlikte geliyor derman. Hangisinin yüzü daha hoş bilinmez. Ama ağır olan derman. Gereğinden fazla,belki yeni doğmuş bebek gibi saf... Henüz bir şey yaptığı yok kalemime. Lakin dönecek biliyorum o güzelim hisler.

[inan]

Ne kadar üç kağıtçıyız üçüde aynı eli gösteriyor, fakat ayrı dillerden ulaşıyor be olric'im.

[Bulutsuzluk]

Uykumun son deminde yakalandım. Yıllardır hep bu anı bekler gibi yakamdan tutarak,sefalete doğru sürükledi. Ve gerçeğin ortasına attı beni,kimliğini daha sonra temin ettiğim bir kişi.

Adı: Küskün
Soyadı: Tutunamayan
Nüfusa kayıtlı olduğu yer: Kaybedenler Dehlizi.
İkametgahı: Mekansız.
Dini: Ne olursan ol gel.
Uyruğu: Ne yazık ki
Cinsiyeti: Olmak istemediği.
Gözleri: Haki
Bakışı: Mavi
Elleri: Nasırlı.
Yüzü: Adı gibi.

[inan]

SEN SENİ BİL SEN SENİ



Bilmek istersen seni

Can içre ara canı

Geç canından bul anı

Sen seni bil sen seni



Kim bildi efalini

0l bildi sıfatını

Anda gördü zatını

Sen seni bil sen seni



Görünen sıfatındır

Anı gören zatındır

Gayrı ne hacetindir

Sen seni bil sen seni



Kim ki hayrete vardı

Nura müstağrak oldu

Tevhidi zatı buldu

Sen seni bil sen seni

Bayram özünü bildi

Bileni anda buldu

Bulan ol kendi oldu

Sen seni bil sen seni

Hacı Bayram Veli


Biraz arakladık gibi oldu ama, bulut'un yazdıklarıyla örtüşüyor.

[Bulutsuzluk]

Gayri dert nicedir. O dert de bizimdir inan'ım. Yüreğine sağlık.

[Bulutsuzluk]

Kendimin dışında gelişen olayların karşısında ki acizliğim beni esir etmekte. Ve bu acizlik öyle bir hal göstergesinde ki; aşağıya tükürsem ne sakalın kirliliği,ne de yukarı tükürüldüğünde gidilecek bir yol çizelgesi resmedilmekte.

Önüme hesap pusulası çıkarılmış,ödemekten başka çarem yok.

Öyle bir pisliğe batmışım ki çabaladıkça kirleniyorum olric.

Avazım çıktığı kadar susmak istiyorumlu alıntı bir sözle iyi geceler sevgili günsüz. Belki de en kolayını tercih etmem gerekiyor kimbilir.

İnatla saygılar özümüzdeki yabancılara.

[Bulutsuzluk]

Hislerim yanıltmazsa beni,bir zaman sonra hiçbir şey yetmeyecek hiç kimseye. Hislerim beni yanıltırsa eğer; tek bana yetmeyecek, olağan şeyler. Bu hususta yalnız kalmak ne acı olric.

[Bulutsuzluk]

Dikkat ettimde sevgili günsüz,tespihimin bile başına ak düşmüş. Uzun zamandır taşırım yanımda nasıl dikkat edememişim hayret.

[zilli]

''İtraf ediyorum'' vardı

-'İtiraz ediyorum' varmıydı bu forumda?

[Bulutsuzluk]

Aldığım nefesi paylaşmak istemekle birlikte umursadığım insanlar.
Aldığım nefesten haberi olmayan umursadıklarım.
Aldığım nefesi fark edip de umurumda olmayanlar

diye hayatımı gözden geçirsem ve " ulan şunları bir tartayım ve ne kadar geliyorlar" diye kantara çıkartsam. Aha C şıkkı var ya benden daha çok acı çekmiştir olric.

Sanırsam vereceğim değeri dağıtmakta pek de adil değilim.

Not: Roland:
"Birisine gereğinden fazla değer vermek, her iyi niyetli varlığın en büyük hatasıdır."

[inan]

Varlığın sırları saklı, benden;
Bir düğüm ki ne sen çözebilirsin, ne ben.
Bizimki perde arkasında dedi-kodu:
Bir indi mi perde, ne sen kalırsın, ne ben..

Ömer hayyam

Kucak dolusu sevgiler bulut'um..

[Bulutsuzluk]

Cumartesi günlerini kıskanmanı istemediğimden olsa gerek o gün sana yazmıyorum yaşamak için. Böyle bir günde elim cebimde,ağzımda sigara, bilindik sokaklarda,acemi edalarla kendim gibilerini arıyorum. Yokluğun acısını bildiğimden ve kabullenişimle,bildiklerimi yargılama aşamasında ki;yıllar önce Ahmet Kaya'nın şarkısında ne kadar rezil yaşarsak o kadar iyi diyordu'lu bir günde, adı cumartesi ya kirli sakalım ve tarifsiz beni gezdiriyordum.
Derken ;Güzel bir resmin hipnozu ile camekanda duran Fenerbahçe formasına iç geçiren çocukluğumu hatırlatan bir fotoğrafı seyrettim bir başka çocukda. Elinde ayakkabı boyası, ikindiye kadar kazanmış olduğu, sağ cebimde sıkı sıkıya tuttuğu bozuk paranın hesabını yapıyordu yine sağ eliyle. Sonra içinden bir iç geçirdi. O, camekandaki formaya bakıyor,ben de arkasından camın yansıttığı kendisine,ne zaman ki beni farketti camdan,döndü arkasına abi boyayayim mi diye sordu. Boyayacak ayakkabı yoktu ayağımda,o da boyamak için sormamıştı zaten bunu,sırf ona acıdığımı düşündüğü için ayağıma bakmadan "abi boyayayim mi " diye sordu,vereceğim cevaba kulak asmadan.

Utandım kendimden. Onun kadar asil olamadığım için, bir sigara daha yaktım yanan sigaramın üstüne.

O formaya para verip almak,her ikimizin de alışkanlığını yerle bir ederdi olric.
Üstelik acıma hissiyatı yoktu içimde. Kendimi gördüm o aynada.

[Bulutsuzluk]

İnatçı bir geceyi umursamak hayra yorulmaz derler. Nerden takıldı aklıma bilmem ki.

Tatile o kadar çok ihtiyacım var ki olric.

[LaHesis]

ne olduğumu nerde olduğumu bilmemekten ve bu belirgin belirsizlikten çok yoruldum... hiç akşam olmasa olmaz mı

[Bulutsuzluk]

Kendimi oyalamaktayım halen ve düzeltilmeye ihtiyacı olan yaban otları gibi hislerdeyim. İşte bu yüzden,yarım yamalak bir giriş ile anlamsız bir dingillik katıyorum kelimelere.

olric; bana bir kapı lazım,çalmadan açıbileceğim.

[DaaAnnK]

Sevgili Günsüz,

İlk defa sana yazmak zorunda hissediyorum öyle canım yanıyorki anlatamam . Halbuki ne kadar güzel başlamıştı herşey karşılıklı anlayışlar , aynı frekanslar, sürekli gülmeler hatta katıla katıla gülmeler , hoşumuza gidiyordu birbirimizi güldürmek hatta hoşumuza gidiyordu diğerimiz gülerken onu seyretmek. Daha sonra dertleşmeler başlamıştı anlatıyorduk birbirimize herşeyi tüm dertlerimizi bzi üzen şeyleri rahat rahat konuşabiliyorduk. En rahat ve en uyumlu halimize bürünüyorduk yavaş yavaş güvenmeye mi başlamıştık acaba galiba öyle oluyordu ? Sonraları o ilk yakınlaşmalar dokunmalar sarılmalar almıştı yerini. allahım ne kadar da güzel gidiyordu herşey bir terlik bir yanlışlık olmalıydı bu kadar iyi ve güzel olması imkansızdı. Derken derken hızımıza hız katılmıştı henüz birkaç ay geçmişti sadece ama içimdeki o his beni zorluyordu hatta zorlamaktan öte sanki emrediyordu. İşte bu diyordu bana hayatının geri kalanını birlikte yaşamak için seçilmiş kişi bu diyordu daha ne bekliyorsun söyle ona söyle ve bunu o da bilsin. Gerçi siz değilmiydiniz hep gelecek planları yapan geyikten bile olsa doğacak çocuğunuzun dahi adını belirlemiştiniz gideceğiniz balayını ... Doğru zamanı bulmak zor olmadı sevgili günsüz bir gün aniden içinden coşarak diz çöktün karşına ve o iki kelime ne kadar zor çıkmıştı ağzından " Benimle evlenirmisin ?" gözlerine bakmaya korkmuştun o an ama o bu korkunu yersiz bıraktı bana sarılmış öpmüştü beni evet demişti kabul etmişti ve dünyalar benim olmuştu.
Tekrar başlamış gibiydin hayata tertemiz bir sayfa açarak. Ama gel görki sevgili günsüz işte belki o zaman başlamıştı acılı zamanlar. Üzerinden 1 hafta geçmemişti önce baskıya dayanamadığını , sevmediğini ve bunun yanlış olduğunu söyleyip ayrılmak istemişti benden. Kaynar sular başımdan döküldü nasıl olurdu bu aynı kişi değilmiydi bu gelecek planları yaptığın kişi değilmiydi sanırım değildi. Ayrıldı benden ....
Acı dolu günler başlamıştı lanet ediyordun bütün iyiliklere güvene sadakate. 3 gün geçmeden geri döndü. Affet beni dedi . Seni kaybet istemiyorum ve hata yaptım bir daha olmayacak dedi inandım. Affettim büyüklük gösterdim hani bazen diyor ya sayfanın yukarısında Harabe net üyesi erdemlidir affetmesini bilir diye evet o erdem vardı bende çünkü seviyordum.
Tekrar açmaya başladı günler sevgili günsüz. Hiç birşey olmamış gibiydim ona karşı o da sanki değişmişti daha emin ve kesin konuşuyordu artık. İyice ilerlemişti birliktelik hatta birlikte gidip beraber kullanacağını eşyaları almaya başlamıştınız. Buzdolabını T.V vs vs . eşyalar eve geldiğinde tek tek tanıştırdım onu hepsiye. Bak diyordum bak buzdolabı bu senin yeni sahibim artık ona hizmet edeceksin onun istediği gibi soğutacak yeri geldiğinde donduracaksın.Evi dolaşıyorduk birlikte oda oda gezdik nereye ne yaparız nasıl düzenleriz hepsini konuştuk.Ne güzel fikirleri vardı ve hepsi nasılda uyuyordu bana hoşuma gitmişti.
Aradan çok zaman geçmemişti daha sadece ve sadece 1 ay kadar. İşte en büyük darbeyi tekrar vurdu bana . Karşıma geçip sevemediğinden bahsediyordu olmuyor diyordu. Ben kimseyi sevemem diyordu ben seni mutsuz ederim diyordu. Ağzından çıkan kelimer sanki onun değildi . Ayrılmamız gerekiyordu artık sevgili günsüz. Pişman olacağını bile bile ayrılmak istiyordu. Pişmak olmak istiyorum diyordu bende olacağından emindim ve ayrıldık. Basit, sade, sakin ve hakaretsiz, bedduasız, küfürsüz, kavgasız ayrıldık. Son bir telefon konuşması ile bitmişti herşey.
Belki birgün ilerde birgün çok pişman olacak geri dönmek isteyecek kimbilir. Yada böylece bitmiş olacak herşey.Tertemiz laçkalaşmadan seviyesizleşmeden bitecek . Görüyorsun ya günsüz bitmesi bile güzel bitti.