kızım 3-4 yaşlarındaydı herhalde, ben de demekki 32 yaşındaydım aşaa-yukarı.
bi de, kaldırıma terazi koyup tartım yapan bir adam var, o da herhalde 70 yaşlarında
falan. önünden geçtiğimizde, ki sık sık geçerdik; çoğu zaman kızıma para verirdim gidip
tartılsın diye, ben de bikaç adım ötesinde beklerdim. ikide bir olurdu bu, maksat
adama, orada oturup duruyor soğuk-sıcak demeden, yaşlı da; para vermiş olmak.
tartısı da bozuktu zaten, yanlış tartıyodu. belki aylarca sürdü bu,sonra bir
gün, bi de ben tartılayım dedim. çıktım tartıya. laf olsun diye de bakıyorum
işte, hem ben kilomu biliyorum, hem de nasılsa yanlış tartacak. 'hüüp!' gibi bi
ses çıktı; çocuumun dedesi yaşlarında olan, sırf gönlü olsun diye bisürü demir
paramızı eline verdiğimiz adam, beni içine çekiyor bir nevi...
ama ne bozuldumdu...