0
Onun isi gücü herkesi kendisine asik etmekti. Zaten asksiz yasayamazdik ki.. Üç gün yemek yemeden su içmeden yasayabilir ama bir hafta asik olmadan yasayamazdi. Her defasinda "Ama bu baska bu olaganüstü daha önce hiç böyle bir sey yasamadim..." derdi. Üstelik karsisindakinden önce kendisi inanirdi söyledigine. Kimi zaman yaramaz bir çocuk kimi zaman masum bir melek kimi zaman vahsi bir panter olurdu asklarina karsi. Onun bu inisli çikisli duygu selinden etkilenmemek olanaksizdi. Ne yapar ne eder yediden yetmise herkesi kendisine körkütük asik eder sonra da arkasinda kirik kalpler birakarak usulca çekip giderdi yeni asklara dogru. Dogrusu yasantisindan çekip gittigi insanlari unutmazdi asla. Zaman zaman onlari düsünür "Gerçekten ne kadar iyiydi ne kadar romantikti ne kadar ince düsünceliydi ne kadar.. " diyerek kulaklarini çinlatirdi onlarin. Gözleri isildayarak elindeki mektubu gösterdi : "Bak yazmis bana hatta telefonunu bile vermis! Ne dersin arayayim mi?" "Sen insanlarla oynuyorsun kendin de dahil herkesi aldatiyorsun" dedim. "Dürüst degilsin sen ne sevgi arsizi bir insansin neden bu kadar doyumsuzsun nereye kadar böyle sürecek nedir aradigin? " dedim. Basini kaldirip gözlerimin içine bakti. Tanrim ne kadar masum bakiyor böyle! Su anda 5 kisiyi öldürmüs olsa ve olayin 10 tanigi olsa da bu bakislarla beraat eder kesinlikle! Gözlerimi kaçirdim hizla gözlerinden. "Öyle mi düsünüyorsun gerçekten? " dedi. "Evet öyle düsünüyorum" dedim gözlerine bakmadan. "Seni hayal kirikligina ugratacagim ama ben gerçekten kendimi yasiyorum " dedi. "Kendini mi yasiyorsun?" dedim hayretle yüzüne bakarak. "Kendini mi yasiyorsun? Kimsin sen?" Gözlerimi kaçirmama engel oldu bu kez. Gözlerimin ta içine bakarak: "Evet kendimi yasiyorum ben " dedi. "Ben herkesi mahalledeki oyun arkadasi sanan saçi örgülü küçük kizim. Ben "Seni anliyorum kimbilir ne kadar aci çektin " diyen dostum. "Daha önce hiç böyle bir duygu yasamamistim seni inanilmaz seviyorum " diyen sevgiliyim. "Hayir bunlar benim dogrularim ve vazgeçmeye de hiç niyetim yok" diyen inatçi kadinim. "Kimbilir belkide bes bin yil önce bir yasami paylastik biz seninle bana o kadar tanidiksin ki " diyerek buna yürekten inanan bir düs gezginiyim. Ben aslinda yukarida birisi ya da birileri hatlari karistirdigi için bir teknik hata sonucu yanlis gezegene düsmüs biriyim!" dedi. Eliyle yüzümü kendisine dogru çevirdi ve "Kaçirma gözlerini gözlerime bak " diyerek devam etti: "Ben kendimle ve baskalariyla oynamiyorum. Ben sadece kelimenin tam anlami ile yasiyorum ve yasatiyorum. Yasantisina girdigim hatta yasantimin kiyisindan kösesinden geçen tüm insanlar benimle birlikte olduklari hatta beni düsündükleri zaman mutluydular. Ben de hepsini gerçekten sevdim ve onlarla gerçekten mutlulugu yasadim. Ben aski yasamak ve yasatmak için geldim dünyaya. Benim yasamdaki var olma nedenim bu sanki.. Ask sürekli bir duygu degildir ki.. Yakaladigini hissettigin an aslinda uzaklasmaya baslamistir senden. Iste bu nedenle hep yeni asklara dogru yol aliyorum. Biten asklarin ardindan aglamiyorum. " Dayanamayip sözünü kestim "Sen aglamiyorsun zaten
çünkü çekip giden hep sen oluyorsun ardinda biraktiklarin agliyorlar" dedim. "Ben kimseyi ardimda birakmiyorum ki" dedi. "Onlar benimle öylesine bütünlestiler ki asklarimin hepsi ben de yasiyorlar." Bunun dogru oldugunu biliyordum. Onu unutmak ona kizmak ondan nefret etmek olanaksizdi. O sanki bir sevgi elçisiydi sevmeye ve sevilmeye gelmisti bu dünyaya. "Peki hiç hata yaptigini düsünmedin mi " diye sordum . Gülümsedi. "Dinle" dedi. "Bir gün birisi bir yazi göndermisti. Okudukça hayran kalmistim o yaziya ve bunu akil edip böylesine gönderene de. Ne yaziyordu biliyor musun?" "HIÇ BIR SEVGI HATA DEGILDIR." "HIÇ BIR SEVGI HATA DEGILDIR." "HIÇ BIR SEVGI HATA DEGILDIR." Bir sayfa dolusu böyle araliklarla yazilmis "Hiç bir sevgi hata degildir " Ilk satirda söyle bir okuyorsun gözlerinle. Ikinci satirda okudugun cümle beynine yol aliyor. Üçüncü satirda ise gelip yüreginin ortasina oturuyor. Sonra farkinda olmadan sesli olarak okuyorsun: "HIÇ BIR SEVGI HATA DEGILDIR..."
