0
Sizlere ders alacağımız, güzel bir öykü aktarmak istiyorum. Kıssadan hisse düşer diye, sizlerle paylaşmak istedim.
( ÖYKÜ bu ya, dünyadaki her türlü kötülüğün sorumlusu olarak gösterilen şeytan, üstüne yüklenen bu ağır suçlamadan bıkmış, Bir gün bir fırsat yaratayım da insanlar ne kadar iyiliksever olduğumu anlasınlar demiş.
Günlerden bir gün şeytanın yolu bir köye düşmüş. Keyfi yerinde olan şeytan, sırtını bir ağaca dayamış ve buzağısı kazığa bağlı olan ineği sağan genç bir kadını uzaktan izlemeye başlamış.
Şeytan, kadını epeyce izledikten sonra yerinden kalkıp kazığa bağlı buzağının ipini biraz gevşetmiş. Buzağı bu, az ötede annesinin sütünün kovaya sağılmasını aç karnına izlemeye daha fazla dayanamamış. Buzağı yerinde debelendikçe boynundaki ip biraz daha gevşemiş ve sonunda yular hepten çözülmüş.
Koşarak annesini emmeye giden buzağı, süt kovasına çarpmış ve bütün sütler yere dökülmüş.
Sağdığı süt ziyan olunca siniri tepesine çıkan genç kadın, eline geçirdiği odunu buzağının kafasına vurmasıyla yavru kan içinde yere yıkılmış. Yavrusuna saldırılmasına kayıtsız kalmayan inek bir tekmede kadını yere serip öldürmüş.
Uzaktan geçmekte olan kadının kayınpederi, ineğin gelinini öldürdüğünü görüp, elindeki tüfekle ateş ederek ineği öldürmüş.
Silah sesini duyan koca koşup gelmiş. Karısını yerde cansız yatar, babasını da elinde tüfekle görünce, belinden silahını çekip, tek atışta babasını öldürmüş.
Kısa bir süre sonra gerçeği öğrenen genç adam bu kadar acıya dayanamayacağını düşünüp, bir kurşun da kendi kafasına sıkarak canına kıymış.
Bütün bu olayları bir kenardan izleyen şeytan, Bu felaketi de bana yüklerler. Buzağının ipini gevşetmekten başka ben ne yaptım şimdi demiş. )
Şeytanın buzağının ipini, gevşetmesi sonucu çıkan olayların hepsi, düşünmeden, aklı devreye sokmadan, aceleyle araştırmadan insanın sinirle kalktığında, nasıl zararla oturduğuna güzel bir örnektir. Eğer bizler nefsimizi, irademizi, ruhumuzu Allah ın kelamı ile nurlandırmamış ve eğitmemiş isek, şeytanın çok fazla bir şey yapmasına gerek olmadığını gösteriyor bu örnek öyküde. Bizler yaşamımız da bu ibretlik hikâyede anlatılan olaylarla, aslında her zaman karşılaşıyoruz, ama farkında bile değiliz.
Karşılaştığımız olayların sebebini, nedenlerini araştırmak yerine, işin kolayını bulmuş, ya kaderi böyleymiş der suçu kadere yükler geçeriz, ya da şeytana uymuş ne yapalım diye geçiştiririz. Suçu kendimizde hiç aramayız bile. Hâlbuki şeytanın bizler üzerinde istediğini yaptırma gücü asla yoktur. O yalnız nefsimize vesvese verir, bizi dürtükler, duygularımızla bizleri adeta kışkırtır.
Şehveti ve kötüyü güzel gösterebilmek için tuzaklar kurar. İşte bizlerin yanlışı da burada başlar, eğer nefsimizi eğitmemiş, aklımızı devreye sokmamış isek, o yanlışın ardından gideriz. Burada şeytanın bizim üzerinde asla yaptırıcı gücü yoktur, şeytan da zaten aklını kullanmayan kişiler üzerinde etkili olur, onların peşlerinden ayrılmaz. Allah onun için bizleri uyarır ve düşünerek iman etmemizi özellikle ister bizlerden.
Kıssada örnek verilen, şeytanın ipi gevşetmesidir. Daha sonra olan olayların tamamı ise, insanın düşünmeden hareket etmesi ile olayları nerelere kadar vardırabileceğine güzel ve çarpıcı bir örnek.
Dilerim Allah dan, sabırla nefsini terbiye eden, beşerin emin olmadığımız sanı ve rivayet sözleriyle değil, Allah ın kelamıyla inancına yön veren, Rabbin halis kullarından oluruz.
Saygılarımla Haluk GÜMÜŞTABAK
Bu mesaj halukgta tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 04.03.2014 - 23:13
