bu konuya 3 yanıt verildi

[iceman]

Açıklama: Holocaust
Koyduğum nokta belki son ben bunu bilemem aynı bomb gibi gelir sana belkide aynı ton
Dibi delik gelebilir ama aynı fon kendini bilemez montofon ve monoton yaşar
Hep alt aynı don anlatırım ben derdimi yalnız eyy biminii microphone
Şimdi bana bir bakınız hadi muamelesi kesebilir haas** ve de muhammed ali gibi gelir asi
Bana bak beni gör vede öl vasi sesim hep duyulur tepeden bariton
Mekanım olabilir her an ozon yanıma gelenin canına girecektir eyy bimini microphone...
O oo bunu ben bunu sen şunu ben onu sen gülü ben günü sen fenomen olacak dolacak heryer
Menemen kıvamı balçık gelemem elemem dostumu göremezsem düşmanın postunu
Yere seremezsem rüzgar gibi esemezsem veremezsem kalbimi geri gelemezsem
Sen beni bilemedin yüreğimi göremedin kendini bilemedin yamacıma gelemedin
Amacına varamadın heryeri karaladın barışıda yaraladın acımadan aldın
Rüyalara daldın bal arısı gök karası istanbul kalem harp okulundan çıktı
En baba rap işte başına darısı
Ma mama.. .microphone unu getirsene bana baksana laklak etme sakın ha sen beni dinle
Kelimelerimi kilometrelerce milimetrik hesaplarla yazdım ha
İhtiyacınız varmı yardıma hatalı rhymelar fatal rhyme la çatal olur ha yatacaktır yere
Bala banacaktır kanacaktır akacaktır rüzgar gibi esecektir geri gelecektir
Ceza etnik bir sentezdir bela teknik bir arızadır üç fazdır kanadı kırıktır
Taktik kuşkunun oluşumudur şu yaptığım rapteki uçurumdur. ..
Bak beni gör hadi kamil ol tepeden tırnağa sen hami ol rap e göz kulak oldum sende ol vede
Holocaust u gören insan ol arı gibi uç kartal gibi kon vede sen köle ol yada ben patron
Rhymlarım can yakabilir ha pardon eyy biminii microphone şimdi bana bir bakınız hadi
Muamelesi kesebilir haas** vede muhammed ali gibi gelir asi bana bak beni gör vede öl vasi
Sesim hep duyulur tepeden bariton mekanım olabilir her an ozon
Yanıma gelenin canına girecektir eyy bimini microphone...
Bana bak yo kalbini aç son atak yo muamele pak katarakt yo görünen köy bu dayak sözlerle gelen
Kendini nostradamus sanana namus gerekir ceza gibi bir kabus gerekir
Fanus gibi g** deliğinize çikita bir muz sokulur bana bir bakınız
Akınız underground u kafanıza takınız yakınız aleve veriniz her yeri
Holocaust u görünüz gösteriniz işte bu hiphop gösterimiz yo allah rap in cezasını verdi....

[Sphagetti]

Ceza'nın bütün şarkı sözleri için tıklayınız..

Aslıında buraya wercektim ama küfürler yüzünden rapid-ten upload ettim.Buyrun

[_KajmeraN_]

ceza & sezen aksu- gelsin hayat bildiği gibi

Birer birer kayıp giderde her bir sevilen, yenisi gelmez, eline geçmez hele ki değeri hiç bilinmeyen, yürekte varsa sevgiden de ötesi, sen ağlasan da boş, ışıkta yaksan nafile, odan karanlık hep loş, hayatın emri hep koş, bayağı bir bekledim boş, yaşantım sanki bir savaş ve hoşta bazen, ateş kesildiğinde ve de sular durulduğunda, yoksa hep gülerdi insan, hep kalırdı masum, saygıda bir kusur ettiğinde minnetinde değeri yok, kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur, fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten, her kalp yıkılır ancak yenisi bulunamaz bir mesken, her anım birini özler, rüyada yolunu gözlediğim, düşünceler ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım, bitince yalnızım, gözümü açtığımda kalmışım yanımda ailem ve birde arkadaşlarım

[Sezen Aksu:]
Gelsin hayat bildiği gibi gelsin, işimiz bu yaşamak
unuttum bildiğimi doğarken, umudum ölmeden hatırlamak (2x)

Şimdi boşuna bakma saate zaman geç oldu, dün annem elimi tutarken bugün 29 da doldu, vakit can almaz ancak can yakar, fakat bir bekle bak, knock out olursan çok sakat, mücadeleyle geçen hayatta son round, kazanmak herkes ister, ne istediğini bilmektir önemlisi var mı listen, hayallerin, hırsın, cesaretin, sabır selametimse intikam felaketimdir, ne mektebimde vardı huzurum, ne vardı evde, çıkıp bir başıma ağlamaktı belki caddelerde, hayallerin kurulduğu ve düşlerin yok olmadığı, bu gözlerinse dolduğu, zamanın donduğu bir yerdeyim, düşünceler dumanlı dağlar aynı, gözse puslu, bir bakmışım mesafeler uzun ve tozlu, benimse yol yürür gider bir seyyah olurum, ne paranın bir değeri vardır aslında, ne de şerefle onurun

[Sezen Aksu:]
Gelsin hayat bildiği gibi gelsin, işimiz bu yaşamak
unuttum bildiğimi doğarken, umudum ölmeden hatırlamak

Ameleydim eskiden şafak sökerdi her gün işe giderken, cebimde yoktu bir kuruş ve Üsküdar’ımın her bir yeri yokuş, her gün yeni bir suç, ittiler fakat ben olmadım tuş, kanatlı doğmamış kuş, vakit hiç geçmemişti, ben hep aynı yerde saydım,
ekmekle vardı kavgam daha bir sertti günler, ve geçmişeydi saygım, gelecekti kaygım, kelebekti kalbim, akar giderdim olsa bile bir derdim hep gülerdim, ve ağladığımı görebilen bir annem birde ben, inceden bir perde vardı gözlerimde, göz görür fakat dilim susardı, ayaklarım, elim, kolumda bağlı, hayat bu dile kolay velakin her bir yerine ağrı, ve kimi zaman düşündüm, aslında hiç üşenmedim ben hep düşündüm, hayata karşı dört silahşör hep güler sanmıştım, bu öyle lanet olası tos bir pembe ki bir baktım her şey ciddi hemen uyandım

[Sezen Aksu:]
Gelsin hayat bildiği gibi gelsin, işimiz bu yaşamak,
unuttum bildiğimi doğarken, umudum ölmeden hatırlamak

[_KajmeraN_]

Ceza-Sitem

Kimse bilmez ki neye ne için ne kadar vakit var
İstesen de sırası yok ki ölümü ölmez sanan yar
Neler için harcarsın ömrünü neler için akar gider
Arkada kalana mı üzülürsün bence gidende çok beter
Mecbur kalıp yaptığın hatalar mı sana kaldı kâr
Dönüp baktığında verdiğin zarar elbet bir yerden patlar
Sıranı beklerken büyür şans beynindeki bir ur gibi
Hayat bazen de tatlı bir güzele yapılmış kur gibi
Bilmeceleri tek tek çöz yorgun olan bir çift göz
Üzgün olan her bir kimse düzgün olan hiç iş yok
Farkına var doğru sensin essin daim rüzgarın
Öyle çok yorulmuşsun ki saplanmış sanki bir ok
Senin işini senden daha iyi yaptığını sananlar
Vardır elbet bazen sende kendini en iyi sanırsın
Zaten sınırlar çizilmiştir çoktan buna inanırsın
Mecbur kalınca denize düşmeden de yılana sarılırsın

En son aldığın sayfaya ilk yazdığın sözler bunlar
Sende bu defter gibiydin önceden beyaz ve tertemiz
Şimdi bir müsvedde gibi hissetmektesin silmek imkansız
Birçok şey ve sen aynı bu kalem gibi oldun günbegün
Aynı bir kalem gibi tükenip bitecek her ömür
Ve geriye kalansa tahta sıraya kazılı ismimiz olur belki
Anlatılacak çok şey var paylaşılacak çok şey vardı
Fakat kaldı senle hepsi artık çok geç zaman geçti
Gerçeklerden kaçtıkça gerçeğinde vardın farkına
Üçüncü gözün açıldı ve beyninde kopar fırtına
Ben hep karanlık yerlerdeydim yalnız başıma
Şu an aydınlık önünde ama korkun aydınlıktan da fazla
Niçin yazmaya başladığımı hatırlamıyorum
Bir gün birleşti kağıt kalem ve ben
O gün bu gündür yazıyorum bu gün o gün olsa keşke
Zaman bir geriye dönse şöyle vicdanda ki azapta kalmazdı
Kader bu böyle yazılmış.