Yoruldum artık bu bitmeyen bekleyişlerden..
Hani her gecenin sonunda güneş doğardı..
Güneş doğmuyor artık benim pencereme.. karanlıklar içinde kaldim..
Artık senden yana bir umudum kalmadı.. vazgeçtim senden.. Ve olmayan sevginden..
Artık telefon beklemiyorum.. yollara bakmıyorum..
Seni beklemiyorum.. Biliyorum böyle olmalıydı.. Geç bile kaldım..
Üzülmüyorum.. Aglamadım hiç.. Gözümden tek bir damla yaş akmadı..
Çünkü artık sana ait birşey yok bende.. Özgür bıraktım sevgimi de senin gibi..
Seninde üzülmeni istemiyorum.. Zaten biz hiç BİZ olamadık ki..
Ya geç kaldım ben sana yada sen çok erken davrandın başkasına..
Bilemiyorum.. artık pekte düşünmüyorum.. Gidiyorum senden..
Sen zaten bende değildin.. Hiç olmadın.. Ben sadece kendimi kandırdım..
Sana Elveda dedim.. Biliyormusun her elveda bir merhabayı getirirmis..
Ve her bitişin sonunda bir başlangıç varmış..
İşte şimdi ben yeni başlangıçlara koşuyorum.. Merhaba demek için hazırlanıyorum..
Güneşimi yeniden pencereme getirecek.. Dünyamı aydınlatacak..
Beni ellerimden tutup karanlıklar içinden çıkaracak o yüreği düşlüyorum..
Öyle bir yürek olacak ki sevdiğine sahip çıkacak..
Doyasıya paylaşacak bu hayatı korkmadan..
Üzüntümü benden alıp canına saracak.. yerine sevinç verecek kucak dolusu..
Beni düşünme.. kiminleysen ve her neredeysen onunla orada kal..
Artık dönme çok geç.. Hiçbir sevda sözcüğü yetmez sönen ateşimi yeniden yakmaya..
Sana ait değilim ben.. Bitti işte.. Vakit tamam.. Seni Terkediyorum..