0
Bir ciftcinin esegi hendege düsmüstü. Ciftci onu oradan kurtarabilmek icin ne yapmasi gerektigini kara kara düsündü. Hendek, baska birisinin asagi inip hayvani kurtarabilecegi kadar genis degildi. Yukaridan ip sarkitarak kurtarmak da mümkün degildi. Üstelik hayvancagiz aciyla sürekli inliyordu. Anlasilan bir yeri yaralanmisti ve ölmesi yakindi.
Sonunda ciftci kararini verdi. E ölmesine yardim edicekti! “bu esek zaten cok aci cekiyor ve cok da yasli” diye düsündü. “onu kurtarmak icin saatlerce ter dökmeye degmez. Nasil olsa ölecek. Üstüne kürekle toprak atarsam, hem esegimi gömmüs olurum, hem de tehlike olusturan bu hendegi kapatmis olurum.” Sonra, komsularini yardima cagirdi.
Böylece, o ve mahalleliler cukurun dibinde can cekismekte oldugunu düsündükleri esegn üzerine kürekle toprak atmaya basladilar. Üzerine sürekli toprak yagan esek, önce yürek parcalayan bir sesle anirmaya basladi, fakat bir süre sonra sesi duyulmaz oldu.
Cifcti esegin öldügünü ve üzerine toprakla kapanmis oldugunu sanarak hendege bakti. Gördükleri karsisinda donuk kaldi. Esek her kürek topraktan sonra silkiniyor, sirtindaki topragi asagi firlatiyor sonra da hirsla yerdeki topragi ayaklariyla eziyordu. Bu sekilde insanlarin attigi her kürek toprakla esegin ayaklarinin altindaki topragin seviyesi biraz daha yükseliyordu.
Hendek dolarken yukari dogru cikmakta oldugunu gören mahalleliler de önce sasirdilar sonra utandilar. Cünkü üzerine toprak atarak öldürmeye calistiklari zavalli hayvan onlarin isteklerinin tam tersine atilan topraklar sayesinde neredeyse cukurdan kurtulmak üzereydi. Bundan sonraki topraklar esegi gömmek degil kurtarmak icin atilacakti.
Nihayet esek tüm gücünü toplayip yukariya dogru son bir sicrayisla hendekten cikmayi basardi. Sonra sesli sesli anirip oradan uzaklasti. Ve daha uzun seneler yasadi.
Mahellede esegin basina gelenler cok meshur oldu ve herkes bu olai birbirine anlatti. Elbette herkes kendine göre bir “hisse” cikardi. Ama hemen herkesin üzerinde ittifak ettigi ders su oldu: Karsilastigimiz her sorun aslinda biraz daha yükselmemiz icin önümüze koyulmus bir basamakti. Önemli olan cukura degil ümitsizlige düsmemekti. Insan en derin sorunun hendeginden bile cikabilirdi. Yeterki en kötü cukura, yani ümitsizlik cukuruna düsmesin!
kitaptan alinti
