bu konuya 12 yanıt verildi

[Emily]

BENİ HİÇ ELLERE VERME

Eylül'ün batışına kaparım gözlerimi
Mayıs'ın doğuşuna açarım düşlerimi
Çiçekten yana kullan geçikmiş seçimini
Aşktan yanadır hep dolu dizgin düşlerim
Direnen tükenişlerim
Eylül aşklarımın bittiği yerde başlar...
Ve yine Eylül aşklarımın başladığı yerde biter""
Eylül'ün doğuşuna açarım gözlerimi
Mayıs'ın batışına kaparım düşlerimi
Çiçekten yana kullan eskimiş sevgini
Aşktan yana oldu hep serüvenci düşlerim
Eriyen tükenişlerim
Beni hiç ellere verme
Çünkü ellere sığmam
Ardımdan gözyaşı dökme
Gözyaşlarında boğulmam


AL BENİ YAR

Bulutlardı yağmuru getiren
Hüznüm bulut oldu
Yağmur oldu yasak sevdamız
İnatla gurbete doğdu
Acıyla büyüdü sevgiler karanlıklar kentinde
Güneşi hiç göremeden
Oynadığımız bir oyundu
Al beni yar götür
Götür buralardan
Bıktım artık hep aynı varoluşlardan
Yitirmekten yitirilmekten
Korkudan korkmalardan
Aldatmadan aldatılışlardan
Hiç almadan hep vermelerden
Al beni yar götür
Götür buralardan
Bıktım artık hep aynı varoluşlardan
Yasaktı bize sevda yaşamak
Aramızda hep birileri oldu
Aramızda hep sende oldun
Ben yalnız seninle doğdum
Al beni yar götür
Götür buralardan
Bıktım artık hep aynı varoluşlardan


AYRILIK

Sana uzaktan bakıyor artık gözlerim
Gönlüm senden geçmez
Bana döndü hep sözlerim
Unutmak o kadar kolaymı sandın?
Ayrılık bana aşktır artık
Dağılmış saçların gönlünün yatağına
Uyandırma
Sabah olsun ben giderim
Sen kal rüyamda
Aramak o kadar kolay mı sandın?
Yollarım bana aşktır artık
Ah gitmek o kadar kolay mı sandın?
Yoların bana aşktır artık
Sesim bende bir yabancı gibi... şaşarım
Gönlümün takvimine şiir oldu yüzün... ararım
Ah bulmak o kadar kolay mı sandın?
Aramak bana aşktır artık

KANREVAN İÇİNDEYİM

Bağışlayın beni sevdalarım
Kendimi parçalara ayıramadım
Alın gidin korkularımı
Saçlarımı ellerinizle okşayın
Hiç bir ayrılık yeniden yeniden yaratmıyor artık beni
Alın gidin korkularımı
Saçlarımı ellerinizle okşayın
Ve bütün ayrılıklar sabah olunca alıyor nefesimi
Aşk ağır yükler bindirdi
Küçülen omuzlarıma
Kalplerinizden kaçtım hep
Varıp gittim en karanlıklara
Yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma
Cehennemden düştüm hep
Beni hiç görmediler
Yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma
Seviştim ve yoruldum
Varıp gittim en yalnızlıklara
Kanrevan içindeyim
Gönlümün derdindeyim
Yerlerin dibindeyim
Kurtar ne olur
Kanrevan içindeyim
Yarimin peşindeyim
Cennetin izindeyim
Kurtar ne olur

[Emily]

HÜZÜN KOVAN KUŞU

Gözyaşına dök yağmuru
Düş uçacak bahara doğru
Yollar açılıp konuşacak
Mutlu edeceğim yokluğunu

Huyumdur hep ölürüm
Nice aşklara bölünürüm
Ayımdır hep tutulurum
Nice ışıkla korunurum

Hüzün kovan kuşu gelmiş
Gecenin yanağına konuvermiş
Ay tenli aşık şarkıma karşılık vermiş

Dışım içimden gelir
Yani gölgem kendimden
Aşktır ölümden güzel olan
Bak ve gör yaşam düşlerdedir

Huyumdur hep dirilirim
Nice dağlardan dökülürüm
Ayımdır hep kararırım
Nice öpüşle aklanırım

Hüzün kovan kuşu gelmiş
Gecenin yanağına konuvermiş
Ay tenli aşık şarkıma karşılık vermiş


VEREMEM SANA ACIMI

Sözcüklerim bulur aşığın ateşini
Yıkar gider beni ölüm gibi
Bakışların deler içimdekileri
Kaldırıp atar beni ceset gibi

Arayıp bulmak neyi değiştirir
Karşımda duruyor suretim
Gülü bitirir...

Veremem sana acımı
Kirlenir dünya
Şehrin boş sokakları
Islanır gözyaşıyla
Kovalar arabalar
Arkamdaki aynayı
Kırılınca biter anlarım
Düşümdeki rüya

Yollarım yorar yarin günahını
Döver olur beni boş kitap gibi
Hüzün aşkınadır aşık uykularım
Sever olur beni hançer gibi

Arayıp bulmak neyi değiştirir
Karşımda duruyor suretim
Gülü bitirir...

Veremem sana acımı
Kirlenir dünya
Şehrin boş sokakları
Islanır gözyaşıyla
Kovalar arabalar
Arkamdaki aynayı
Kırılınca biter anlarım
Düşümdeki rüya

Veremem sana acımı...


HOŞÇAKAL

Zaman durdu
Bir gurbet olmuşken Ankara yüreğimde
Ellerim tutuldu sanki dudaklarım kendime kilitlendi
Hoşçakal sevgilim
Yüreğim durdu
Ne de heyecanla çarpardı
Sana dokunurken ellerim
Tenin beni örterken sevgiyle
Hoşçakal sevgilim
Yaşam durdu kapanıyor gözlerime dünya
Nerede mavi mutluluklar
Nerede sevdamız ve yarın umutlarımız
Hoşçakal sevgilim
Zamanım doldu
Hep birşeyler vermeye çalıştım sana
Bir ömrümü yalnızca sevgi vererek geçirebilirdim
Ama sizin vermeye pek değil hiç vaktiniz olmadı
Hoşçakal sevgilim

AY GÖZÜ YAŞLI BAKAR

Gülerek yudumladım yılın yağmurları
Eğildi bahar dalları
Koştum rüzgarlara bulut kuşuyla
Öpüldüm coştum dalgalarla
Uyanmadım hiç uykuluğumun içinde
Ufuklara daldım doyumlandım
Beni bekleyin göçmen kuşlar
İçimden çıktı busecik makamlar
Boncuklu heceler
Mutluluk verir bana

Uçmayınca hayatlar bölünür
Bölündükçe uykularda ölünür...

Goğün kudretini üstüme örttüm
Güçlendim güzelleştim
Şarkılar söyledim
Aşık gördü beni
Gözlerimi deldi
Uyaklı sevişmeler hiç tükenmedi

Uçuşun mavi kanatlar
Büyür gider gülücükler
Neden bu yaşlar?

Yeller alır gider geceleri
Ay gözü yaşlı bakar
Tümden gelip
Tüme varan insanlara


AŞK ESKİTİR BENİ

Aşk eskitir beni
Hayallerim bekletir
Her şey yaşanır
Ama bazı şeyler küflenir
Yaşam beni benden alır
Yine bana verir

Da ra ra ra Da da ra ra
Karışır aklım
Kendime döner dururum
Ardımda kalanları
Goğsümde yeniden doğururum
Yaşam beni benden alır
Kimlere verir

Sen hiç bilmezsin
Nasıl yalnızlık büyütür insan
Sen hiç görmezsin
Nasıl yaşlanır severken insan
Sen istersen yüreğin ayışığında
Gecene masal olur

Sen istersen bu gök boyanır
Bu mavi hep kalır
Sen seversen bu yürek havalanır
Bir çift kanat olur
Sen gidersen gözlerim parçalanır
Bana hangi tarafım kalır... Da ra ra ra...

HİÇ BİLEMEM

Hiç Bilemem
Günler düşlerden doğar
Geceler aykırı bakar umutlara
Olduğum yer bu değil
Beni kimler arar kimler sorar
Hiç bilemem anlayamam anlatamam
İçimde kanımı emen kahırlar var
Ne gizlenirim ne kabarırım
Aşkın ile yanar olurum
Tükenmek değildir yoran beni
Aldanmaktır belam hiç kolay değil
Hiç bilemem anlayamam anlatamam
Dışımda canımı alan tavırlar var
Aranırım kırık kalplerde
Bir ışık yanacak diye
Yürürüm ahşap mahallerde
Bir yıldız kayacak diye
Bütün yalnızlıklar benim olmuş
Nöbetlerim gelir ağlarım
Nöbetlerim gider kovalarım
Kuşlar uçar diyar diyar
El edemem beni almazlar diye
Gurbet çürür güneşin kapanışında
Beklediklerim kalır uçar uçurumlarda
Hiç bilemem anlayamam anlatamam

[Ece]

*Acıdan Doğar İnsan*

Aşklar dökülüyor gözlerimden
Bir tarafı hep kırık kalpli
Denizler gibi büyüyor acının beşiği
Dargın ve boş kendine yabancı
Göğün çıplak şarkılarıdır şimdi
Bulutlarda sallanan
Ben ve öteki

Şehrin düşle sevişen mavi bedeni
Katılırcasına ölünen yitik bir öyküden
Çekip al beni ve kurtar sana çocukça bakan
Kirlenmiş utangaç saçlarımı
Ellerinde biriktirdiğim gecenin renginden

Acıdan doğar insan
Aşktır insanı yaratan

Aşklar dökülüyor gözlerimden
Bir tarafı hep kırık kalpli
Denizler gibi büyüyüp
Acının boş beşiğinde
Kendini kurban eden
Ben ve öteki
Geride bıraktığımız bir tek göğün
Gözü yaşlı maviliğidir şimdi

Acıdan doğar insan
Aşktır insanı yaratan

[Ece]

*Sevdan Bir Ateş *

Senin alev gözlerin
Eritse şu ruhumu
Buz olur kesilirim
Yanarken içim

Sesin bir uçurum
Çağırırsa beni
Kuş olur uçarım
Yanarken içim

Sevdan bir ateş oldu bende
Gönlüm bir deli coştu sende

Saçların rüzgarından
Savururken gönlümü
Sürgün olur göçerim
Bu diyarlardan

Kime dokunur ellerim
Kimi görür gözlerim
Ölüm çıkar karşıma
Yine sen derim

Sevdan bir ateş oldu bende
Gönlüm bir deli coştu sende

[Ece]

*Seni Tanımayan Yok Bu ŞEHİR'de*

Seni tanımayan yok bu şehirde
Salaş meyhanedeki Yorgo
Kır kahvesindeki Süleyman abi
Batakhanedeki Mine
Son ada vapurunun demir parmaklıkları
Emirgandaki tahta masa
Bakırköydeki seyyar satıcı
Yeşilköydeki dondurmacı
Seni tanımayan yok bu şehirde
Yeter çek git güneşimden
Ya da beni bana bırak ne olur
Hiç bir şey beklemem ayrılırken
Seni tanımayan yok bu şehirde
Dönüşünü bekler
Evimdeki yastığım yorganım duvarım gitarım ben
Rüzgar bir hüznü oynatır yerinden
Ve sevgiyle ağlarım düne
Ve birikir içimde bir acı şehir ve sen
Aşkın içindeki çıplak ışıklardır
Geceler boyunca yanan
Geçmiş bir fırtına olur sürükler beni
Kahrolurum inan
Yeter çek git güneşimden
Ya da beni bana bırak ne olur
Hiç bir şey beklemem ayrılırken

[Ece]

*Ölümler*

Ölümler çıplak gelir
Geceyi indirir yavaşça gözlerine
Benden geçmek kolay değil
Feryat eder ateş sözlerime

Yayılır nefesin çiçeklere
Ay ışıldar soğuk bedeninde
Günah bana hiç el değil
Feryat eder dilim hüzünlere

Vedalar doğru değil
Sevgiler yalan değil
Koşarım ben sensizliğe
Bu son bakişsa gitmek
Hiç mümkün değil

Görünür bana senden kalan
Bilirim ki vardır şarkımı duyan
Boşunadır yakarış çizilene
Geçer zaman aşk sevilince

Ölümler çıplak gelir
Geceyi indirir yavaşça gözlerine
Senden çıkmak kolay değil
Beterdir hayat acılar çekenlere

Vedalar dogru değil
Sevgiler yalan değil
Koşarim ben bensizliğe
Ağlarım yağmur düşünür seni
Kapı açık... gir içeri

[Ece]

*Kopunca Birbirimizden*

Kıpırtısız bir deniz upuzun bir gece
Hangisi daha derin bu bilmece
Şu yıldız bir gemi
Bak bu ay ne sensiz
Hangimiz daha deli bu gece
Kopunca birbirimizden ve herşeyden farkedemedik
Sen duvarlar ördün
Bak ben çözüldüm
Bizler mi değiştik bu bilmece
Bu ellerin senin şu güneş ne uzak
Hangimiz daha biziz bu rolde
Kopunca birbirimizden ve herşeyden farkedemedik
Ben bir şarkı yazdım
Bir kuş havalandı
Sen türkü söyledim bu gece
Kopunca birbirimizden ve herşeyden

[Denio]

ACILAR PARKI

Toprağı kokladım
Yüzümü gördüm
Alışkanlıklarım yağmur sesi
Gitmek kolay değil dedim.... kendime
Düşündüm

Hatırladıklarım beni geri çevirdi
Yaşamak zor gelir bazen bilirsin
Susmak bir gidişi kabullenmek
Görmek kolay dedim... kendime
Sustum

Yanlışlıklarım beni büyüttü
Geride bıraktığım acılar parkı
Yalnızlıklarıma sahne oldu
Oynamak kolay değil dedim... kendime
Yoruldum

Arkadaşlarım beni bende vurdu
Uzandı ellerim çocukluğumun koynuna
Aradım kendimi kiraz ağaçlarının altında
Unutmak kolay değil dedim... kendime
Ağladım

Avucumda otuzdört yaşım
Dudağımda şarkım
Oturup söyledim sabaha kadar
Da da da da da da da
Oturup ağladım sabaha kadar

[Ece]

*Hep Böyle mi Olur*

Hep böyle mi olur?
Hep böyle mi biter?
Bak işte değiştin
Seni de kandırdılar

Nerde düşlerimiz nerde sokaklar
Bir nefesin çıkışı kadar kolaydır ihanet
Biliyorsun biliyorsun...

İnsan ümit ederek yaşar
Sen hiç beklemedin
Bulduğunu sandın ama
Kolay değil anlamak

Hep alarak yaşadın
Vermek güçtü biraz
Görmek zaman ister kaçmak en kolay
Biliyorsun biliyorsun...

Oysa yitirdiklerimiz
Belki de görmeyi bilemediğimiz
Ve belki bulduklarımız
Zaten unutmaya çalıştığımız

Sen göğsüme vurulan bir zincir gibi
Kopmadın hayret
Ben gecemde gezinen bir suçlu gibi
Yakalanmadın hayret

Oysa yitirdiklerimiz
Belki de görmeyi bilemediğimiz
Ve belki bulduklarımız
Zaten unutmaya çalıştığımız

[Ece]

*Güneşin Değdiği Yerden*

Düşlerde yaşadık aşkı çılgın kanatlar taktık
Uçmak onurlu bir heyecandı gururlandık
Aşkı bilgelikte aradık rolleri sevdalı bir oyundan
Mavilik olduk uç verdik dudaklardan
Güneş çiçekleri döküldü geceye sevdaya aktık
Dağlar aştık diyar diyar canım bahar kokulu
Cennet eyledik geçtiğimiz her yolu
Bulutlarla yarıştık bilinmeyen alemlerde
Duygularla örüldük çiçekleri dantel bahçelerde
Uçtuk gökkubbede delidivane olduk
Belki değil mutlak aradık düşlerdeki aşkı
Oyunlarını verdi çocuklar bekleyişlere
Sevinçlere batırdık çöküşünü akşamın
Aşık olduk kalplerde doğduk
Uyandık güneşin doğdu yerde
Doğada uyandı rengarenk olduk
Kuşlar şapkalarına örttü yalnızlıkları
Mutlu olmayı öğrendik gülmeleri ağlatmadan
Bayram oldu hayat acıları dağıttık
Düşlerde yaşadık yeniden varolmayı
Bebekler ağladı gül dikenini geri çekti
Kanat çırptık öptük onu güneşin değdiği yerden

[Ece]

*Cehennemden Cennete*

Cehennemden geldim cennete gidicem
Seviştiğim dünyayı da yanımda götürücem
Acılarımı gömdüm
Günahlarımı yaktım
Dövüştüğüm sevdaları
Aşkında büyütücem
Şeytanımı öldürdüm bebeğimi büyütücem
Yandığım dünyayı da dalbimde küçültücem
Denizleri taşırdım bulutları delicem
Şişedeki küllerimi topraklara serpicem
"Hadi uyu... güzel düşler gör... hadi uyu"
Denizlerle oynaştım
Güllerimi öpücem
Kurumayan dudağımı yaralara bölücem
Yalanlardan dumanlandım ben
Doğum batmakta hep takıldım kaldım
Kavgalardan bulandım ben
Batıp doğmakta hep yalanmış baldım

[Denio]

YAŞADIKÇA

Ay birikir yorgun düşlerimde
Alır götürür beni sevişmelere
Fırtına gelir dağıtır geceleri
Alır savurur beni öpüşlere
Umudunu ver ellerini okşa
Sevgilerden bir demet yap
Gülerek kokla
Aşklar acıdır hiç yaşanmadıkça
Yaşam ölümledir
Kalpler hiç atmadıkça

Ben uçamam sen gelmedikçe
Açamam içimi ak çiçeklere
Gün kararır ben uyandıkça
Atamam kendimi aç gözlerimden

Ölüm büyütür içimde sarhoşluklar
Düşer dilimden baharlıklar
Yaşam bütünlenir güneşler çekilince
Aşklar vurur hep beni de
Umudunu ver saçlarımı okşa
Sevgilerden bir demet yap
Gülerek kokla
Düşler tatlıdır hep yaşandıkça
Neşelidir dünya
Kalpler hep çoğaldıkça

Ben uçamam günler doğmadıkça
Açamam içimi bulutlara
Gün boyanır gözler ağlayınca
Atamam rengini uzaklara

Karanlıklar çoğalıyor
uykular uyanınca
Şiişşşt.... konuşma

Ben uçamam gün doğmadıkça
Açamam içimi bulutlara
Karanlıklar çoğalıyor uykular uyanınca
Şiişşşt.... konuşma
Gün kararır ben uyandıkça
Atamam rengini uzaklara

[_KajmeraN_]

Belki Değil Mutlak

Bir garipliktir gider benim diyarlarımdan
Güneşim varken ve ben onu gömmeden önce
Tüm harikalıkları beraberce yaşardık
Her şey o kadar iyiyken
Yeniden anılarla kaldık
Belki değil mutlak umudu paylaşırdık
Birdenbire kapılırdık o pembe hayallere
Birlikte tek bedende
Belki değil mutlak onurlu yaşardık
Birlikte tek bedende
Birdenbire uçardık o pembe bulutlara