No replies to this topic

[Can Ka No Rey]

son kez parantez açtım gönlümde

köşelerini de öyle bir kıvırdım ki

taşamadı hiç bir sitem yüreğimden

sonra korktu cellât

kalem sallayamadı cebime

daraldıkça küçüldü cefa

ve misina koptu dibinden

düştüm içine zamanın

dünyanın mantarına

değdikçe tatlandı hayatım

zamanı durdurdum avucumdaki taşla

ölesiye acıdı hayat

son kez çevirdim kum saatini beynimde

deliği de öyle küçülttüm ki

göçemedi hiçbir tasa testimden

sonra korktu güneş

kor koyamadı elime

herkesin sırrını da ben saklamadım

dağıttıkça kalmadı sırrı da zamanın

dört hasedi çıkardım gönlümden

üçünü idam ettim

hüsran biçti son kalan

öylesine geçti, kimseyi sormadı yaşam...