0
Yaşadığım hayatın adını koydum.
Ömür!
Bahşediyorum…
Hemde üstü kalsın diyorum…
Çekip,gitmişken,ve kimseden bir alacak verecek talep etmezken…
Birileri arkamdan sesleniyor…
Hey sen…
Al şu bahşedişinin bir kısmını…
Bu kadar bol bahşiş dengemizi sarsar…
Malum denge bir tahterevalli oyunudur…
Sen olmazsan bizim ayaklarımız yerden kesilir…
Havada asılı kalmak,zor zanaattır…
Öyle,herkesin harcı değil…
Biz senle varız…
Sen bizim ayaklarımızın yerde kalmasına,bir yukarı bir aşağı inip çıkmamıza neden oyunumuzun asli failisin…
Her oyun kurulduğunda bir oyuncu davet edilir…
Kuraldır bu…
Kuralı kral koyar…
Teba uyar…
Sen bize uyruk desende,biz tebayız…
Heba,olmak diye bir anlam asla kurgulayamayız…
Kurgu bizim işimiz olamaz…
Ufuk gerektirir…
Ufkumuz vuzuhsuzluktur…
İtaat,huyumuz değil,karakterimizdir…
Pardon,pardon kimlik bonservisi…
Bonservis,referanstır…
Refarans,meslek tesciliyeti olarak,bilinse de biz mesleksiz'iziz…
İz,arama boşuna ardımızda…
İzimiz,maskelerimizdir…
Sen anlamlardan sözcük üretirsin…
Ve her sözcüğün karşılığı olur…
Tavırdır,bunun adı…
Yükümlülük imandır,sende…
Bizde ne işi olur tavrın…
Sözcüklerden anlam üretiriz biz…
Yoktur,karşılığı…
Nede olsa efsanelerden torpilliyiz…
Yani safsatadan…
Bak yüzümüze bir renk görebilirmisin?
Renksiziz biz…
Gitmek siyahtır…
Kalmak beyaz…
Giden gelen arası bir dengede otururuz…
Ala,bulada diyebilirsin…
Beyaz arınmadır…
Siyah tercih…
Dedik ya biz irade değil dengeyiz…
İradenin olmadığı yerde sebebi ne tartışırsın?
Gel hele otur şöyle…
Değsin ayaklarımız yere…
Tahterevalli,oyununda koyma bizi yalnız…
Ses sese karıştı…
"Anlam"dedim…
Ayıramadı kimse…
Döndüm,bir indi bir kalktı…
Tahterevalli…
"Biri,sadist""Biri,mazoşist" olarak tanı kondu adımıza…
Ömrün,öyküsü de böylece okundu…
Yorumu,esgeçip hikaye kurgulanınca,
"The end"biyografi ironide düzlem buldu…
"Bir,mazoşist bir sadiste dedi ki;
"Bana bir şey yap."
"olmaz dedi sadist sana hiçbir şey yapmam…"
yalvardı mazoşist"ne olursun bana bir şey yap."
Tınmadı sadist!
Zevk karşılığını buldu…
Biri acı çekmekten biri acı çektirmekten…
Oysa kimse kimseye bir şey yapmamıştı…
Öyleyse kim tanırdı ki;Freudu?
Yada kimse tanımıyorsa;Freudu?
Hal,neden bir mazoşistle bir sadisti muhatap kılıyordu?
Sahi bu hikayenin öyküsü niye kara mizah?
Trajedi nedir bilenler,bilmeyenlere anlatsın…
