bu konuya 48 yanıt verildi

[gul_sah]

Nur içinde yat ATAM...
Sevgimiz 70 yıl değil sonsuza dek aynı kalacak.
Ne Mutlu Türküm Diyene

[dora]

Atam ölmedi yaşıyor..

[Edys]

Atam Seni Sevgiyle ve Rahmetle Anıyoruz

[RedSnow]

Nur İçinde Yat Atam...
Sen Her Zaman Bizimle Yaşıyorsun Ve Yaşıyacaksın...

[Melih]

Koç Holding 1881 - 193∞ Reklâm Filmi:

http://www.koc.com.tr/1938/

Ruhun şad olsun Atam..

[Rabbit]

nur içinde yat ...

[...:öslem:...]

1938 yılının sıcak yaz ayları sirozun büyük ızdıraplarıyla geçiyordu. Hastalığın hızla ilerlemesi üzerine, hekimler ilk suyun alınmasına karar vermişlerdi. Suyu doktor Fijense ve Neşet Ömer de hazır oldukları halde operatör M. Kemal almıştı. “Kalın trakarlar kullanarak hissi, lokal olarak iptal edici ilaçlarla kendisine acı hissettirmeden tam 10.5 kilo su aldık.Bu suyu alırken Atatürk de karnından çıkan suyun miktarı ile yakından ilgileniyor, su dolan şişeleri “bir, iki, üç dört” diyerek sayıyordu. Suyun 10.5 kiloyu bulduğunu öğrenince “tuhaf şey”dedi. “Bir gaz tenekesi de ancak bu kadar su alır” diye ilave etti: İnsan karnında bu ağırlık varken hiç rahat edebilir mi?” Ponksiyon bitince Atatürk, geniş bir nefes almıştı.”

Yeniden su alma ihtiyacı çabuk baş göstermiş ve birinci ponksiyondan 16 gün sonra ikincisi gerekmişti. ”Su alınırken Atatürk sürekli olarak “Bütün suyu alın. Hiç kalmasın” diye söyleniyordu. Ameliyat bitince “Aman ne rahat ettim. Dünya varmış” buyurdu. Atatürk 17 Teşrinievvel (Ekim) gecesi ilk komaya girmişti. Bu esnada kendisini kısmen kaybetmiş bir halde idi. Sinirsel çalkantılar içinde çırpınıyordu. Çevresinde dolaşanlara “Bırak, bırak, bırakın” diye haykırıyor, fakat kimseyi tanımıyordu. Kendisini yatağa yatırdık. Fakat Atatürk bir türlü sükunet bulmuyor. ”Yorganı çekin, yorganı kaldırın. Üşüyorum, yanıyorum” diye haykırıyordu. Üç gün süren bu komadan sonra Atatürk bir sabah tıpkı bir uykudan uyanır gibi gözlerini açtı. Etrafındakileri tanıdı. Onlarla hiçbir şey olmamış gibi konuştu ve “Tuhaf şey bana ne oldu” diye sordu. Kendisine “fazlaca uyudunuz” cevabı verildi. Yeniden hayata dönen Atatürk etrafındakilerle konuşuyor, Başbakan’ı kabul edip direktifler veriyor ve Ankara’ya gitmekten Cumhuriyet Bayramı’nda bulunmaktan bahsediyordu. Tribüne bir asansörle çıkacak, oradan milletin bayramını kutlayacaktı. Terzisi karın şişliğine göre ölçüsünü alıp frakını hazırladı. Doktorlar, Atatürk’ün son arzusu olan böyle bir seyahatin mükün olabileceğini, fakat yolda ağır bir kalp krizi ile ölmesi ihtimali bulunduğunu söylediklerinden seyahatten vazgeçildi.

Cumhuriyet Bayramı günü, Saray’ın önünde öğrencilerin yaptığı tezahürattan heyecanlanan Atatürk ikinci bir komaya girdi. Bu koma bir gece sürmüş, ertesi sabah Atatürk, etrafındakilere : “Ben dün gece ne oldum?” diye sorup “”Ben asıl dün gece hasta idim. Adeta değişmiş bir başka adam olmuştum” demişti. ”Büyük kurtarıcı sakin,adeta uyur gibidir Ara sıra küçük çırpınışlarla yatağından sıçrıyor. Sadece bir saniye sonra tekrar sükunete kavuşuyor. Yavaş yavaş hançeresinde kesik hırıltılar başlıyor ve yüzü gitgide siyahlaşıyor. Gözleri kapalı ve göğsü sürekli olarak inip kalkıyor. 10 Kasım günü saat 9’u çalıyor.Atatürk’ün ancak 5 dakikası kalmıştır. Bir aralık kapalı gözlerini birdenbire açıyor, başını seri bir hareketle sağa doğru çeviriyor. Bu, O’nun bize son bakışıdır.Ağır ağır yatağına yaklaşıyoruz. Ben, hıçkırıklarımı zaptedemiyerek ölüsü üzerine kapanıyorum. Ve talihsiz elemle O’nun şimdi yuvaları içinde yarı açık duran ‘asuman’ rengi gözlerini kapatıyorum. Biraz sonra doktor Mehmed Kamil gelip beyaz bir tülbentle O’nu çenesini bağlıyor, Umumi Katibi gelip elini öpüyor ve biz kendisini takip ediyoruz.”
Kaynak: Asırlar boyunca İstanbul ansiklopedisi- (3,4,5) Ordinaryüs Profesör M. Kemal Öke, “Edebi Şefimizin Son Günleri”, Cumhuriyet 1938

[WaLe]

"Ölmedin kalbimizde yaşıyorsun." : )

"Kendi ayaklarınızın üzerinde durmayı öğrenme zamanınız gelmedimi daha, benim miraslarm ne kadar daha götürebilir sizi, üzerine birşeyler koymayı ne zaman düşünüceksiniz, kabir yapıyorsunuz şikayet ve dilek için kullanıyorsunuz bir çabut bağlamadığınız kaldı, ben ne bir ilahi ne de kutsal bir varlık değil sadece bir insanım bunuda anlayın artık, öldüğüme de inansanızda rahat bıraksanız beni bende ebedi istirahatimi etsem" dediğine neredeyse eminim ben..

[Edys]

kökten bir kenara bırakmayı düşünenler gibi ..


'çok beklerler'

[AtamÇepni]

Bu vatanda hayatımızı hür olarak yaşamımızı bize armağan eden silah arkadaşların ile birlikte ruhunuz şad olsun.

Mustafa'lar bile senin sevgini kalbimizden silemiyecek Gazi Mustafa Kemal Atatürk.

[Lamos]

10 Kasım, Benim En Büyük Yasım ! Saygıyla Anıyor, Özlemle Arıyoruz !


Ne mutlu TÜRKÜM diyene...

[_RomantizmA_]

Böyle bir dehanın benim ülkemden çıkmış olması onur verici... Seni doğru anlayıp, doğru yorumlayıp, ülkemiz adına, halk adına doğru işler yapmayı bize nasip etsin Mevla!

Mekanın Cennet olsun!

[Rabbit]

nur içinde yat...

[Muziçko]

nur içinde yat ..mekanın cennet olsun ...

[pac]

Yine Bir 10 Kasim, Ölmedi Yaşıyor demeyi ne çok isterdim:(








ölmedi yaşıyor zaten türkiye cumhuriyeti yaşadıkçada yaşayacak


Atatürkün deyimiyle o da ilelebet payidar kalacağına göre

[WaLe]

"Kendi ayaklarınızın üzerinde durmayı öğrenme zamanınız gelmedimi daha, benim miraslarm ne kadar daha götürebilir sizi, üzerine birşeyler koymayı ne zaman düşünüceksiniz, kabir yapıyorsunuz şikayet ve dilek için kullanıyorsunuz bir çabut bağlamadığınız kaldı, ben ne bir ilahi ne de kutsal bir varlık değil sadece bir insanım. Bunuda anlayın artık, öldüğüme de inansanız da rahat bıraksanız artık beni bende ebedi istirahatimi etsem" dediğine neredeyse eminim ben..

Bir yıl içinde pek bişi değiştmedi Ata'm..Sanki biraz daha ayaklarımızın üzerine basar gibiyiz..Ben inancımı hala koruyorum.

Ruhun Şad olsun...

[RedSnow]

Nur İçinde Yat Bize Bıraktığın Emaneti Ne Pahasına Olursa Olsun Koruyacağız...

[dora]

'BÜYÜK ÖLÜLERE MATEM GEREKMEZ, FİKİRLERİNE BAÐLILIK GEREKİR'
1881 - ...

[alsancakE24]

"BENİM NÂCİZ VÜCÛDUM ELBET BİR GÜN TOPRAK OLACAKTIR; FAKAT, TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLELEBET YAŞAYACAKTIR."




Arz-ı Hal

Haber göndermişsin,
kırgınmışsın yazmadığım için sana,
"Beni unuttu" dermişsin.

Lakin,
önce bir bak bu yana,
nedenini dinle,
anlayacaksın.

Irzına geçildi
bıraktıklarının,
hani, öpülesi ellerinle
ve silah arkadaşların, omuz omuza
var etmiştiniz yoktan.

"Şerait" çoktan,
18 Mayıs 1919'u bıraktı geride,
karanlık, "mütareke"den koyu,
"dalalet" yine diz boyu,
vaka-yı adiyeden sayılır oldu "hıyanet",
"gaflet" uykusundakiler, bir bilsen ne kadar çok,
üstelik kavgaya öylesine uzaklar.
Bir avuç yurtsever sadece farkında
çoktan çöken gecenin
-ve gecede tuzaklar-.
Fırtınaysa, nasıl da yakında.

İşte,böyle"ahval..."

Anladın değil mi nedendir,
anladın değil mi, yüzüm yok,
utanıyorum, Mustafa Kemal,
sana yazmayışım ondandır.

Güven ANKARA

Bu mesaj alsancakE24 tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 10.11.2009 - 13:05

[Can Ka No Rey]

Saygıyla anıyorum. Ruhu şad, mekanı cennet olsun.