Her kahve ayni tadi tasimaz... Nerede iciyorsan, kiminle iciyorsan ona
gore degisir...
Sahilde oturdugun ruzgarli bir sonbahar gunu, en sevdigin dostun
aglarken ictigin kahvenin tadi kederlidir.. . Kahve telvesine
yüreginin acisi karisir.
Bir pazar ögle sonrasi annenin "hadi bir kahve yap da icelim" dedigi
kahve huzurludur.. . Kopukler annenin goz bebeklerine yansir...
Dudaginin kiyisinda kalan kucuk bir gulumsemedir. ..
Bir gece vakti zil zurna sarhos birinin ictigi kahve dusulen kuyudan
cýkma cabasidir... Koyu kivamli kahverengi bir ipe tutunur cikarsin
... ciktigin an uyuyakalirsin. .. ferahliktir
Dostlarla icilen kahve nesedir... Kahkahalar kopuklerin uzerinde
yuzer...
Tek basina gece vakti balkonda ictigin kahve yalnizliktir. ..Acidir
tadi...
Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardir...
Baban için yaptigin kahve sevgi doludur...cay bardaginda, az
sekerli...Kahve gibi görünmez sana...Ama sicaktir dumanlari tüter ve
kokusu buyuludur
Beklemedigin bir anda sana uzatilan kahve baskadir... isitir insanin
icini
Yorgun oldugunda içtigin kahve hafifletir seni... Kendine getirir,
unutturur gunun agirligini
Kahve ayni kahvedir belki... kopuguyle, rengiyle, dumaniyla ayni
kahvedir...
Ama icilen kahveler ruhunun suzgecinden gecer ve tadlari degisir...Her
kahve ayni degildir bu yuzden...