Hayat güzelmiş..miş.. çiçek açarmış..mış.. dünya dönermiş..miş.. kuşlar uçarmış..mış.. falan filan
hayattan beklentileri olan;hayalleri,idealleri olan insanlarız.iyi olmak istiyoruz.en iyisi olmasa da iyiyi hak ettiğimizi düşünüyoruz.her gün,her dakika,her saniye öğreniyoruz.hayatımızda boşluğunu,eksikliğini hissettiğimiz şeyleri doldurmaya çalışıyoruz ve bunların bir kısmını ilk defa yaptığımız için hata da yapıyoruz haliyle.başladığımızda işimize yarayacak şeyler biriktiriyoruz. belki annemizi,babamızı kaybettik.ama evlat acısını tatmadık henüz.öldüğünde hayatmızın kararacağı 30 yıllık eşimizle belki tanışmadık bile.20 yıl emek verdiğimiz işyerinden,boktan bir nedenle kovulmadık.kimseyi de kovmadık.''ah nerde o gençlik'' demedik daha .en yakın arkadaşlarımız için sırayla üçer kez helallik vermedik.hayırsız evlatlar yetiştirmedik.kimsenin hayatını karartmadık.
biz belki okulu uzattık.ya terkedildik yada karşılık bulamadık.bir gün cebimizdeki para bitti babamızla üç kuruş için pazarlık ettik.bugün küsüp yarın barıştık.dinlediğimiz yeni bir grup,okuduğumuz yeni bir eser hayatımız anlamı oluverdi bir süreliğine.bazen cidden yön verdi bize bazen de güldük bundan etkilenmişim diye. sizi bilmem ama ben hiç yeniden başlamadım.ilerde bir gün,zamanı gelince (artık ne zamansa),daha yeni başlayacağım.
"hayatımızda boşluğunu,eksikliğini hissettiğimiz şeyleri doldurmaya çalışıyoruz ve bunların bir kısmını ilk defa yaptığımız için hata da yapıyoruz haliyle"
İzin verirseniz, şuracıkta, kendi kendime düş görmek istiyorum...
Belki de mutluluk sadece kovalayabildiğimiz birşeydir, Belki de onu asla yakalayamayacağız.
İnsanları genelde yalan söylediklerinde dinlemeyi severim, olmak istedikleri ama olamadıkları insanı anlatırlar
"Onlar senden neden nefret ederler biliyor musun, çünkü sana her baktıklarında ne kadar sıradan olduklarını anlarlar..."
"Çaya şeker attın, kafi dedin bıraktın. Tatlandırmadın..."
Sensiz geçen zaman-ı hayatın kazası yok...
... Üç yıldızlı bir albaydı gökyüzü Karşısında önüm açık gezerdim...
İbrahim Tenekeci
Kimseyi kıramam ben kendimden başka Dümen bile kıramam incinir diye rota
Ve fırtınayı severim sizden iyi olmasın ...Götürür çünkü beni o ateşin girdabına Hangi çocuk üstlenir bir girdabın suçunu Çığ düşüyor başıma, biraz kar yağsa Karşılıksız çıkıyor gülmenin tüm çekleri Titriyorum, dağa nişan alan bir çocuk gibi Ya bir vuruşta devrilmez, yürürse üzerime Evet, inanasım gelmiyor gözümün gördüğüne Nasıl her şey kilitliyse açık denizde Nasıl korkarak büyüyorsa astım çiçeği Bir mermer gibi eriyorum hayatın kapısında Hüzün bandıralı bir gemi cansuyumda Seyretmeye doymuyor, öpüyor sonra beni
Ey gitmek denen serseri Gelinlik kuşlar gibi Sekip durma göğsümde Yağmuru bıçakladım ben Bıçaklarım seni de...
şurasını beğendim
"hayatımızda boşluğunu,eksikliğini hissettiğimiz şeyleri doldurmaya çalışıyoruz ve bunların bir kısmını ilk defa yaptığımız için hata da yapıyoruz haliyle"