0
son zamanlarda okudğum en güzel kitap olan ''ahmaklığın devri hali(david foenkinos) bi kaç alıntı paylaşmak istedim.ben okurken çok eğlendim.
''annem hasta mı?''
telefonu açan babam olduğundan,ister istemez bu soruyu sordum(annemin''telefon efsanesi''ni açıklamak için hemen bir parantez açayım;bu nesneyi kötü haberlerin havarisi,şikayet edebilmek için doğrudan bir bağlantı olarak gördüğünden,Nesne'nin önüne minik bir tabure yerleştirmişti;çünkü bilindiği üzere,oturmak ses aktarımını kolaylaştırıyordu.dolayısıyla birinin telefonu ondan önce açmasına katlanamıyordu ve bunun basit bir sebebi,tecrübesiz bir kulağın her defasında yeni haberi berbat edecek olmasıydı,hatta habere dramatik bir hava katmayı beceremeyecek ve haberi ziyan edecekti.)dolaysıyla babama telefonu ilk kez açmanın nasıl bir duygu olduğunu sordum.heycanlanmış taklidi bile yapmadı.zaten daha önce de telefonu açmışlığı vardı,hayır yılını hatırlamıyordu,ne saçma sorular soruyodum öyle hem neden habersiz arıyodum ki?
(Ahhh valide sultan nasılda aklıma düştün öyle bu yazıyı okuyunca)
bir zamanlar sevdiğin ve terk ettikten sonra da seni düşünenen bir kadın,sapmaların üzerindepsikolojik bir etkiye sahiptir;sapma türü ne olursa olsun.açık bir örnekle ele alalım:Eğer A,B'yi sevmiyorsa ama bu bir C veya D yüzünden değilse ve B 'yı hala seviyorsa ve A ile B aynı yerde kalıyorsa,alfabeyi ölmüş bi şey olarak düşünemeyiz;öte yandan A geri döndüğünde,aklı daha yeni başka şeylere kaymış olan B nostaljik duygularla A yı tekrar düşünüyorsa,orada iki tip A vardır:gerçek A ve ideal A... VE bu iki A arasında bir zaman dilimi var ki,uyuyamazsın....
