35 replies to this topic

[kÜnéfé]

kızın biri varmış akşam sakız çignemiş ertesi gün c*n çarpmış

[Denio]

klasiklerden biri...yemeğini bitirmezsen arkandan koşar...hala arkama bakarım geliyolarmı diye...nası yer ettiyse hafızamda

[kÜnéfé]

bana da tuvalette şarkı söylersen ya da banyoda gene *** çarparmış derlerdi oysa ben hep sölerim sesim bir tek orda güzel ama aklıma gelince susuom bide şu dabbeye gittim bir türlü *** yazamıom ismini
çünkü üç kez dersen bulundugu yere gelirmiş

[kÜnéfé]

tamam şu var bakın ekmek kırıntısının üzerinde bile bile yatarsanız karabasan gece sizi ziyaret eder

[Hyaman]

Daha önce duymuş olabilirsiniz ama duymayanlar da vardır.Olay Çanakkale savaşlarında geçmiştir.Kara savaşları esnasında İngiliz askerlerinden bir grup;bir bölük eğer yanlış hatırlamıyorsam güneşli bir sabah bulundukları yerden az ilerideki bir tepenin üzerine yürüyüş emri alırlar.Hava pırıl pırıldır ve gökyüzünde tek bir bulut bile yoktur.Siperlerin yakın olmasından dolayı İngilizlerin yürüyüşü Türk tarafından da çok açık görülmektedir.Bu askerler tepeye doğru yürürken aniden beliren tek bir bulut hızla gelip tepenin üzerine çöker,askerler durmadan tepeye doğru yürürler.Son askerde bulutun içine girince bulut birden yükselir ve gökyüzünde yükselerek gözden kaybolur.Bu olay iki taraf askerlerince de gözlemlenir ve askerlere ne olduğu asla bulunamaz.Savaştan yıllar sonra bile İngiliz ordusu bu askerlerin Türkiye'de esir olarak tutulduklarını iddia ederken Türk tarafı asla böyle bir esir grubu olmadığını iddia etmiştir.Ürpertici ve ilginç bulduğum bir olaydır.

[Hyaman]

Alın bir tane daha:Ankara'da babamın görevi dolaysıyla kaldığımız Akıncı hava üssü (eski adıyla Mürted) bir ova üzerinde kuruludur ve çeşitli rivayetlere göre 1402 Ankara Savaşı burada yapılmıştır.Bu bir iddiadır ve tarih bu savaşın Çubuk ovasında yapıldığını söyler.Her neyse ben liseye giderken çok yakın bir arkadaşımın annesi bir gece uykusunun kaçması sonucu kalkar ve birinci kattaki evlerinin penceresinden dışarıyı seyreder.Gece geç bir saattir ve dışardan at kişnemeleri ve konuşmalar duyan kadın önce ne olduğuna anlam veremez ne oluyor diye tam dışarı çıkacakken evin önünden atlı ve üzerlerinde eski Osmanlı kıyafetleri olan adamlar geçerler ve hepsi biraz ilerde ortadan yokolurlar.Bu olayı arkadaşım önce bize anlattığında biz de "he he tabii tabii" şeklinde tepki vermiştik ama eleman bizi annesiyle yüzleştirdi ve kadın gördüklerini anlatırken bayağı bir korkmuşa benziyordu ve ben de neden böyle birşeyi uydursun ki?izlenimi doğurmuştu.Bu arada bu bahsettiğim yer Ankara'ya 40 km. uzaklıkta askeri lojmanlar olup şehirden tamamen uzakta ve arazinin ortasındadır.Geceleri belli bir saatten sonra dışarda tek başına dolaşmak sıkı ..t gerektir.Böyle bir ortamda atlı ve kıyafetli şaka düzenleyecek elemanlar var mıdır yok mudur bilmiyorum ama bu olay benim için X-Files'lık bir vaka olarak kalmıştır.

[fharfhara]

belkim duymussunuzdur bilmiyorum ama bende bi hikaye/efsane veya her neyse iste fazla uzatmadan dalayım ben
kıbrıs cıkarmasının oldygu yıllarda gecen bi olay türk ordusu amasız bi savasın içindedir ve kıbrıs ın alınmasına ramak kalmıstır 2 mehmetcik bile bile ölüme kosarken biri digerine bi mektup uzatır ve bunu aileme ulastır demis ve adama vermis adresi.. adam sen verirsin nie ben veriim ki diye almamkta inat ediyomus uzatmayayım neticede almıs mektubu ve o askeri bi daha görmemis savas bitince mektubu o adrse götürmüs yaslı bi bayan kapıyı acmıs
asker: teyze oglunla kıbrıs ta bereber savastık size bu mektubu getirmemi söledi
teyse: eminmisin olum bi yannislik falan olmasın
A: yok teyse eminim
kadın askeri içeri alir
T: bu mu verdi sana
A: evet teyze
T: o benim oglum ama kıbrısta savasması imkansiz cünkü oglum kore de sehit olmustu
iste böle bisi

[fharfhara]

arkadaslar orda biraz bi yazım hataları olmus böle kabullenin beni:P
askeri içeri aliyo ya orda oglunu fotosunu gösteriyo belirtmemis:D hane olurda ne gösteriyo falan diye düsünen olursa die yasdim:P

[duygusuz]

ya..aslında burda büyüklerimizden duyduğumuz ilginç olayları yazacağız konsepte göre ama....
ben kendi başımdan geçen, bizzat kendimin yaşadığı bir olayı anlatacağım..
böyle bir şey hayatımada ilk kez başıma geldi...umarım bir daha da gelmez...ne korku yediğimi bir ben bilirim bir de allah bilir....ailem hala ısrarla rüya gördüğümü söyler,ama bu gördüğüm rüya değildi...bunu ben biliyorum ya..gerisini boşver..

lise1deyim....ertesi gün kimya sınavı var..ben çok yorgunum..odama geçtim..kimya kitabıma yatağın içerisinde biraz daha çalışıp uyuyacağım..neyse çalıştım az bir şey daha..uyku inanılmaz bastırdı...salondan da tv sesleri geliyor..bizimkiler annem babam kardeşim savaş ay'ın bir A takımı vardı, çok iyi hatırlıyorum onu seyrediyorlardı..gürültüleri benim odama kadar geliyordu..

bana uyku inanılmaz bastırınca..kitabı yere koydum..saate baktım 23.00..yatakta doğrulup elektrik düğmesini kapattım...tekrar yatağa girip yorganıma sarıldım..

ne kadar uyuduğumu bilmiyorum..birden uyandım..(benim odada iki ayrı yatak vardı, birinde benim ufaklık yatıyordu birinde ben)..hah işte diğer yatakta birinin yattığını gördüm...yorgan kabarıktı biri vardı içinde...bir kol yorganın üzerindeydi, ve elinde bir tespih vardı, o tespihin yemin ediyorum şıkır şıkır seslerini duyurodum..parmaklarıyla tespihle oynuyordu...tümbunları bir siluet şeklinde görüyordum, dışarıdansıkak lambalarının ışığı süzülüyordu odama..o karanlıkta görüyordum bunları..

ben saatlerdir uyuyor olduğuğ düşünmüştüm..dedim gecenin bu vaktinde niye uyumamış kardeşim...Barış dedim...cevap vermedi...tekrar Barış uyumadın mı dedim...gene cevap yok....anne dedim..gene cevap yok....korkmaya başlamıştım..babamın benim odamda yatması mümkündeğildi çünkü o hep kendi odasında yatar ve babamın tespihle uğraşma huyu kesinlikle yoktur..ben son bir şans diyerek baba dedim...gene cevap yok.....o anda düştüğüm dehşeti nasıl anlatabilirim size..o anda nasıl korktığuğumu nasıl anlatayım...aklımı yitirdiğimi sandım...hüngür hüngür ağlamaya başladım...
gördüklerim bir hayal mi yoksa diye emin olmak için kafamı oyrganın altına soktum...deli gibi ağlıyordum..bir kaç saniye sonra tekrar çıkardım..o şey hala oradaydı...ahh..şu anda anlatırken bile tüylerim diken diken oluyor...off...

birden salondan tv seslerinin geldiğini fark ettim..evet bizimkiler hala içerideydi...duvara vurmaya başladım elimle bir yandan da anne anne gel diyorum...ama sesim de çıkmıyor..öyle dehşet bir durumdu ki, öyle feciydi ki...
ben ısrarla anne anne diye bağırıyorum..kimse gelmiyor...feryat ettim annee diye..elimi patpat duvara vuruyoru bir yandan...offf...

biraz sonra babam geldi....açtı kapımı hemen ışığı yaktı...ben yatağın üzerine yüzüstü büzülmüş korkuyla ağlıuordum....babam bana sarıldı hemen...kızım ağlama ne oldu diye sormaya başladı...ben o yatağa bakamıyorum bile..cesaret edemiyordum artık....feryat ederek elimle işaret ettim yatağı baba orada biri var dedim...babam yok kızım hani nerede deyip o yatağın yorganını fırlatıp atıverdi kenara..

yatakta hiçbir şey yoktu...babam beni yatağımdan kaldırdı...yürüyemiyordum..bacaklarım zangır zangır titriyordu..salona götürdü beni zor bela..anne dedim seni kaç kere çağırdım niye gelmedin..o da dedi ki, ben duydum ama önemli değildir diye gelmedim..deli olacaktım..tabi hepsi çevremi sardı...olanları birbir anlattım..babam gördüklerimin gerçek olduğuna inandı..anneme defalarca yemin ettim gerçekten bir varlığı yatakta gördüğümü ama o benim rüya gördüğüme inandı hep..hala da inanmıyor gerçek olduğuna...defalarca dedim anne eğer rüya olsa ben nasıl anne anne diye bağırır elimi duvara vururum veya rüya olsa babam geldiğinde beni uyurken bulurdu, ben ise yatağın üzerine büzüşmüş ağlıyordum...

ha bu arada saate baktım salona geldikten sonra sakinleşme başlayınca..saat 23.05ti..ben 5 dakikada uymuşum ve uyanıp bütün bu korkuyu yemiştim...offf..içim titriyor hala....

o gece ve ondansonraki geceler o odada yatmadım...salonda çekyat vardı..annemle yattım orada uzun geceler...ne zaman ki o olayı unutmaya başladım yine tak başıma yatmaya başladım....

bu olayı unutmam mümkün değil..hayatım boyunca da unutamayacağım...sizinle paylaşmakistedim...umarım böyle bir şey bir daha yaşamam..

[Zetro]

Benim ilkokul yaşımın daha tutmadığı yıllarda Fatih'de bi evde kirada otururduk. Ki ben bunları hatırlamıyorum ama her gece banyodan sesler gelir ama her gece ve kovalar yerlere atılmış olarak bulurmuş bizimkiler, banyoda ise kimseler yok. O yıllarda İstanbulda su kesintisi hayatın bir parçasıydı. Bir gece nasıl olduysa babam bi kovaya su doldurup öle yatar, sabahları kulanmak için depo var ama o gece bi kovaya su koyar ve o gece hiç ses gelmez banyodan sabah kalktıkalrında ise kovada su olmadığını yerlerin ıslak olduğunu görürler. Bu olaydan sonra her gece banyoda bir kova su bırakırlar ve sabah aynı manzara kovada su yok ve yerler kısmen ıslak.

Bir gece babam işten çıkmaz annem evde oturur ben içerde pirelere iniş izni vermekle msşgulün bu sıralar, gece geç bir saatinde annem televizyon izlerken bir subay gelir üzerinde askeri üniforma annemin karşısına oturur bi süre baktıktan sonra banyoya gider ve oratdan geldiği gib kaybolur annem abdest aldığını söylüyor çünkü dua sesleri geliyormuş içerden.

Bizimkiler feci soğuk kanlıdır annem babam hiç bi şeyden korkmazlar bunu böle normal bişeymiş gibi anlaıtr hep, ben az biraz tırsağım sadece öle bağırmam filan ama oda değiştirirdim kesin .

Derken bir gece babam evde rakı şişesi düşürüp kırıyo ve ev haliyle bi süre hoş bi alkol kokusuna boğuluyo bu olaydan sonra ise banyodan gelen sesler kesiliveriyor gene aniden. Ben hiç bi şey hatırlamıyorum ama komşular bile banyodan sesler geldini duymuş ve yalan söliceklerini sanmıyorum. Buda gerçek ilginc bi olay işte...

[flame]

dikenlerim tüy tüy oldu ya

[kara]

ananem anlatmıştı zamanında;

küçükene ayaklarımı tutarak oturuyordum... "kızım, ayaklarını tutarak oturma" dedi...
bende çocuk inadı işte "bana ne oturcam dedim sonra ananem anlatmaya başladı
"bende senin gibi oturuyordum annem ayaklarını tutarak oturma dedi dinlemedim, sonra sobanın yanından aldığı maşayla ellerime vurdu ve öyle oturursan baban ölür dedi" die anlattı...

çok şaşırmıştım.... hala da şaşırıyorum...
sizcede saçma diil mi?!

[minikella]

yani ne alaka babanın ölmesi falan korkutmak için demiştir.
babamın anlattığına göre eskiden, babam çocukken, onların köy bağlık bahçelikmiş.babam yazın hergün balık tutmaya gidermiş,bigün yine giderken üzüm bağından geçerken ilerde yüzü gözükmeyen uzun beyaz elbiseli uzun sakallı bi adam görmüş.korkmuş koşmaya başlamış,adam peşinden gelmemiş tam atlattım derken birden tekrar ilerde belirmiş.acayip korkmuş ve daha hızlı başka bi yöne koşmuş ve bişekilde eve gelmiş.babasına anlattığında orda eskiden beri hep o adam gözükürmüş bazılarına.yatır tarzı bişey varmış.inanın dinlediğimde bi daha köye gitmek istemedim

[Restless]

bende benim başıma gelen olayı anlatıyım:

geçen yaz temmuz ayıydı yanlış hatırlamıyosam geceleyin su içmek için kalktım.nyse mutfağa doğru yöneldim sonra elektriklerin kesik oldugunu anladım.uykumda gelmeyip aklııma korkunç şeyler gelemeye başlayınca annemi cağırıp yanıma yatmasını istedim.kısa bi süre sonra uykuya dalmış olmalıyım ki gözlerimi açtığımda yanımda annem yoktu.tekrar kapadım gözlerimi ve renkli değişik iskelet gibi bişey hızlı bi şekilde dönüyo gözlerimi açmaya çalışıyorum ama yok mumkun diil acılmıyo bağırmaya çalısıyorum o da olmaya kıpırdayamıyorum ölüyorum zannettim hemen dua okumaya başladım ama okuyamıyorum.snra birden geçti bi baktım annem yanımda ışıklar acık bana su içirmeye çalışıyo...gördüğüm rüyamı başka bişimi blmıyorum ama acayip etkılenmıs olmalıyımkı titreyip bağıra bağıra ağlıomusum...