sağ bileğimden bi ağrı mı desem taş mı desem bişey giriyomuş ve sol bileğimden çıkacak gibi olurken, çıkmıyor, orda kalıyormuş..doktor doktor geziyomuşuz..ama her gittiğim doktor sabaha ölür bu, deyip yolluyormuş bizi..şokdaymışık...ailecek..o korkuyu, o gözyaşlarımı,ya o ölüm korkusunu anlatamam..sabaha öleceğimi bilmek, namaz nasıl kılınıyordu diye sormak,kılmaya çalışmak,eşarp aramak,takmayı becerememek,hadi ya çabuk olun vaktim azaldı demek,aha ben sure bilmiyordum pek fazla, diyerek iyi bari cehenneme gidem de kurtulam diye isyan etmek,ve tüm bunların üzerine öte tarafı göremeden uyanmak...
yani smiley attığıma bakmayın, yazarkee bile ellerim buz oldu kanım çekildi gözümün akı devrildi
0
menüyü istiyorum..direniyor falan garson başlarda ama sonra iade etmem şartıyla veriyor..menü de menü hani.. ansiklopedi kalınlığında bişey ve içerisinde yazan yemeklerden bi b.k anlamıyorum. b.k olsa anlardım da yani öyle işte..menünün anlayamadığım diğer kısımlarında ise çeşitli matematik hesapları, formüller ve bizim evin bu ay ki elektrik faturası var..yan tarafımda da pilav üstü kuru yiyen bi müşteri var.. ona dönüp, döner ekmeğin fiyatını soruyorum fakat aldığım cevapla açlıkdan gebereceğimi anlıyorum..milletin sorunlarıyla ilgilenmediğim ve bir ingiliz aristokrat ailesine mensup olduğum için, bu çin lokantasında aç kalacağımı söylüyor..ağlamaya başlıyorum..nee? bitiyo burda rüya 
