bu konuya 397 yanıt verildi

[Emily]

pazar günlerini seviyorum..uyuyabildiğim ve uzun uzun kahvaltı edebildiğim tek gün...
bugün kavga da yok, barıştık gibi..birlikte kahvaltı ettik de iki satır konuştuk hatta
belki de diyorum ya zaman bırakmak, fazla zorlamamak en iisi..

düşünme,yaşa...ne geliyosa içinden...
evet evet,artık bunu öğrenmeye başlıyorum...bi de sorularımı azcık azaltabilsem ..

[IssIz]

paylaşmamaya kararlıyım,bıktım içi boş kalabalıklardan,dost görünüp bencillikten başka şeyi olmayanlardan..

yalnız olmayı kendim seçtim ve şikayetim de yok..böyle iyi...etrafımda kendinden başkasının derdini önemsemeyen,sadece konuşan dinlemek nedir bilmeyen yığınlar olacaksa yalnız kalmak en iyisi...

dost aradım bir ara,hatta akraba...gördüm ki bazıları yapaylıktan başka gerçek bilmiyor...



evet,yalnızlık paylaşılmaz,paylaşmamaya kararlıyım...............................

[Emily]

yalnızlık paylaşılmaz, ebedi dostum olarak terketmeyen sevgilim olarak hep içimde yanıbaşımda var olucak...
ama şunu çok ii biliyorum yalnızlığım, sevgi paylaşıldıkça çoğalıyo, dertler ise azalıyo anlatıldıkça ,paylaşıldıkça...
hayatım önemli ben önemliyim sevdiklerim herşeyden önemli bilsem de herkes hakettiğini almalı artık kavrama aşamasındayım ...
bi insanın hayatımdaki rolü ne kadar büyük de olsa,canım da olsa,ailem,sevgilim,dostum farketmeden ; yapılanları sonuna kadar hoşgörmekten vazgeçtim artık...sevgi sömürüsü çok can acıtıyosa gitmesini de göndermesini de bilmek gerek..
beni ben olduğum için, hayatında olmamı istediği için yanımda olanlarla devam etmem gerek yoluma..kendi istekleri için kendi istedikleri yollarla yanlarında olmamı isteyenler, bundan böyle ne yazık ki ailemden dahi olsalar yanlarında bulamayacaklar beni...

İnsan sevdiklerini öldürür diye bir söz vardır ya; aslında bakın, insanı öldüren de hep sevdiğidir...
(fight club hep doğruyu söyler...!)

[IssIz]

dostluk emek istermiş..öyle söylerler...doğrudur da....ama hep bunu dilinde tekerleme haline getirenler vazgeçer önce...

biri vardı,ölüyordum eşiğine geldim dedim...
nasıl oldu
neden
anlatmak ister misin
şimdi nasılsın
senin için ne yapabilirim


demedi....


bilmiyordum,kimse bana birşey söylemedi...dedi....

bazı şeyler söylenemiyor,söylenmiyor,söylenmesine gerek duyulmuyor..bazen insan sorulsun önemsensin istiyor...ama bunlardır,dostluğun sınavları...ya geçersin ya kalırsın...

bazıları için kendisi ''şimdi''önem kazanmadı...HER ZAMAN ÖNCE KENDİSİ ÖNEMLİYDİ!...

yalnızlığım değerli evet,emek olsaydı dostluk da en az bunun kadar önemli olabilirdi...

[Emily]

sanallık ile gerçeklik kavramları bazen çok kolay karıştırılabilir...
bazen de gerçekler sanallaşır.....

tıpkı matrix gibi....kim sanal kim gerçek....ne doğru ne yalan...

insan beyni daha doğrusu bilinçaltı çok ilginç oyunlar oynayabilir..dikkat etmek gerekir mi...tıbben evet....

ya sonra..?

[IssIz]

yalnızlığım, tek dostum;

sevdim, severken sevginin sahtesinin olmayacağına inanarak...sevgim de nefretim kadar gerçekti hep!

biraz deliyim,sorunlarım var,bazıları üstesinden gelinemeyecek gibi de dursa da aşacağıma dair umudum da var...

herkesin, herşeyin sahte,en zeki,en akıllı geçinenlerin kalpsiz olduğu bir zamanda deli olmayı ve hep böyle kalmayı tercih ederim...

yalnızlığım,en değerlim;ben olsam eksikleriyle eğlenmezdim.....tek güldüğüm eksiklik duygu ve idrak eksikliği..çünkü bahanesi yok...(bencillikten başka)

[Emily]

zeka ve delilik arası çook ince bi çizgi....bi bakmıışım bu tarafta bi bakmışım o taraftayım sanki...

insanların içindeyim seviyorum insanları der bi şarkı ben de ...

insanları insanlara rağmen seviyorum hala....

[IssIz]

en sevdiğim,en sevgilim yalnızlığım,en vefalı o...başkasına tahammülü yok sevgilimin..paylaşamaz beni kimselerle,ben de onu....

[Emily]

açtım pencerelerimi hayatım havalansın ....
tüm kışlıkları rafa kaldırdım bi de...

şarkıyı aynen uyguluyorum ve sanırım ii geliyor....öğrenicem biliyorum..zor olucak ama olucak..ne kolay ki...

I need you...

[Gölge]

Arkadaşlar geldi sonra oturdular masama..
düşünmedim seni yooo..
istanbuldayım nasıl olsa..
eğlenmeye bak şu sevgili dünyada zevk almayı tad özverili dünyada istanbulda istanbulda istanbuldaa..........
na nananan na na nanan ananananan

[Emily]

bu sabah yine her sabah ki gibi sıkıldım istanbulda
moralim bozuk
cereyan kesik
hele bir de sen yoksun ya çok yazııkk.....

çağırmazdım acil olmasa demi.....

[Emily]

tam 6 gün var biliyorum..ama başladı bile tüm yayın organlarında bahsi geçmeye..
ve biliyorsun ben o gün tek kelime dahi etmiycem, kapatıcam televizyonu radyoyu, gazate de almıycam bi tane bile hem de en sevdiğim gazete günü olmasına rağmen...
bu pazar ben geçici olarak kapatıcam yine kendimi baba...
artık saymıyorum yılları, bu kaçıncısıydı ..bak doğumgünüm de geçti zaten...ilk sen kutlardın gibi kalmış aklımda, öyle miydi baba?
masal kahramanımdın beni masallara inandıran ve tek aşık olduğum adamdın belki de..seni aradım hep sana olan tüm kızgınlığıma inat...artık inanmıyorum ne masallara ne de aşklara biliyo musun baba!
daha 4-5 yaşındayken, götürdüğünde hani seni o üniformalılar,biliyordum geri döneceğini adım gibi, gözlerinde görmüştüm ve tuttun da sözünü.ben erkekler sözünü hep tutar sanmıştım baba...
sonraki gidişinde bakamadım bile gözlerine, kaçırdın mı benden baba, dönmeyeceğim diyemediğinden mi sevmediğinden mi bilmedim hiç...ve bi daha dönmedin baba...
şimdi tomurcuğum dedin kızın bi başına,sensiz savaşıyor hayatla baba...
artık saymıyorum yılları, bu kaçınısıydı hatırlamıyorum bile bak..
sensiz varolabilmeyi sen öğretmiştin hatırlıyo musun bak kızın başardı öğretilerini,
sana karşı bile uygulayabiliyor baba...
artık hatırlayamıyorum yüzünü,iice sıyrılıyorsun kanımdan baba..
artık saymıyorum ,bu kaçıncısıydı..ve bu pazar yine kapatıcam kendimi bi süreliğine dünyaya...
sensizliğin canımı yaktığını kimsenin anlamasına izin vermiycem yine..kendimin bile!
dediğini hatırlıycam ufaktan sıkışırsam, babalar günü de neymiş tüketim toplumunun bi oyunu..

masallar gerçek değilmiş baba..hiç olmamış...zaten tüketim çılgınlığı diil miydi herşey baba..sen de tükenmedin mi....

korkmuyorum bu sene temmuzdan artık baba...korkmuyorum...!

[Emily]

kitaplara sığmaz yaşadıklarım
ellerim havada sana dualarım
üstüme yıkılmış yorgun yıllarım
karanlık dünyamda yapayalnızım....

[Emily]

Sen benim Hiçbir Şeyimsin
Yazdıklarımdan çok daha az
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Lüzumundan fazla beyaz
Sen benim Hiçbir Şeyimsin
Varlığın yokluğun anlaşılmaz

Sen benim Hiçbir Şeyimsin
Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Uykumun arasında çağırdığım
Çocukluk sesinle ağlayarak

A.İLHAN....

sen benim hiçbişiyimsin.....!

[Emily]

nasıl çok seviyorum İlhan'ın şiirlerini...nasıl hem de...

Yan yana uzanırdık ve ıslaktı çimenler
Ne kadar güzeldin sen! nasıl eşsiz bir yazdı!
Bunu anlattılar hep, yani yiten bir aşkıGeçerek bu dünyadan bütün ölü şairler

Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver
Bu aşk burada biter iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider.



vakit tamam artık seni terkediyorum....!

[Emily]

yasıyorum bi süredir buraya...ne biri okusun diye ne de birilerine bişiy anlatmak için...
burayı bu yüsden açmıştım zaten..içimden geldiğinde içimdekileri biraz doğru biraz eksik yanlış buraya dökebilceğim bi yer olsun diye..
işe de yaradı ..yazdım hep.kimi zaman bi şiir kimi zamam bi şarkı anlattı bendekilerin çokçasını..
kelimeler bazen öyle bi anda tıkanıyolar ki ya da öyle gereksiz zamanlarda çıkıyolar ki benden bağımsız, içimi acıtıyo..
herşeyi akışına bırakmaya devam..sorular hep var terketmiyo yalnızlıktan daha acımasızlar ..ama onlarla da başetmeyi öğrenicem bi gün..umarım fazla geç olmaz...

[Emily]

gidemiyorum kalamıyorum bırakamıyorum terkedemiyorum anlamıyorum algılayamıyorum soramıyorum cevaplayamıyorum cevaplanamıyor da zaten ..

bıktım kendimden kendim kendim delircem o olucak....ben de yalana kaptırıp tamımadığım insanlara mı döksem içimi...ama tanısıklarım anlamzken onlar ne anlıycaksa..

bi hafta belki de daha azkaldı..sonra dağılmak serbest günlerim başlıyo..ehiii..
az daha sabredeyim...

[Betüs]

Yalnızım Yalnızsın Yalnızız

kimse içimdeki boşluğu görmüyor
bir adresi yitirmek neler hissettirir insana
kalp atışlarından uzak olmak
soluğunda duyamamak mevsimleri, düşünmüyor

çok şey bilmenin hoş karşılanmadığı zamanlardayız
ciddiye alınmıyor sorularımız
gün afrikalı kalmaya kararlı
bu dünyadan olmamak da yetmiyor

ve siz geliyorsunuz, sarı elbisenizle bir silüet
hayatımdaki eksikleri gösteriyorsunuz
küçülüp silikleşiyorum, hafifliyor bedenim
yalnızlığım dağılıp çoğalıyor sesinizde

ben artık sadece kuşların şarkısını dinliyorum


alinti

[Emily]

üstteki şiir çok güsel ve Metin Celal'in....

[Emily]

malum günün konusu yağmur...3 gündür ist.un sadece tek bi bölgesine yağanlarına bile denk gelmiş biri olarak yine ıslanıcam birasdan..
başlardaki keyfi azcık kaçtı gibi oldu benim için..kuru dolaşamaz oldum...

ama bugün biras farklı serin de hava...çıkıcam bi müddet sonra dışarı, mont yok ceket yok..bi tişört bi ben.....yine iliğime kadar işliycek yağmur taneleri...

sonra eve vardığımda o kadar üşüyo olucem ki üstümü değiştirip azcık kalın bişiyler giydiğimde hissettiğim o sıcaklık hissi güven duygusuna bırakıcak yerini sanki...

yağmur var şehrimde, hüzün de....nedense bu havalar ayrılık hissini hatırlatır bana heep...belki de sonbahara benzetiğimden..

"yarim Haziran" işte..ne diyim...