516 replies to this topic

[speed]

öffff annneee ya sus biraz bak yanlış yazmışım üst satırı pardon (anneme diyemiyorumda saygımdan dolayım)

[IssIz]

valla susuyom...

e hoş geldin..

[speed]

hoşbuldukkk blokcuga

[Yücel]

yücel iyi misin?
çay verim mi?

Ben her zaman iyiyimdir Serra;psikoloji bölümünde yazdıklarımıza bak kıyaslamak için

http://www.harabe.ne...opic=1132&st=45

Bir kaç mesaj yukarıda kendi yazdıklarına da bak.

Çayım eksik olmaz benim.Ama sana çayı sevdiğimi birisi söylemişse her söylenene inanma derim hakkımda.Bir zamanlar müridlerim olduğu bile söylenmişti.

[speed]

Neler aradık, farkında olmadan,
Beşinci mevsimler oluşturduk,
Yirmibeşinci saatler,
Altmışbirinci dakikalar,
Otuzikinci günler,
Onüçüncü aylar...
Gökkuşağına renkler ekledik...
Sevginin rengi diye...
Sekizinci renk dedik adına...
Ocak, Şubat, Mart, Nisan,
Mayıs, Haziran, Temmuz,
Ağustos, Eylül, Ekim, Kasım,
Aralık ve adı her neyse,
Bir Onüçüncü ay...
Yıldızları topladık bakışlardan,
Bahçeden bir demet papatya toplar gibi,
Gözbebeklerimizde yakamozlar ışıldadı,
Sandallar yüzdürdük, mavisinde,
Mehtabı yorgan yaptık geceye...
Güneşi alıp avuçlarımıza,
Karanlıkları aydınlattık...
Bulutlara yükledik gözyaşlarımızı,
Sevgimizi koyduk, göçmen kuşların kanatlarına...
Şiirler yazdık bir düş perisine,
Mısralar tükettik, beyaz atlı bir prense...
Ne kadar da aptaldık...
Bir nefes kadar yakınken aşk...
Kayıp gitmesine müsade ettik,
Avuçlarımızın içinden,
Döküldü parmaklarımızın arasından...
Gitme kal, sana ihtiyacım var...
Seni seviyorum diyemedik...
Gururumuza kurban ettik en güzel şeyi...
Heder ettik, hem kendimizi,
Hem en değerli şeyimizi...
Sonra acıdık, sonra kanadık...
Sonra avaz avaz sustuk,
Sonra ıssız köşelere saklandık...
Karanlıklarımıza bir mum yakamadık...
Bu sonları hep biz istedik,
Hep biz hazırladık bubi tuzaklarını...
Elimizde patlarken ayrılıklar...
Haykırdı her bir parçamız,
Bize sormadı bile...
Seviyorum, özlüyorum hala diye...
Yazık ettik be gülüm,
Yazık ettik ömrümüze.

[IssIz]

ayy sen burda mıydın?canıııımmm...

''Mısralar tükettik, beyaz atlı bir prense...
Ne kadar da aptaldık...''

gerçi 2.cümle sonraki satırlarla bağlantılı ama ben onu üstündeki cümleye bağlamayı tercih ettim...işime öyle geldi...

teşekkür ederim hızlı oyun arkideşim..

[speed]

Evett burdaydım tabi hızlıca blog u sözden geçirmeye calıştımm öyleee

yine bulmuşsun içinden birşeyler.

[IssIz]

bulmaz mıyım hemşerim?

''avaz avaz susmak...'' işte tüm yapabildiğim...güzel yazmış adam...

[speed]

canım sıkıldıkca okurum ben bunu

[speed]

Keşke demekten hep nefret ettim ben! Bu hayat
denen boşlukta her keşke dediğimde bir parçam
daha koptu sanki... Bazen düşünüyorum da acaba
kaç yanlışım kaç doğrumu götürüyor? Yoksa yitik
doğrularla mı yaşıyorum? Yitik hayaller peşinde
miyim? Kendi yalanlarında kaybolan
insanların,timsah gözyaşları parçalıyor içimi!
Onların göz yaşlarında boğuluyorum. Bir mum gibi
eriyorum, acılarımın karşısında... Ölmeden
mezara gömülüyorum sanki,yüzümdeki o sahte
maskenin kirlerden arınmasını bekleyen bir
zavallı gibiyim! Kaybedenlerden olmak
istemiyorum ama içimden bir his o yolda olduğumu
söylüyor. Her gece acılarım ve ardında getirdiği
göz yaşları süslüyor yatağımı. Bir ses çağırıyor
beni, kutsal bir kiliseye doğru yol alıyorum
sankir30; Kim olduğunu bilmediğim biri var
karşımda,kulağıma eğilip ürpertici bir
sesle,kanatlarımın takılma zamanı geldiğini
söylüyor. Ben de onar17;r17; Tutamadığım
gözyaşlarım mısın yoksa içimi eriten acılarım
mısın?r17;r17; diye soruyorum ve gözlerime
bakıpr17;r17; Sen kaybedenlerdensin çünkü ben
senin ölüm meleğinimr17;r17; diyor. Ürperiyorum,
içimde tarifi olmayan bir acı beliriyor ve daha
fazla kelimeleri süsleyemiorum,sessizce
lanetlenmiş ruhumu ona teslim ediyorum. Belki de
bu benim için mutlu bir son oluyor ve ölüm
meleğim beni sonsuza dek bu hayattan çekip
alıyor.

[IssIz]

bunu sen yazdın değil mi?

az biraz susuyoruz biriniz gelip ağlatıyo yaff...

lanetlenmişlik hissini çok iyi bilirim...


(sen her kaybolduğunda ben seni burda bularım demi? )

[speed]

evett burdada yoksam uyumuşumdurrr

[speed]

Küçük Kızın Armağanı
Adam 3 yaşındaki kızını, pahalı bir hediyelik kaplama kağıdını ziyan ettiği için azarlamıştı. Küçük kız, koskoca bir paket altın yaldızlı kağıdı bir kutuyu eğri büğrü sarmak için kullanmıştı...

Bayram sabahı küçük kız paketi getirip "Bu senin babacığım" dediğinde üzüldü, acaba gereğinden fazla mi tepki göstermişti kızına... Bir gece önce yaptığından utandı...

Ne var ki paketi açınca yeniden öfkelendi. Kutunun içi boştu... Kızına gene bağırdı:

- Birisine bir hediye verdiğinde, kutunun içinde bir şey olması lazım. Bunu da mı bilmiyorsun?!

Küçük kız gözlerinde yaşlarla babasına baktı:

- O kutu boş değil ki baba, dedi. "İçini öpücüklerimle doldurmuştum"

Adam öyle fena oldu ki... Koştu... Kızına sarıldı... Beraberce ağladılar.

Adam o altın kutuyu ömrünün sonuna kadar yatağının baş ucunda sakladı. Ne zaman keyfi kaçsa, ne zaman morali bozulsa, ne zaman kendini kötü hissetse, kutuya koşar, içinden minik kızının sevgi ile doldurduğu hayali öpücüklerinden birini çıkarırdı.

[Rose&Rain]

Müthiş bir hikaye bu. Gözlerim doldu çok duygulandım okurken.İyi ki yazmışsın bunu buraya.Ellerine sağlık.

[Yücel]

Uydurma bir hikaye,kesinlikle yalandır.O kadar duygusal bir adam kutunun içi boş diye kızını azarlamazdı.Duygu sömürüsü işte.

[speed]

nasıl yorumlamak istersen öyle olsun yücel

[Lavinia]

hikayeler,masallar her zaman abartır doğru olacak diyede bir kural yoktur önemli olan içinden güzel anlamlar ve yararlı sonuçlar çıkarabilmektir bence

hikaye çok güzel speed,sağol

maddenin değeri maneviyata yetişemiyor,unutmamak gerekiyor ama anlayışsızlığımız bazen tavan yapabiliyor işte

[Yücel]

Böyle abartılı yalan öykülerle sanal duygular yaşamak yerine gerçek dramlara duyarlı olabilmek önemlidir ki insanlar gerçek dramlar karşısında nasıl davranıyor ona bakılmalı.Çok üzüldüm,ben çok iyi bir insanım diye kendimizi kandırmayalım.

[Rose&Rain]

Yücel herşeye maydanoz olmak gibi bi zorunluluk mu hissediyorsun kendinde?
Ya da muhalefet? Böyle yapınca eline geçen bişey var mı?

[Rose&Rain]

Sanal duygular diyerek küçümsediğin bu duygular insan niteliklerindendir ve nerede okuduğun ya da nereden duyduğunun bir önemi yoktur önemli olan sana verebildiğidir. Sana kattığıdır.Ders alabildinse sorun yok, alamadınsa senin açından kayıptır.Abartılı ya da değil burdan çıkarılan sonuç önemli kanaatimce.