67 replies to this topic

[KaKTüS]

Dalarım uçup giden bir yelin peşine
Gülen yelkenini düşünürüm yine
Bir boşlukta bulurum kendime
Hava sıcak ama üşütür beni
Yoklarım kayıp giden
Ak yelkenimi
Süzülüşlerini
Çözülüşlerini

Uyanırım yine tatlı... bir düşün ardından
Çocukluğumun koynunda bulurum kendimi
Hava çok acı yakıyor içimi
Bakarım yitip giden
Ak yelkenime
Süzülüşlerine
Çözülüşlerine

Bir bahar ihaneti uzanıyor yaz mevsimine
Döküyor kirlerini bakir gözlerime
Alanı hiç yok mudur şu yüce sevgilerin
Niye mutlu olmaz yelken
Öpüşlerimle
Sevişlerimle
Deyişlerimle

Vereni hep ben oldum... mavi sevgileri
Bütün şarkılarım anlatır
Ak yelkenimi
Süzülüşlerini
Çözülüşlerşini


Murat Yılmazyıldırım

[whıte pearl]

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yaşarız
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım.
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?
İçimden bir şey :
belki diyor.

18.02.1945

Nazım Hikmet Ran

[KaKTüS]

O gece yeniden kapandım yabancılığıma...Kimselerle konuşmadım... Kimselere soru sormadım...Kapımı örttüm, perdemi açtım...

Ne zaman dikenlerimi birazcık masum tutsam, başıma üşüşüyor, egoların tatmin bilmez heybeti...

Yelken lazım demiştim hep... Gün ışığı vurmasın, tamam, hissiyatıma...Bana göre değildi, vazgeçtim...


Dokunma, iyiyim...

[KaKTüS]

Yama yapmaktan sıkıldım bu gün... Neye göre, kime göre yaşıyorum, onu düşündüm... Nefes alıp vermekten ibaret değil hakkaten...


Büyüyorum ya bir de, hiç hoş değil... Dalgaların arasında kaybolan mavi mayolu kız nerde?

[KaKTüS]

Hepinizi çok özledim...

[duygusuz]

biz de seni tatlım öğretmenim...

[KaKTüS]

"Kendine iyi bak." derler...

Yine de noktayı sona eklerler ...

[KaKTüS]

Yeşil bir yaprağın damarında gizli umudumu öptüm de yattım.Uyurken korkmayacağım bir rüyanın hayali yumuşatıyordu yastığımı...
Dişleri gösterme sanatının en munzır anları geldi aklıma ve esnedim...Sebebim ki, düşünmüyordum o an; gözlerimi kapamamıştım henüz...
Ciğerlerimin üstündeki yosun tutmuş kayaları bile derin bir oh çekinceye kadar hissetmemiştim...
Tam yelkovanın ipini çekecektim ki;o daralttığım soru geliverdi hatrıma. Tekrar sustum,susturdum ve sordum:

- Acaba bana tapınsalar, Tanrı olacağımı mı sanırlar?



Daha...Açım...Doymadım...