bu konuya 148 yanıt verildi

[Serra]

bişi diil hoşgeldin ayrıca...

[Serra]

ne çok şey anlatasım var sana..öyle çok konuşasım var ki...bi bilsem beni dinleyeceğini...
ama muhtaçlığımı bilmeni de istemiyorum. napsam..hangisinden başlasam sana anlatmaya...
yeni başladığım işim bile seni hatırlatıyor sevgilim. burda bi tane şefimiz var. sağolsun iyi adam ama beni sevemedi bir türlü.. biraz milliyetçi sanırım.. işe alınmamı da istememişti. söylemedi ama gözlerinden anladım.. tıpkı ayrılmak istediğini de ilk gözlerinden anlamam gibi..neyse...söz açmıycam bidaha bu konuyu...
öğlenleri mola veriyoruz. en yakın kafeye gidiyorum bişiler atıştırmaya. genelde tost yiyorum..ama oranın salataları da çok güzel..sirke koymasalar daha güzel olucak ama..neyse...yarın söylicem benimkine koyma diye.. senin gibi uzun uzun tarif edicem...
akşamları saat tam 7de bırakıyoruz işi..sanki sana gelirmiş gibi saatin yediyi vurmasını bekliyorum sevgilim. o son bir dakika bile o kadar boğuyor ki beni bilemezsin. senden önce evde olmak, geldiğinde sofranı hazırlamak...kızardım çoğu zaman ama özledim...
belki ufak çaplı bir depresyondur bu geçirdiğim. gittiğini kabullenemedim hala. daha doğrusu hayatından çıkışımı...kimseye böyle bağlanmadığımdan olsa gerek; kopması çok zor oldu. şehrine gelmeye korkuyorum sevgilim. sanki her sokakta ayak izlerin var. sanki ensemde nefesin birazdan omuzuma dokunuzak elin...
seviyorum hala seni..
yeniden desen...
belki...
neyse...
söz açmıycam bu konuyu bidaha sana...

Bu mesaj Serra tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 16.11.2006 - 23:14

[dementieva]

ANLAŞILMAZ SESLER YİNELİYOR BEYNİMİN EN ÜCRA GENLERİ
VE BU ARA ÇIÐLIÐIM HERKESE HİTAP EDİYOR...
ZANGOÇ SUSMAYACAK DEMİŞTİM,SUSMUYOR...!

[dementieva]

BİR İZ BIRAKALIM KENDİMİZDEN KİMSE ÖRTBAS ETMESİN BİZİ..

[albashara]

ya diyecek birşey yok Serra bi solukta okunuyor...
Bir iz bırak bende sana , bana , bize dair..."gerçek" olsun...

[Serra]

bitirdiklerim...başladıklarım.. hangisi daha fazla diye düşünürken cevabı bulduğum yerde üşüyorum...
nerde eski zamanlar değil mi? önceden yani en azından lisedeyken renkli renkli ojlerim vardı. dirseklerime kadar eldivenlerim. modaydı o zamanlar. bi de o zamanlar şimdiki gibi bi kotu 4 sene giymezdim..modası geçtiği gibi fırlat at...ama mutluydum azıcık da olsa.. yine annesiz babaszdım ama mutluydum...
babannem vardı. ben okuldan gelene kadar çorbamı hazırlardı mutlaka..80 yaşına rağmen sağlıklı bi hatundu. ta ki kollarımda ölene kadar... ona da çok üzülmüştüm.. kopmuştum. sonra koptuğum yerden bağlandım tekrardan hayata...iyi mi yaptım acaba diye sormak şimdiş geliyor aklıma..? ve cevabı da şimdi yer ediyor kafama...
iyi yapmamışm... koptuğu yerde bırakılmalıymış.. bilememişim...
ama geçti artık.. ama akıllandım şimdi. ama ..neyse...
her gece yatmadan önce dua ediyorum sana. allahım ona iyi bak diye. üşümesin yanında diye. belki de sırf sen istemiyorsun yanında olmamı diye almıyor beni tanrı. neyse sevgilim.. uzatmıycam çok. çok iyi bak kendine olur mu? üşümesn ellerin...

[Serra]

sana olan son mektubumu yazmıştım. ama içimin acısından elimden başka bişiy gelmiyor. kimseye farkettirmemeye çalışsam bile içime damlayang özyaşlarımı durduramıyorum. nasıl acıtıyor nasıl yakıyor bilemzsin. sensizliği bugünlerde daha fazla hissediyorum sanki..
bugün hastaneden dönerken seninle buluştuğumuz yerlerin önünden geçtim.. fenişteki üstgeçitin altında bi demet papatya vermiştinya hani..sonra ordan bi 5 dakika kadar ileride pimaşın orda...dudaklarıma küçücük bi öpücük kondurmuştun. sonra mekdanısın orda. ayrıldığımız yer.
pimaştan fenişten ve mekdanıstan da geçerken gözlerimi kapadım. içim cız etti. gözlerimi açmamak için tuttum kendimi. biliyordum açarsam eğer durduramicam gözyaşlarımı minibüste rezil olucam. açmadım gözlerimi. tuttum kendimi. sonra açtım. bu seferde kapamamk için tuttum gözlerimi..kapatırsam eğer göz kapaklarıma sığmayan gözyaşlarım atlıycaklardı yanaklarıma..
dayanamadım bu sefer. içimin acımasına tahammül edemedim daha fazla. durağıma iki durak kala indim. saat daha altıydı ve gün henüz tam ağarmamıştı. köpek sesleri geliyordu sokak aralarında. korkmadım hiç. hıçkıra hıçkıra ağladı sokaklarda. merdivenlere diz çöktüm oturdum. ağladım.
belki duyar gelirsin bi bigün bu çağırmalarımı. belki gelirim aklına bi gün. olur ya.. şaşırırım belki bigün kapıyı açtığımda.

[Serra]

bugün anladım gerçekten bittiğini..yaşamadığım herşeyi yeniden başlatıp yaşamam gerektiğini..keşke dememeyi..kimsenin arkasından yas tutmamayı...en baştan değil..bıraktığım yerden devam etmem gerektiğini..
geçmeye başlıyor sancım. az kaldı..aşık da olucam yeniden...baharım erken gelicek..çabuk gelicek..geçicek..geçmek zorunda..
içim eskisi kadarçok yanmıyor. mutluyum..huzurum da gelmeye başladı. gezilcek yerler farkettim buralarda. hepsinin fotoğrafını çekmek lazım.
yaşamak güzelmiş..bugün anladım..siyahtan beyazdan başka renkler varmış..

[Serra]

O kadar acele ile çıktım ki sabah evden; ruhumu yatakta unutmuşum. Zaten hayatın gerisinden gelirdim, ama bugün o kadar bariz ki sürekli bir ağır çekim film izler gibi bakıyorum etrafımdaki insanlara. O kadar normaller ki, yoksa asıl normal olan benimde çaktırmama ihtimalim su üstüne mi çıkmıyor. Olsun bugün bahardan gün almış bir coşku ile karışık boş boş adım atan ben varım. Bir de sen; otobüsün camına yüzünü dayamış- bildiğim yüzün- göz kapaklarımın ardı sıra çoğalıp giden…
Gölgemden daha hızlı hesap makinesi kullandığımı fark ettim. Ne kadar iyi bir muhasebeci olduğumu kanıtladım, duvardaki bana. Çok mutluyum.

[dokuzharf]

Yürürüm ipte ağım yokken hemde kopkoyu içim
İnan cok calıstım bu kaplsiz dünyayı sevebilmek için
Neyim varki senden baska hadi son birkez
Ceplerimi yokla aşk kırıntıları kalmış olmalı biraz...

[Serra]

yolun açık olsun sevgilim....

[Serra]

az kaldı sevgilim. unutucam seni.
yaşadığımız ne varsa..hepsine bi kalem çekicem ve biticek. silinicek herşey. kalmıcak.

sadece sohbetini özledim. telefondan da olsa sesini duyabilmeyi. sesinin bana güven vermesini...
neyse..
bitti bu aşk sevgilim. az kaldı unutucam seni...
canım sevgilim...

[Serra]

dönebilsem keşke sana... kollarına.
keşke herşeyi sil baştan yapabilsem.
biliyorum istiyorum.
ya da belki de hiç bişey bilmiyorum..
seni çok seviyorum.

[albashara]

Yeni farkettim bende iz bırakması gerekenin kendim olduğunu...Biliyorum geç oldu , biliyorum acı oldu, biliyorum artık benim temellerim sarsıldı, biliyorum ki o temelleri sarsanda bendim sarsılmasına izin verende...Ama neyi bilmiyorum biliyor musun benim kalbim neden benim celladım oldu ...NEDEN...

Bu mesaj albashara tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 15.12.2006 - 00:46

[Diesel]

işte gene seninle yaşacağım dakikaların provasındayım ama o ilk günkü heyecanın olmamasının nedenini kendimde aramaktan vazgeçtiğimin ilk dakikasındayım, kimbilir gene hangi vaadlerde bulunacaksın bu yerinde sayıklayan ilişkinin bitmemesi için oysaki bu duruma getiren gene sendin ve gene bitmemesi için uğraşanda sensin , sendeki bu gelgitlerin nedenini çözdüğümde çoktan buralardan gitmiş ve seni görmemek hatırlamamak için ne yollar katetmiş olacağım , işte o zaman senin düşüncelerinin bende hiçbir etkisi olmayacak ve belki hayatının ilk hayal kırıklığına uğradığın dakikaları olacak , ve bunları anlatacağın dostlarının da yanında olmadığını farkettiğinde benden nefret ettiğini söyleyip bağırıp çağıracaksın oysaki onlarla çok iyi birer dost olmamı isteyende sendin onları yanımdan ayırmamam gereken şeyler olduğunu söyleyende sendin , ama işte o dakikada kendine belki çeki düzen verip bir daha söyleyeceğin kelimeleri çok daha fazla düşünmen için fırsattır bu. benim yaşamamın en tatlı sebebiydin bir dönem ama bu dönemi kendi ellerinle yıktın belki farkındaydın belki diildin ne farkeder geride kaldı artık. hep derdin ya bana ileriye bakmalıyız geçmişte yaşadıklarımızı unutmalıyız die bunları hep haksız olduğun kavgalardan sonra söylerdin farkında olduğumun farkındamıydın acaba peki ya şimdide geçmişi unutup ileriye bakmalıyız diye düşünebiliyormusun ? bunun benim için bir önemi yok ama bana yaşatmış olduğun çok güzel bir dönem var o dönemin hatrına sana bunları yazdım aslında ben seni son gördüğümdeki halin için bırak sana yazmayı seni düşünmezdim bile .. Eski halinle hatırlıyorum seni ve hep o halinle sevdim seni .
Elveda ...


bunu iki sene önce lise aşkım için yazmıştım ona yollayamadım gönderemedim..
sizlerle paylaşmak istedim. O dönem sevgili(m) diye bir kitap vardı kenan kalecikli yazmıştı o kitabı onu okmuştum ondan dolayı gaza gelip bişeyler yazmıştım..

sizce nasıl becerebilmişmiyim ?

[Serra]

ıslandım..
sabahın 6sında kalktım ekmek aldım.
yolda fırına giderken aklıma geldi hamur alayım hamur kızartayım dedim. ama sonra vazgeçtim çok yağlı oluyo.. kilo yapıyo
sonra gazete alayım dedim ama aklım a güldüm sabahın altısında ne gazetesi
sonra dedim ki kendi kendime; hadi gel bu uykusuzluğun keyfini çıkaralım seninle.. gel dolaşalım ağaran gökyüzünün altında ve saçlarımız ıslansın...
gezdim dolaştım gün ağarana güneş kendini gösterene dek...
yoruldum.. hayatıma başladığım giib yeni güne de yorgun başladım..
eve geldim.
televizyonu açtım
bilgisayarı açtım
sobamı yaktım
kömür bitmiş çok az kalmış ama sonra alırım çok yoruldum dedim kendime..
mutfağa gittim
yumurtamı kırsam yoksa tost mu yapsam dedim
sonra yumurta kırmya karar verdim.. tost onu hatırlatıyor çünkü..
sonra yumurtamı yedim.. yanında da koyu bir kahve.. nasıl da keyifliydim...
sonra vazgeçtim artık kendimi kandırmaktan...
mutsuzsun sen dedim
kendine ve çevrendekilere yalanlar söylemeyi bırak artık...!
mutsuzsun sen..
kocaman bir mutsuz...

[Bulutsuzluk]

Dönüşü olmayan mutsuzlukların,alışagelmiş insancıklarıydık artık. Değişmeyen tek şey senli-benli avuntularımızdı.
Ne zaman eksiye düşsem. Hiç olmadık hayallere dalar ve o hayalin kahramanını sokaklardaki herhangi bir yüzde bulmaya çalışırdım.
Böyle bir günde ha gayret be oğlum. Seninle birlikte dönen dünya ve çevrende alış-veriş halinde bir yaşam. Hani kederimizin üstündekiler değildir bakacağımız yön. Başının altında,sana doğru çevrilmiş gözlerdir tesellin.

Umut her zaman vardır. Onu bulmak gerekir inatla.
Yeter ki bakacağın yön üstüne yakışsın. Ne çoktan az,ne azdan çoktur aldığın nefes.

[Serra]

gitmene izin vermemeliydim belki. ya da pardon. karıştırdım. giden bendim. gitmemi isteyen sen.. karıştırmam olağandır. o kadar çok gidişler, terkedişler yaşadım ki.. sen sadece bunlardan bitanesisin

kaybettiklerim yolumda ışık olucak.. ölenlerim... yaşayanlarım... hepsi yanımda olucaklar yaşadığın dünyamda

seni çok seviyorum. seninle yaşadığım her salisenin tadı damağımda. özlüyor muyum bilmiyorum ama içimde kapkara bi boşluk var..

sevmez o seni.. uzak dur...

[Diesel]

o günden sonra tek başıma başladığım hayatımda bana yardım edecek tek bir kişinin bile olmaması beni ne kadar çok üzmüşse seni bırakıp gitmemde seni o kadar üzmesi gerekiyordu ama bana bu şansı verdin ve hayatta tek başına yaşamak ayakta kalmak ne demek bana bunu öğretmiş oldun işte bu yüzden şanslıydım.Ama benden ailemi alıp gittin işte o yüzden de bir gün senin hayatından da birileri senin en çok değer verdiği şeyleri alıp gittiğinde beni çok iyi anlayıp özür dilemek bana ulaşabilmek için elinden gelen herşeyi yapacaksın ama asla bulamayacaksın işte o an hayatın ne demek olduğunu anlayacağının ilk dakikaları olacak ve belki bu seni intihara kadar bile götürebilir işte o yüzden belki o dakikada yanında olabilirim diye düşündüğümde seni çok zayıf görüyorum bu zayıflılığın olması için seninle çok kez uzun konuşmalar yapmıştık o dakika yanında olamazsam o anları hatırla belki böyle saçma birşey yapmazsın o zaman ama unutmaki ben senin hayatında diilim ve seni unutacağıma seni bir daha hatırlamayacağıma dair söz verdim bu sözü unutmadım unutmayacağımda ama benden ailemi aldın onlarla beraber aynı yerde yatacak olacak ßana yaşattıkların seninde başına gelince ...

baya bi karışık oldu ama idare edin artık ne zamandır yazmıorum böyle şeyler..

[Emily]

O hikayeyi ilk okuduğumdan beri belki de tek amacımdı bir iz bırakabilmek.. Tek bir deniz yıldızını bile geç olmadan atabilseydim denize geri..
Yıldızları denizin çoktan sönmüş,ben akıntıya kürek çekmiş,kendimi olmayan rüyalara inandırmışım meğer.Don Kişot gibi,deniz yıldızı gibi hikayelere inanmaya daha okumadan hazırmışım sebepsiz...
Vazgeçiyorum şimdi..
Yıldızlar öldü,deniz dondu...
İz miz bırakamadım işte...