bu konuya 227 yanıt verildi

[zilli]

noktaları boşlukların ardına koymak gerek.tabi önce neyin boşluk,neyin boşdoluluk olduğunu çözümleyebilmek...ayrıca nokta anlamını yitirmezse boş sayılmaz.

-katılıyorum..

[Edys]

zilli ne güzel şeyler yazıyorsun sen öyle içim açıldı

[zilli]

bende aydınlandım bu sıra:)

[zilli]

:ekleme yapim:

bu sözleri bi arkadaşım söyledi üstelik karnı açken...

[zilli]

disarda gezinirken birdenbire (o da ne, o da ne? Yoksa...) kar tanecigi dustu, tam da burnumun uzerine. Sonra bir tane daha, kirpiklerime, nokta kadar. (Artiyor iste bakkk) Iki dakikada lapa lapa oldu noktaciklar, on dakikada ben ciglik atarken ruzgar basladi(kar firtinasi, yuppiii), lapa lapa karin siddeti artti. Yirmi dakika icinde butun yollar bembeyazken st Michel'de yurumek sov oldu. [O kadar bekledikten sonra, en sonunda, kar oldu iste gercek kar!]

Insanlari gordum, paltolarinin yakalarini kapatmis, hizli hizli yururken...(Mosyo kaldirin bir kafanizi da su lambanin hemen altina bakin, lutfen bir kere bakin) demedim, "nereden cikti simdi bu" yuz ifadeli kokoslara...(Madam bakin , bosverin makyajiniz akmaz, biraz gulumseyin), herkes kostu kardan kacmak icin. Ben de kara kostum, basimi kaldirip agzimi actim kocaman, icimi uzun zamandir boyle bir mutluluk kaplamamisti. Demin eve geldik. Ben de hemen yazayim dedim. Paris bu, kari bile sadece bir saat surebilir, kayitlara gecmek lazim. Rüyaları unutmamak icin. (sonradan). ..

[zilli]

Siyah elbiseyi severiz: inceyiz, bir tek "cittt" diye kirilma efektimiz eksik, kirmizi kiskirtir dedik, her alanda denedik -ki o alanlari sayamayacagiz, ise yariyor deyip gecelim...
Ne var ki (benim canim farkli bir renk istedi) modasiz, arsiz, gardropta goze batan: ve soyunup giyindim iste -hem de beyaz fonun uzerine. Hadi hadi. Farkli olsun diye.[ Erkekler begenmeyecek ama modern kadin "benim begenmem onemli" der]
Siyah elbiseyi sevmekten vazgecebilir miyiz, hayir. Bir daha hic giymeyecek miyiz, hasa. Bilinen zilli, bu sayfa hic olmamis gibi yoluna devam ederken, sizin icin tek fark ne olacak biliyor musunuz? Sadece bir kac tik fazlalik. Cok mu? Degil.
Goreceksiniz.

[zilli]

can yakıcı ha....
kızdırdı bu seni demek...
yaşadığım herşeyi buraya yazma hakkım var
sana duyduğum tüm . . kusmaya hakkım var
ama senin bunları duymaya cesaretin yok...
yaptıklarının sorumluluğunu üstlendiğin gibi çektirdiğin acının yükünü de üstlenmeyi öğren....ki bu yük sadece sana duyduğum ....Bunu da duymayabilirsin artık istersen.hayatını zaten istediğin gibi yaşıyorsun.
insanların görmesi,seni eleştirmesinden mi çekiniyorsun...Kararlarının arkasında durabiliyorsan, bunu da umursama...
terkedilen küçük aptal bi kızın hezeyanları dersin...
aman sil adresimi...kimseler görmesin...
için ve vicdanın rahat etsin...

ne kadar da rahatsınız..
ne kadar da pişkinsiniz...
ne kadar haklısınız hep...
ne kadar doğru yaptıklarınız...
kutsal olan tüm kavramların içini boşalttınız


: elma da desen armutta sakın kelime oyunlarımı üstüme alınma :

[zilli]

Bir gunun hikayesi :

Sahne I: Cumartesi, Paris'te Noel. Sokaklar suslu puslu, Seine nehri isil isil, aceleci kalabalik son saniye hediyeleri pesinde, turistler her zamankinden daha hayran, sehir her zamankinden daha guzel, insanlar guleryuzlu. "Askim cikip dolasalim biraz, tamam bebegim". Elele, cok romantik, kopruler, opucukler, oturup birsey icmeler...Hayat cok guzel.

Sahne II: Koprunun ustu, ...... krizlerde. Hic yoktan trip atiyor dunyaya cunku -bir aciklamasi yok, oyle iste. "Bebegim neyin var-yok bir seyy", "Iyi misin-...", "Niye boyle yapiyorsun-...", cunku karni agriyor, cunku cok kalabalik, cunku cok bunaldi, eve gitmek istemiyor, karni acikti ama yemek yemek istemiyor...Cunku hayat berbat.

Ara bilgi: Kadinlarda regl oncesi baslayan, ruhsal ve fiziksel depresyonla kendini gosteren duruma premenstrual sendrom (PMS) adi verilir.

Sahne III: Ev. Cok anlayisli sevgiliyle basbasa muhtesem bir Noel yemegi. Kirmizi sarap. Sanki hicbirsey olmamis gibi. Su kadinlar da uzayli sanki.

Sahne IV: Gece 12. Notre Dame kilisesindeki ayine katilabilmek icin uc saat sogukta donarak kuyruk beklemek, tam olarak donmadan iceri alinip papaz tarafindan once azarlanip sonra kutsanma: "Noel sadece yiyip icmek degildir insanlaaar. Hediye alip vermek degildiiir. Zaten tuketim toplumuna dondunuz, Amerikalilara benzemeyin. Tsunamide zarar gormusleri dusununnn biraz daaa...hoo, hoo, hoo. Mutlu noeller".

Sahne V: Ev. Cok alakasiz bir korku filmi. Uyku

PARİS ÇOK KALABALIKTIR ZATEN

[Gölge]

Senin le röpörtaj yapmak gerekli idi soracaklarına cevap vermek büyük bir kendini anlayışa açılacak yol demek.....

Hadi ne duruyorsun sorsana kendini..!!!!

[zilli]

yapalım...

en kısa zamanda gerçekleştirelim,yılbaşından sona.

[zilli]

gariptir ki bu hayatta karizmatik adlettiğimiz insanlar dahil herkesin sorumlu olduğu birileri var, herkesin kendisini ispat etmesi gerektiği kimseler, deliyürek misali yalnız vakitler geride kaldı, hakkınızda düşünülenler geleceğinizin büyük bir parçası, iyi bir yazarsanız sizi beğenenler, şarkı söylüyorsanız hayranlarınız, golcü iseniz sizi farkedecek taraftar, çalışıyorsanız patronunuz.

ne kadar iyi olursanız, iş biraz daha kendi gözünüzde neredesiniz ona geliyor. artık diğerlerinin hakkınızdaki sözlerine daha az aldırıp siz ne yapmak istiyorsunuz aklınızın köşesine o takılıyor. çaktırmasınız bile tribünler için değil kendiniz için oynamaya başlıyorsunuz.

enterasan olan ise hayatta kazananlar (ya da neyse) da hep bu arkadaşlar, sır ise şurda gizli; çoğumuz bizi fazla önemseyen insanları istemiyoruz, biraz önemsenmek iyi ama fazlası enterasan şekilde zarar, bağımsız ama size değer veren insanlar en güzeli: yazıyorum ama okumazsan okuma, okursan sevinirim tabii demek gibi birşey yani. okursan da beni ilgilendirmez demek olmuyor, okumazsan yazmam ise külliyen hata.

ve annem dedi ki duvar saati aldım size, saatsiz ev olmaz. olma mı annecim olma mı?

[zilli]

artık sana yalan söylemeyeceğim, kendime de.
(sessiz harflerle böyle olması gerekiyor, bana inanma sakın)

[zilli]

Hayat cuma akşamlarından ibaret...
Tam da cuma akşamlarından. Ve ben...
Yalnızım... Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar gibi de değil. Şey gibi... şey işte... anlayın...
Hani "Bana biraz yalan söyle bu gece ihtiyacım var" gibi. Biraz...
Biraz eli ayağı denizden kesilmiş martılar gibi...
Biraz şöyle, biraz böyle işte...
Öyle...

Ne gibi mi?
...
üç nokta gibi

[zilli]

benim saatimle sabah 8.00
onun saatiyle gece 2.00
...
...
...
"kaldi aklimizda"

[Gölge]

7-8 yaşlarındayken ev ahalisinin çayı saat yönünde karıştırdığını farkettim.Farkettim diyorum çünki ben aksi yönde karıştırıyorum.Sonra sonra bulunduğum her çay içilen ortamda buna dikkat ettim.Gözlemlediğim insanların neredeyse %99'u saat yönünde karıştırıyor çayı.Bu durum istem dışı çıkıyor ortaya sanırım,kimse çay karıştırmayı birilerinden öğrenmiyordur herhalde.

Gözlemlerken sunuda ekle hatta gir araya de : -Pardon çayı dier elinizle karıştırmanız mümkün olabilirmi ?
ve bak hala saat yönündemi..!

[zilli]

tık tık..

eğlenceli!

Bu mesaj zilli tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 05.01.2006 - 12:41

[zilli]

Hayatimda ilk defa patlicanli kiymali bir anne yemegi yaptim. Sadece hazirlamasi iki saat, pismesi de bes saat surdu. Tabii bu benim hatam. Tarifte heralde bir orduyu doyurmak uzere verilmisti malzemelerin miktari, ben olculeri degistirmeyi goze alamadigimdan saatlerce kestim, bictim dogradim, kirmizi yesil biberler, soganlar domatesler, sonra tencereye yanlis sirayla dizdim, bosaltip bir daha sirayla ustuste koydum, bu sefer patlicanlara yer kalmadi. Kucucuk teflon tencere ne yapsin. Bir daha bosalttim koydugum herseyi, malzemeleri yariya indirdim, tekrar yerlestirdim, olmadi, sonra tekrar. Yorgun dustum, sinir oldum ve yikildim, bundan sonra yemekleri SEN yapacaksin diye haykirdim, teselli edildim, tekrar ise koyuldum, en sonunda ocaga koydum. Bekledim, bekledim, cok bekledim. Patlicanlarin beyazligi gecmedi benim acligim gecti, gece 11.30 oldu, en sonunda pistigine karar verdik. Tadi, evet guzel olmustu, itiraf ediyorum. Ama anne yemeklerini anneler yapmali bence.

[zilli]

Günün bu saatleri sanki gece kılığına girmiş, kandırmaya başladılar bizi. Kışın kandırıkçı oyunları... Halbuki biz akşam üstü denen vakitlerde olduğumuzu biliyoruz, ama pencereden bakınca gecenin kör karanlığı bu saatler. Az gün ışığı, çok iş diyor sana, fazla oyalanmaya gelmez! Fazla oyalanırsan üşütürüm seni, yüzünü ısırırım, ıslatırım sonra, çamur içinde bırakırım, haydi çabuk çabuk evine git, dışarda kaybedecek zamanın yok!

Biz de uslu çocuklarız zaten, evimize gidiyoruz çabuk çabuk. Yemek pişiriyoruz uzun uzun.. Dışarda yapılan işler kısalınca, içerde yapılan işler uzuyor. Gazeteleri daha sindirerek okuyorsun, televizyona daha uzun bakıyorsun, daha çok kitap deviriyorsun, daha çok film seyrediyorsun, daha çok giyiniyorsun, daha çok uyuyorsun...Daha çok içine bakıyorsun...

Bu Aralık'ta bir aralıktasın. Arada bir yerdesin ne tam başlayabildin bir şeylere ne tam bitirebildin. Bu Aralık'ta bir ara verdin. Koydun kucağına kırmızı şapkanı düşünmeye başladın, anneannenin evi ne kadar uzakta, tırmanacak daha kaç tepe var, kurtlar mı bekliyor yolun sonunda, yoksa şu tepenin ardı artık çiçek tarlası mıdır??

[zilli]

Halbuki güneşli de bir gün, perşembeye yakışır gibi. Ama gel gör ki, ben konuşurken ağzımdan boynu bükük kelimeler çıkıyor. Söyledikten sonra da avutamıyorum.

[zilli]

to cook or not to cook
Genc (henuz kirisik yok), dinamik (metro kullanmayan), maasli ( .......sevgiler), aktif (acerola c vitamini: bir kapsul=bin portakal) bir kadinin ugrasacagi en son sey mutfaktir. Diye dusundugum zamanlar coook eskide kaldi. "Mami yapsin ben yiyeyim" doneminden sonra baslayan "makarna seviyorum-hergun yerim" donemi ise iki yil surdu. Ama mide var, beyin var ve bir de isyan duygulari! Ucuncu sene sessiz arastirmalarla gecti, kimse dalga gecmesin diye gizli gizli yemek sitelerine bakma: "hemen kapatmadim, ya gercekten porno diildi o sayfa hayiiir, off"... O gunlerde makarna hala devam ederken ansizin cop kutusu kimsenin anlam veremedigi tuhaf seylerle dolmaya basladi (ustu yanmis bir kek, lapa pilav, fazla sivi et sosu etc) Ama insanin savasci bir kisiligi olmaya gorsun. Yilmadim ve akademik kitap okur ciddiyetinde notlar alarak bilgisayarimda cook.book dosyasi yarattim. Buraya yazsam gercek ev kadinlarinin gulmekten baylacagi sacma sapan bir dolu detayi not ettim (bilincalti Calikusu Feride endiseleri: Yerleri silmek icin kac kova su gerekir hanim teyzecigim?)
Bu sessiz ve genel olarak teorik seneden sonra, yani gecen sene, bana birseyler oldu. Bebeklerin ''silent period''dan cikmasi ve konusmaya baslamasi gibi ben de odamdan cikip mutfakta yemek yapmaya basladim. (aaa pilaaaav, gercek pilav bakin bakin anne pilavi gibi oldu, yesss) (bu pasta, eheuum fransiz sef Mosyo xxx'in ozel tarifi) (aa tavuk kendi kendine beyaz oldu, yani haslandi, inanilmazzz) (sevgilim bu gece yemekte rokforlu tart, findik kremali somon ve cilekli ekler var. Ac misin?)
Hala da internete girdigimde 25 yemek sitesine bakmadan kalkamiyorum. Ama yeni evimizde durum cok fena: (yani sizin dort tencere sigan luks ocaklarinizdan degil bizimki) hem de mikrodalganin uzerinde oldugu icin 1.60 boyuma bir de parmak uclari eklemek gerekiyor pisen seyi gorebilmem icin, ustelik mini de olsa kabulum -firin yok. Bu nedenle iyi degilim. (Siz bilmiyorsunuz ama iki gundur canim sıkkın oldugundan her saat basi farkli tarif denedim) ve simdi "minicik bir mutfakta hayatim bulasik yikamakla geciyor" cumleleri kuruyorum. (Bulasik makinesi mi? O da ne?)
"Ee o zaman yapma" diyecek kisi sussun, lakin asabiyim su siralar.

Bu mesaj zilli tarafından düzenlendi. Düzenleme zamanı: 29.12.2005 - 18:31